افزایش میزان خرید و فروش سلاح در ایران، علت چیست؟
در ماهها و هفته‌های اخیر اخبار متعددی مبنی بر کشف و ضبط انواع سلاح جنگی توسط رسانه‌های حکومت ایران رسانه‌ای می‌شود، در حالی که مالکیت و خرید و فروش سلاح در ایران کاملا ممنوع است. وجود و کشف این میزان سلاح نشان‌دهنده چه چیزی است؟
بعد از انقلاب ۱۳۵۷، برخی از گروه‌های سیاسی در کنار ارتش رسمی کشور، سلاح در اختیار داشته و مسلح بودند.
تاریخ هر چه به جلو گام برداشت، ولایت فقیه به یکسویه‌کردن حکومت خود پرداخت، همزمان سیاست خلع سلاح احزاب، سازمان‌ها، گروه‌های سیاسی و افراد… توسط آخوندها پیش برده شد.
پیشبرد این سیاست و همزمانی آن با جنگ ولایت‌فقیه با عراق به سود حکومت ایران عمل می‌کرد، چه در پهنه جمع‌آوری سلاح برای ارسال به جبهه و چه سرکوب سازمان‌ها و گروه‌های مخالف حکومت با بهانه وجود جنگ خارجی.
وجود سلاح در دست احزاب، سازمان‌ها و گروه‌ها و حتی افراد می‌توانست زنگ خطری باشد برای حکومتی که هنوز داعیه «امن‌ترین کشور منطقه» را نداشت.
رشد ارگان‌‌های امنیتی و خلع سلاح کامل مردم
بعد از اتمام جنگ با عراق، دیگر نه تنها صحبتی از وجود اسلحه در بین سازمان‌ها و گروه‌های سیاسی داخل کشور نبود، بلکه تک‌نمودی از آن در دست افراد را نیز نمی‌شد پیدا کرد مگر در پستو و نهان‌خانه‌ای.
در سال‌های بعد که نهادهای امینتی و اطلاعاتی ایران رشد و گسترش پیدا کرد، بر حدت سیاست خلع سلاح در داخل مرزها افزود. شدیدترین عقوبت‌ها در انتظار کسانی بود که به سمت سلاح و داشتن آن می‌رفتند.
تاریخ باز هم به جلو گام برداشت و دهههای بعدی در عمر نظام نیز، به همین منوال گذاشت.
اما دهه ۱۳۹۰ و مخصوصا سال‌های پایانی آن از این حیث با سال‌ها و دهههای پیشین وجه تمایز بارزی داشت که مانند هر پدیده‌ی دیگری، دلایل مختص به خود را دارد.
ابتدای این دهه با ناآرامی‌ها و اعتراضات داخلی در کشورهای هم‌پیمان ولایت فقیه مانند عراق، سوریه و بعدها لبنان آغاز شد.
بنا بر قانونمندی، بعد از ایجاد و گسترش اعتراضات در کشورهای هم‌پیمان، اعتراضات باید راه خود را به سوی شهرها و خیابان‌های ایران باز می‌کرد که حاکمیتش خود را «ام‌القرای» آن کشورها می‌خواند.
دهه سرنوشت‌ساز ۱۳۹۰
نیمه دوم دهه ۱۳۹۰، سال‌های خوبی از این حیث برای حکومت ایران نبود، سال ۱۳۹۶ و در حالی که تنها ۲ سال از حصول توافق برجام می‌گذشت حاوی اخبار بدی برای ولایت‌فقیه بود.
برجام قرار بود به گفته روحانی تمامی مسائل (حتی مسئله آب خوردن) کشور را حل کند. اما این وعده و سرابی بیش نبود.
به فاصله ۲ سال بعد از آنکه پول‌های بادآورده از برجام، به خزانه ولایت فقیه رسید، به جای آنکه وضعیت اقتصادی مردم ایران بهبود یابد ناگهان مشهد در دی ۱۳۹۶، فریاد اعتراض به گرانی را سر داد. [اعتراضات دی ۱۳۹۶]
به فاصله کوتاهی ۱۴۲ شهر شاهد اعتراضات گسترده‌ای شدند که در عمر ولایت‌فقیه بی‌سابقه بود. اما نتیجه چیزی جز فروخوابیدن اعتراضات نبود.
