آقای شهاب حسینی
اینجا اتفاقا خیلی خبر ها است
اینکه اینجا(در غرب) خبری نیست بستگی به این دارد که که منظور شما از خبر چه باشد.در اینجا که سرزمین مادری من نیست از حق آزادی بیان بهره مندم، کسی مرا به جرم اینکه مخالف رئیس جمهور کشور میزبانم هستم به زندان نمی اندازد. من هر چهار سال یک بار از بین چندین حزب سیاسی حق دارم به آن حزبی رأی دهم که به خواستهای من نزدیک‌تر است و چهار سال بعد اگر متوجه شدم به عهدشان وفا نکرده اند به حزب دیگری رأی میدهم. در اینجا زنان در انتخاب نوع پوششان آزادند و در انتخاب شغل نیز هم پای مردان در بازار کار دوشا دوش مردان کار میکنند و برای کار مساوی با مردان حقوق برابر می‌گیرند و تعداد قابل توجهی از نماینگان پارلمان را زنان تشکیل میدهند البته نه برای تزئین صندلی ها که برای دفاع از دید گاه های سیاسی خود. راستی در اینجا تحصیل در دانشگاه‌ها برای همه رایگان است ولی انصافاً دکترا گرفتن در اینجا کار آسانی نیست باید زحمت کشید و تحقیق کرد تا بتوانی دکترا بگیری یعنی اینکه شایسته سالاری رعایت میشود. ما در اینجا مالیات میدهیم تا کسی محتاج دیگری نباشد و حمایت از فرو دستان و ضعیفان جامعه وظیفه دولت است نه صندوق های صدقه. در اینجا قاضی ها مستقل داوری میکنند و بیش از ۲۴ ساعت نمیتوان کسی را بدون دلیل در بازداشت نگه داشت و حق داشتن وکیل از حقوق مسلم متهم است. البته نه اینکه ادعا کنم که در اینجا مشکلی وجود ندارد ولی خوشبختانه وسایل ارتباط جمعی به ویژه روزنامه‌ها(اکثر آنها) چشم و چراغ مردم هستند و مواظب هستند که سیاستمدار ها پاسخگو باشند و اگر کسی از قدرت سوء‌استفاده کرد بلافاصله او را افشاء کنند. در اینجا نویسنده‌ها لزومی ندارد که کتاب‌هایشان را برای چاپ به اداره ارشاد بفرستند تا تائیدیه بگیرد. آنها برای چاپ کتاب خود تنها به یک ناشر نیاز دارند و اگر هم ناشری یرای چاپ کتاب را نپذیرفت انتشارآن در اینتر نت هزینه خاصی ندارد و نویسنده میتواند کتابش را در دسترس عموم قرار دهد.فیلم سازان نیز لزومی ندارددر اتاق خواب زن و شوهر، زن را در چادر و چاقچور بپوشانند و سانسور فیلم وجود ندارد. تا فراموش نکرده‌ام اضافه کنم که درمان در بیمارستان هم برای همگان رایگان است البته هزینه آن از مالیات شهر وندان تأمین میشود. چه واژه قشنگی است این ”شهر وند”، همان چیزی که ما در ایران نیستیم. ما در ایران امت هستیم که از هیچ نوع حقوق مدنی و شهر وندی بر خور دار نیستیم. ما رعیت هستیم ما طبق اصل «ولایت مطلقه فقیه» موجوداتی صغیر هستیم که باید تحت قیمومیت ولی خود باشیم. ما به عنوان انسانهائی صغیر حق تصمیم گیری نداریم، نه به این خاطر که شعور کافی نداریم بلکه به این خاطر که با عالم غیب رابطه نداریم و به همین دلیل باید ولی فقیه ما با امام زمان شما که در نیمه شعبان برایش شکلات پخش میکنید واسطه ما باشد.در اینجا مردم حق دارند که داوطلبانه در انجمن‌ها و تشکل های مختلف عضو شوند و با کسانی که علایق مشترک دارند با یکدیگر تبادل نظر کنند و یا کار مشترکی را انجام دهند. انجمن دفاع از حقوق زنان، حمایت از حیوانات، دفاع از محیط زیست و هزاران انجمن دیگر حتی مسلمانان حق دارند مسجد خود و انجمن خود را داشته باشند. شما هم اگر به اینجا بیائید میتوانید انجمن حجتیه خود را به ثبت برسانید بی‌آنکه کسی مزاحم کار شما شود حق دارید پیام امام زمان را به جهانیان برسانید بی آنکه کسی مزاحم شما شود و یا انجمن شما را آتش بزند و یا مثل دراویش در ایران مورد ضرب و جرح واقع شوید.در یک کلام در اینجا آزادی مذهب وجود دارد.من خودم دختر ندارم ولی دختر دوست من که از کودکی در اینجا بزرگ شده و حالا ۳۳ سالش شده با شریک زندگی‌اش زندگی میکند، بدون اینکه در یک مراسم مسخره کسی آنها را به یکدیگر حلال کرده باشد، آنها با عشق با یکدیگر زندگی را شروع کردند و هیچ کسی در زندگی خصوصی آنها دخالت نمیکند. آنها مجبور نیستند که به گزمگان امام زمان دروغ بگویند. راستی در سخنانتان در دفاع از اسلام به حافظ اشاره کردید که قرآن را در چهارده روایت میخوانده است، لطفاً با حافظ شوخی نکنید چون او از دست مسلمانانی چون شما به میخانه پناه میبرد. سخن کوتاه آقای حسینی در اینجا خیلی خبر ها است باید چشمانتان را باز کنید تا آنها را ببینید. البته اگر خبر برای شما قتل شهروندان بی‌دفاع در خیابان است و یا دستگیری بد حجابان و بریدن دست آفتابه دزدها و فرار اختلاس گران میلیارد دلاری و زندانی کردن منتقدان و جنگ افروزی در منطقه و ترویج خرافات آخوندی و افتخار به داشتن خاوران و حصر نخست وزیر سابق و از این نوع خبر ها، باید بگویم در اینجا از توحش خبری نیست.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.