در پنجم اسفندماه ١٣۷۵، ابراهیم(امیر) زالزاده، روزنامهنگار و مدیر نشر ابتکار و بامداد در تهران ناپدید و در اوایل فروردینماه ١٣۷۶، پیکر بیجانش در بیابانهای یافتآباد پیدا شد. جسد زالزاده را در حالی یافتند که با وضعیتی مشابه به آنچه که بعدها در باره داریوش و پروانه فروهر اتفاق افتاد، کاردآجین شده بود. پرونده قتل او نیز در دنباله پرونده قتلهای سیاسی بدون دادخواهی و رسیدگی قانونی به آن، بیسرانجام مانده است.
بسیاری یکی از انگیزههای قتل زالزاده را سرمقاله او در نشریه معیار میدانند. زالزاده در سرمقاله خود خطاب به هاشمیرفسنجانی نوشته بود: «آقای رئیسجمهور هیچ رژیمی در ایران پایدار نبوده و شما بهتر میدانید که اگر رژیم نتواند از تاریخ درس بگیرد و منطبق با خواستهای مردم حرکت نکند سرنگون خواهد شد.»
خانواده ابراهیم زالزاده در دوازدهمین سالگرد ناپدید شدن و قتل او با صدور نامه سرگشادهای خطاب به مردم ایران خواستار دادخواهی و رسیدگی به پرونده قتل او شدند. آنها در این نامه نوشتند: «ما در طی دوازده سال گذشته کماکان بر خواست خود مبنی بر افشای تمامی حقایق در مورد این جنایت ضدانسانی و تشکیل دادگاهی مردمی و علنی برای رسیدگی به آن و سایر کشتار دگراندیشان سیاسی قبل و بعد از زالزاده در ایران پای میفشاریم. این کشتاری سازمانیافته بوده است و مسئولین اصلی و قاتلان آن تاکنون رسمآ اعلام نشدهاند….ما هرگز از دادخواهی دست نخواهیم کشید و خواستار رسیدگی به این جنایت هولناک هستیم …»
قتلهای سیاسی نویسندگان، فعالان سیاسی و دگراندیشان در دوره تصدی قربانعلی درینجفآبادی و علی فلاحیان بر وزارت اطلاعات اتفاق افتاد و آنها تاکنون به دلیل مسئولیتشان در این قتلها محاکمه نشدند.
گزارش «عدم رسیدگی به پرونده قتل ابراهیم زالزاده پس از گذشت ١۹ سال» را از اینجا بخوانید.
کانال تلگرام عدالت برای ایران را دنبال کنید.
نظرات
این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر میکنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و میخواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.