سلاح در مقابل تن بی‌سپر
علت این بود؛ در جبهه روبروی مردم معترض، حکومتی بود که با کشتن نزدیک به ۳۰ نفر، اعتراضات را به خاموشی کشاند.
اما این آتش خاموشی نپذیرفته بود و در زیر خاکستر پنهان شد. سال ۱۳۹۷ زبانه‌ای کشید اما در زیر سایه سرکوب عریان حکومت، باز به زیر خاکستر خزید.
برخی از دستگیرشدگان اعتراضات سال ۱۳۹۷ در سال‌های بعد اعدام شدند. اعدام نوید افکاری نمونه‌ی برجسته‌ای در این زمینه است.
سال ۱۳۹۷ رد شد و تاریخ پای خود را در سال ۱۳۹۸ گذاشت و به سرعت ماهها و روزها را پیمود تا به آبان رسید.
۲۴ آبان ۱۳۹۸ و گرانی بنزین. در پی گرانی بنزین اعتراضات سراسری و خشمگینانه‌ای علیه حکومت در گرفت. [اعتراضات آبان ۱۳۹۸]
نتیجه قطع کامل اینترنت و قتل‌عام ۱۵۰۰ نفر و جراحت بیش از ۴۰۰۰ نفر و دستگیری ۱۲۰۰۰ نفر بود.
جنبش دوباره شعله‌ای بلندبالا کشید ولی به قیمت جنایت علیه بشریت، دوباره به زیر خاکستر خزید و به محاق رفت. در سرنگونی هواپیمای اوکراینی به دست سپاه نیز، سرنوشت معترضان چیزی جز زندان نبود.
آموختن یک درس واقعی
اعتراضات و جنبش مردمی ایران حقیقتی را بعد از پشت سر گذاشتن این اعتراضات کشف کرد که پیش از آن برای عموم مردم نامکشوف بود.
بدون سلاح نمی‌توان در مقابل حکومتی که تا دندان مسلح است و در کشتن مردم، ولو با تانک و خودرو زرهی در نیزارهای ماهشهر هیچ ابائی ندارد ایستاد؛ پس باید دست به کار شد.
می‌‌توان گفت این نقطه عطفی در تاریخ مبارزات مردم ایران علیه حکومتی است که آنها را به گروگان گرفته است.
بعد از اعتراضات سال ۱۳۹۸ و اگر چه به دلیل کرونا، شعله‌ای فروزنده‌ای از آتش زیرخاکستر اعتراضات مردمی برنخاست، اما فوران اخبار کشف سلاح‌های جنگی در رسانه‌های حکومت نشان از آتش‌فشانی در آینده می‌داد.
در هفته‌‌ها و ماه‌های اخیر، اگر نیم‌نگاهی را از روی رسانه‌های فیلترشده‌ی ولایت فقیه رد کنیم کمتر می‌شود به خبری مبنی بر کشف و ضیط سلاح‌های جنگی در استان‌های مختلف کشور برخورد نکنیم.
وجود سلاح بود و نبود ولایت فقیه را تهدید می‌کند
ذهن مجرد و انتزاعی با دیدن اخبار کشف و ضبط سلاح، آن را فقط به سطح یک خبر تنزل می‌دهد، اما آنانکه رویدادهای سالیان متمادی جنبش اعتراضات مردم ایران را رهگیری می‌کنند، وقتی اخبار متعدد کشف سلاح، به هر میزان و تعداد را در کنار یکدیگر قرار می‌دهند نتیجه دیگری می‌گیرند.
نتیجه‌ای که به صراحت خواب حاکمان ولایت‌فقیه را آشفته می‌سازد. [مسلح شدن مردم و وحشت حکومت] در اعتراضات و جنبش پیش رو؛ شاید در دوران پایانی کرونا و شاید در پساکرونا، معترضان دیگر تن‌های خود را در مقابل گلوله‌های حاکمیت سپر نخواهند کرد بلکه از این سو نیز، سرب مذاب و آتشی زبانه خواهد کشید که ایستادگان در روبرو را آماج قرار خواهد داد. البته اگر توان ایستادن داشته باشند.
سلاح در مقابل سلاح.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.