نقش سپاه در دوران پسا خامنه ای

تمامی جریانهای سیاسی غیر دینی به ویژه ملی گرایان و چپها که در فرو پاشی رژیم پهلوی فعالانه شرکت داشتند نه تنها رهبری سیاسی آیت ا.. خمینی پس از پیروزی انقلاب را دوست نداشتند ، چه بسا از چنان اتفاقی بیمناک هم بودند اما عملا در مسیری حر کت کردند که در کوران ماههای منتهی به پیروزی انقلاب تحقق رویای ” ایران بدون شاه ” بی آنکه نقشه واقع بینانه ای برای پس از او داشته باشند بر هر امر دیگری در ذهن آنان ارجحیت یافته بود . بنابر این به دنبال توده ها بی خبر از آنچه آیت ا… در سر می پرورانید پشت او به حرکت در آمدند. مستی” ایران بدون شاه ” به زودی از سرشان پرید و هنگامی که به خود آمدند دیگر دیر شده بود و حریف قوی پنجه مجهز به “ایدئولوژی دینی” به مدد خطاهای سیاسی آنان بر امواج احساسات مردمی که در آن سالها حداقل نیمی اشان بیسواد بودند سوار بود و بی آنکه رخصتی برای عرض اندام به آنها بدهد تصفیه های خونینی را کلید زد که عوارض آن بر دو سه نسل پس از آنها نیز هم چنان هویداست. بنابر این کنشهای سیاسی زمانی که تدبیری پشت آن نباشد چه بسا به جای بهشت آفرینی ، بیشتر به کار خلق جهنم آید و چنان که همگان دیدند از چاله “دیکتاتوری عرفی پهلوی ” به ” چاه استبداد دینی ولایت مطلقه” افتادیم . حداقل در آن دوران اگر ستیزی هم در میان بود بیشتر محدود به کنشگران سیاسی با حکومت بود و عامه مردم در فکر زندگی بودند اما اکنون ستیز میان حکومت و مردم آنچنان فراگیر شده که نه تنها حریم خصوصی از بین رفته بلکه اساسا چیزی تحت این عنوان دود شده و به هوا رفته است… خدا پدر توسعه را هم بیامرزد از آن هم مثل آزادی که در ایران فقط نام میدانی است چیزی باقی نمانده.. جدای از پیشرفت اعراب در سالهای گذشته و تبدیل شدن دبی به مرکز مالی تجاری منطقه ، به یمن ” ولایت فقیه” شکاف تو سعه ما با ترکیه چیزی نزدیک به سه دهه است اروپا و امریکا جای خود…
حالا و پس از سی و هفت سال از عمر جمهموری اسلامی و در شرایطی که رهبر کنونی آن آیت ا.. خامنه ای سایه مرگ را بالای سرش بیش از هر زمان دیگری به واسطه پیشرفت بیماری سرطان می بیند و نقش ولی فقیه و قدرت او در ساختار سیاسی ایران بیش از زمان درگذشت آیت ا.. خمینی برای همه نیروهای سیاسی و هم چنین عامه مردم روشن شده است دیگر انتخاب جانشین آیت ا… خامنه ای در ظرفی به اندازه تعریف خاطره ای در مجلس خبرگان و قیام و قعودی از پیش مهیا شده نیست.. .نه تنها پس از مرگ خامنه ای ستیز پنهانی میان نیروهای داخل ساختار برای کسب رهبری آینده علنی خواهد شد بلکه ملت به جان آمده ما از استبداد دینی که چشمه ای از هیمنه قدرت آن در جریان جنبش سبز به منصه ظهور رسید مترصد فرصتی است تا بار دیگر تمام قد از خودش رو نمایی کند اما آیا نیروهای جبهه اپوزسیون به اندازه کافی برای بعد از مرگ خامنه ای برنامه دارند؟ اگر چه در رویدادهای جایگزینی راس هرم قدرت در نظامهای غیر دموکراتیک نقش “شانص و اتفاق واجل” را که پروسه انتخاب راس هرم را دستخوش حوادثی غیر قابل پیش بینی می کند نباید نادیده انگاشت اما چنانچه واقع بینانه بخواهیم نگا ه کنیم در می بابیم ، آیت ا… خامنه ای که بیت ده دوازده نفره آیت ا… خمینی را تبدیل به دستگاهی با دو هزار و پانصد مدیر و کارمند کرده و مراجع تقلید شیعه را که روزگاری نه چندان دور پناه مردم و مستقل از حکومت بودند جیره خوار و مجیز گوی رهبری کرده بیکار ننشسته است و از سپاه و بسیج و مداحان فربه شده به مدد رانتهای پایان ناپذیر اقتصادی نیرویی ساخته که برای حفظ این امتیازات دست به هر کاری می زنند چنانکه در جریان کودتای انتخاباتی ۸۸ دیدیم .بی تردید نقش دستگاه عریض و طویلی را که خامنه ای در دوران رهبری بیست و هشت ساله خود ساخته را باید برهمه مولفه های دیگر در انتخاب رهبری مقدم شمرد چرا که بیش و پیش از همه ، این نیروها تلاش خواهند کرد تا فردی را به رهبری برسانند که آیت ا.. خامنه ای پیش از آنکه بدرود حیات بگوید به آن اشاره خواهد کرد .آن جریانی که حسن روحانی به خاطر دخالتهای بی شمار آن در کار دولت سال گذشته عنان از کف داد و در خصوص نقش آن در کشور سخنان بی سا بقه ای بر زبان جاری کرد ، نقش حیاتی در انتخاب رهبر بعدی جمهوری اسلامی دارد و خبرگان تنها اجرا کننده فرامین آن خواهند بود مگر آنکه هاشمی به شرط حیات در آن روز هم بخواهد و هم بتواند از جنبش اجتماعی چنان که موسوی استفاده کرد علیه فرماندهان سپاه استفاده کند. حسن روحانی زیرکانه به سیطره سپاه بر کشور و ناتوانی دولت از رویارویی چنین اشاره می کند : اگر اسلحه وروزنامه و رادیو وتلویزیون و پول و …را در اختیار یک نهاد گذاشتید ابوذر هم باشد فاسد می شود سلمان هم باشد فاسد می شود و با ایما و اشاره تلاش می کند تا فساد ساختاری در کشور را نشان بدهد . او حتی پس از پیروزی نزدیکانش در انتخابات هفتم اسفند پس از پرت و پلاهای خامنه ای در خصوص اقتصاد مقاومتی ، جرات پاسخگویی به خامنه ای را در همین مقدار که حضرت آقا اقتصاد مقاومتی را با گرفتن مالیات از نهادهای زیر نظر رهبری شروع کنند نداشت یا حداقل اینکه تقاضا کند این نهادها به مجلس پاسخگو باشند، چرا که شمشیر داموکلس کودتای انتخاباتی سپاه را در سال آینده بالای سرش احساس می کند و از این رو در موضعی تدافعی می گوید رهبری رهبر همه ما هستند و هر چه بگویند اطاعت می کنیم. در حالی که حتی نمایش انتخابات در جمهوری اسلامی ،تبدیل به کانونی برای مبارزه با رهبری و هسته سخت قدرت شده است و از تکرار این چرخه همانا اصلاح ناپذیری جمهوری اسلامی به دست آمده آن نیروهایی که قرار است طرحی نو در اندازند امروز از همیشه ساکت ترند و صدای رسایی از آنان به گوش نمی رسد . توافق هسته ای تنها سایه تهاجم نظامی را از سر کشور دور کرده و دستان سپاه را از دستیابی به بمب هسته ای کوتاه اما ، هنوز سپاه که توسعه را در ایران از روی زمین به زیر زمین برده است و پولهای نفت را مصروف ساخت موشکهایی کرده که معلوم نیست در فضای واقعی جنگ آیا به زمین می رسند یا نرسیده به زمین منهدم خواهند شد قوی ترین نیرویی است که قابلیت دارد از گزینه آیت ا.. خامنه ای برای رهبری آینده حمایت همه جانبه به عمل آورد به ویژه آنکه در سالهای اخیر و پس از کودتای ۸۸ رهبر کینه ورز جمهوری اسلامی فرماندهانی را که در مسیر کودتای ۸۸ کمترین مخالفت یا عدم همراهی داشته اند کنار گذاشته یا به شدت منزوی کرده است.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)