برای خواندن متن کامل لطفا کلیک کنید:
شوایتزر، “بزرگداشت زندگی”، و روزگار ما
در دورانی که در سراسر جهان، رسم روزگار برای بعضی‌ها، کشیدن گونی ای بر دوش و جارو کردن و پاک تراشیِ ته‌مانده‌ی ثروت‌هایی است که از زیر دست رندان قبلی در بعضی جاها قِــسِــر در رفته‌اند؛
در اوضاعی که در سراسر جهان، معامله‌ی اسلحه و تولید جنگ و تولید بی‌خانمان و مهاجر جنگ زده یا تولید زاغه‌‌نشین و تولید فلاکت شهری و روستایی، بیزینس و کاسبیِ روزانه‌ی معمول و پاکی به حساب می‌آید؛
در شرایطی که اخلاق عمومی، یعنی همان ته‌مانده‌ی اخلاق سنتی که در کنار فوایدش، هزار جور عیب و ایراد هم داشت و دارد؛ به حضیض ذلت و رذالت هر چه عمیق تر نزدیک می‌شود.
در دورانی که در سراسر جهان، مذهب مصرف و تخریب زیست-کُره و تولید حس نیاز به مصرف هر چه بیشتر و بهتر، سرلوحه‌ی کردار نهادهای اقتصادی و مصرف کنندگان در همه‌ی زمین مخروبه‌ی ماست.
در دورانی که …
در همین دوران بهتر است باز هم کمی به حق “بزرگداشت زندگی” یا “حرمت حیات” نگاهی انداخته‌شود، بحثی که ابداع‌گر اول‌اش، آلبرت شوایتزر بود.
…
…
…
_________________
نه! این نمد نیست!
_________________
امروزه دور و برمان اتوبان کم نیست، هر کجا که باشیم.
…
… سرگرم عبور هستیم. راننده باشیم یا مسافر، ازدور چشم مان به لکه‌ای صاف می‌خورد روی آسفالت جلوی‌مان. لحظه‌ای بعد نزدیک می‌شویم و می‌بینمش. انگار که چیزی است مثل یک تکه نمد یا یک مُشتْ موی کوتاه که همراه با چسب، اتویش کرده باشی.
نه! خبری از نمد یا چسب و مو و اتو نیست!
این یک سگ است!
بله!
تعجبی ندارد!
بله، … این یک نمد نیست! این یک سگ است!
برای خواندن متن کامل لطفا کلیک کنید:
شوایتزر، “بزرگداشت زندگی” و روزگار ما
نظرات
این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.