در این سرمایِ سوزانِ تابستون
براى حسِ تو و درک لبخند
دقایق یخ میشن، زمین پریشون.
در این میدون جنگ و مرگ احساس
بسرعت می بُرد سُرب گلوله
نگاه کودک و مادر حیرون.
نگاه یخ تو مرگ زمین است ،
که تن پوشت یخ و جویی از خون است.
در این گرمای سوزان زمستون،
نگاه آتشین کودک تو ،
نوید زندگی، سبز زمین است.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)

این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com