ای صندوق ! ای سم آغشته به شهد

چه کسی طعم تو را می چشد؟

تو به من کمک می کنی که خانه‌ام را بسازم

تو کمک می کنی که زمینم را کشت کنم

بدون تو زندگی ممکن نیست!

ای صندوق به من بیاموز چگونه کشاورزی کنم، چگونه ببافم و چطور تولید کنم

مصلحت من را نشانم بده

لطفا به من – با دادن وام‌های بیشتر-  کمک کن

راحت باش و خودت را صاحب خانه بدان

اگر مقدور بود می گفتم که غیر از صندوق کسی بزرگ نمی شود.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)

این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com