قطع گسترده درختان در یکی از روستاهای بیجار گروس در استان کردستان

یکی بر سر شاخ، بُن می‌برید
خداوند بُستان نگه کرد و دید
بگفتا‌ گر این مرد بد می‌کند
نه با من که با نفس خود می‌کند

سعدی

چهارباغ روستای قراتوره یکی از معروف‌ترین و بزرگ ترین باغ‌های منطقه‌ی گروس در ۱۷ کیلومتری بیجار بوده است. قبل از انقلاب در سایه‌ی مدیریت درست مالک آن و زحمت کشاورزان و کارگران بسیار سرسبز و پررونق و دارای درختان مختلف میوه بود. اما بعداز انقلاب اسلامی که مدیریت سنتی ارباب و رعیتی، که در آن کار و تولید ارزش بود و نتیجه‌ی چنین تفکری آبادانی و سرسبزی روستاها، ازبین رفت. با از بین رفتن مدیریت سنتی هیچ‌گونه مدیریت جدید جایگزین آن نشد و درسایه‌ی چنین تفکری تولید و کار ارزش به حساب نمی‌آمد. روستاها ویران شدند، قنات‌ها نابود و باغ‌ها خشک و ازبین رفتند.

اما چهارباغ قراتوره هم چنان استوار ماند و به حیات خود ادامه داد.

در سال‌های اخیر، سودجویان بسیاری از درختان آن را خشک نمودند تا آثاری از میراث ارزشمند طبیعت باقی نماند. به موازات خشک شدن چند هزار اصله درخت میوه بعضی درختان که به آب نزدیک‌تر بودند، توانستند سرسبزی و شادابی خود را حفظ نمایند و هرسال زندگی دوباره‌ی طبیعت را جشن بگیرند.

این امر برای سودجویان و تخریب گران محیط طبیعی قابل تحمل نبود. درنتیجه با اره برقی بی‌رحم به جان آن‌ها افتادند و چنارهای سبز سر به فلک کشیده را قطع کردند، تا با قطع این درختان سبز و سرزنده و هم زمان چند هزار درخت خشکیده چهارباغ را به بیابان تبدیل کنند و نابودی این میراث بزرگ را جشن بگیرند…..

درحال حاضر. بحث بر سر مالکیت نیست. نگرانی جدی جلوگیری از قطع چندین درخت سرزنده‌ی سر به فلک کشیده است که بی‌صبرانه و نگران چشم به راه یاری سبز ما دوخته‌اند تا از جور اره‌برقی نجاتشان دهیم.
وضعیت فوق موجب شده تا شماری از نهادهای مدنی و تشکل‌های زیست محیطی و جریان‌های اصلاح‌طلب بیجاری و نیز دانش‌آموزان روستا در اقدامی هماهنگ خواهان مداخله مسئولین بیجار و استان کردستان برای جلوگیری از قطع درختان و نابودی چهارباغ قراطوره شوند.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)