در حالی که اسامی تمامی افراد متوفی در ایران در سیستم‌های آنلاین گورستان‌ها ثبت شده، بررسی‌های عدالت برای ایران حاکی از این است که هیچ نام و نشانی از اعدامشدگان دهه ۶۰ در این فهرست‌ها نیست. در واقع، مقامات رسمی از هرگونه به رسمیت شناختن مرگ این افراد تاکنون خودداری کرده‌اند. جعفر بهکیش که بارها این مسئله را پیگیری کرده، می‌گوید که در آخرین مراجعه‌اش به بهشت زهرا در سال ۱۳۸۱ در پاسخ پیگیری‌های او برای دانستن محل دفن برادران و خواهرش، به او گفته شده دفتری که قبلاً در بهشت زهرا در اختیار مامور خاصی بود و اسامی و محل دفن اعدامشدگان در آن ثبت شده بود، دیگر در دسترس نیست.
بنا بر اظهارات مسئولان بهشت زهرا این دفتر از اواخر دهه ۷۰ دیگر در اختیار آن سازمان نیست و گویا وزارت اطلاعات دفتر را برده است. در سال‌های قبل هنگام مراجعه آقای بهکیش به او گفته می‌شد که اطلاعاتی در مورد محسن، زهرا و محمدرضا که در سال‌های نخست دهه ۶۰ اعدام شده‌اند، در این دفتر وجود دارد، اما از دادن اطلاعات در مورد زهرا و محمدرضا خودداری می‌کردند، گویا در آن دفتر نوشته شده بود که نباید اطلاعاتی در اختیار خانواده‌ها قرار گیرد محل دفن محمدرضا هیچ‌گاه به صورت رسمی به خانواده بهکیش اعلام نشد. آنها سال‌ها بعد به‌صورت غیرمستقیم و از طریق خانواده یکی دیگر از اعدامشدگان از محل دفن احتمالی محمدرضا مطلع شدند و هنوز در این مورد تردید دارند. در آن دفتر هیچ اطلاعاتی در مورد دو عضو دیگر خانواده او که در سال ۶۷ اعدام شده بودند وجود نداشت و به طور کلی اطلاعات اعدامشدگان ۶۷ در آن ثبت نشده است.
برگرفته از کتاب «داستان ناتمام»، مادران و خانواده‌های خاوران، سه دهه جستوجوی حقیقت و عدالت، انتشارات عدالت برای ایران ١٣۹۴
متن پی دی اف کتاب را از اینجا دریافت کنید
کانال تلگرام عدالت برای ایران را دنبال کنید
نظرات
این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.