| فکر کن تموم شایعات یه وقت درست از آب دربیاد، با دو هزار و دوازده فکر کن عمر زمین سر بیاد چه جوریشو دیگه نمیدونم فکر کن سونامی یا زلزله، یا جنگ جهانی سوم خدایی حدسش خیلی مشکله فکر کن اصلا زیر آب بره یهو هر چی که هست، تمام نقشه کره زمین بشه آبی یه دست بعدش فکر کن هزار سال دیگه یکی بخواد بدونه از ما، با خوندن یه نامه تو یه بطری که افتاده وسط دریا بخواد بدونه ما چه آدمایی بودیم و از چه سرزمینی، فکر کن اصلا نامه بیفته به دست یه فرازمینی به سرم زد بشینم بنویسم هر چی که تو این دلمه، هر چند که یه ورق کاغذ واسه این همه حرف دل کمه بالای نامه بنویسم از یک ایرانی با خط درشت، کنارشم دو سه تا قطره خون با تصویر یه مشت بنویسم من یه ایرانیم و این واسم یه افتخاره، اگر چه این روزا فرهنگمون شده تیکه پاره یه روزی تا چشم کار میکرده ایران بوده هر سو، الان هیچی ازش نمونده جز یه گربه ترسو یه روزی بودکه به تمام دنیا ما آقایی میکردیم، حالا جونمون رو به لبمون رسونده این تحریم هر کسی دنبال حق حرف زدن بود حالا از هر دسته ای، الان حق مسلم ما شده انرژی هسته ای با توام تویی که نامه دستته والان داری میخونی، بگم مشکل ماسیاسی نیست میخوام اینو بدونی چه قبلا چه الان مهم نیست چه کسی روی تخته، خودماایرانیا خواستیم اگه هر کسی بالا رفته روح ایرانی تو چنگ قهرمان پروری اسیره، همیشه عادت کردیم یکی دیگه دستمون رو بگیره یه جورایی تو خونمونه یکی رو بت کنیم و بپرستیم، اونقدر محو بشیم که اصلا یادمون بره خودمون کی هستیم هی گندش کنیم و بالا ببریم ودنبالش خوشحالی کنیم، کوچکترین خطایی ازش سر زد زیر پاش رو خالی کنیم واسه ماایرونیا خوندن و دونستن ارزش بوداون قدیم، اماالان همه تو کنج بیخیالی ته کوچه علی چپیم نمی فهمیم توی بی عدالتی بی تفاوتی عین جرمه، فقط دستامون رو بالا بردیم و زار زدیم هر جمعه اونایی که می فهمن توی انفرادی لب به غذا نمی زنن، بقیه دنبال مرغ ارزونن و خودشون رو به نفهمی زدن سر مردم گرم شده با قیمت مرغ وسکه ودلار، رشد فرهنگی چیه بابا اون آبگوشت رو ور دار بیار تموم دردمون اینه که گیر میدن به مو و لباسمون تو تابستون، یه ذره بگیر بگیر کم بشه فکر میکنیم ایران شده گلستون درخت همت جوونارو انگار کلا از ریشه کندن، مستی و بی خبری رو عشق است قرمز و آبی چند چندن قرمز و سبز و آبی اینا همش بازی رنگه، مارو به هم نرسوند که هیچ این تازه اول جنگه هر چی به جون هم بیافتیم آخرش به نفع اونا میشه، همیشه پایه های استبداد روی جدایی مردم بنا میشه اونی که داری این نامه رو میخونی اینجا ایرونه، از اون مهد فرهنگ و تمدن فقط مونده یه ویرونه اینجا جاییه که کتابها تو قفسه و آگاهی تو تبعیده، واسه همین رمال از آینده و فالگیراز سرنوشت خبر میده ما ایرونیا به جای راه اصلی همیشه دنبال میون برشیم، به جای پیشرفت وبالا رفتن رقیبمون رو پایین میکشیم ما به جای حل مسأله صورت مسأله رو پاک میکنیم، دامن یکی دیگه خونیه به جاش مرده شور رو خاک میکنیم اینجا هر کی دنبال حقیقت باشه آخرش خسته میشه، چون شخصیتها به تگ لباسه و عقیده ها به حجم ریشه وجدان رو هورت میکشیم و میگیم ول کن بابا طرف بیقه، خیانت رو کادو پیچ میکنیم و اسمش رو میذاریم صیغه امکان تحصیل و پیشرفت واسه زنا تو ایران مثه سرابه، انگار که حوزه کاریشون فقط قورمه سبزی و رختخوابه اینجا سر ناموس یارو یه نگاهی میکنه طرف جفت میکنه، اما مملکت غارت شه بره تو روی غیرت تف میکنه به ما چه مشکل ما نیست دیگه شده لغلغه زبون، یعنی درست همونی که می خواستن رو ساختن ازمون زود از کوره در میریم و ضعفهامون رو به روی هم میاریم، تو بحثها همیشه حق با ماست محاله یه وقت کم بیاریم راه به راه سیاه ماتم و میزنیم تو سر و سینه، یا میزنیم تو سر همدیگه و یادمون میره اخلاق اصل دینه که دین بدون اخلاق مثه طنابیه که میکشدت به زور، معلوم نیست کجا می بردت مثه فانوسه تو دست یه کور زیر میزی رو باید بدی تا طرف زیر سبیلی رد کنه، دستمال به دست اگه نشی محال کسی محبت کنه واسه ما ایرونیا همیشه تحمل تورم و گرونی عملیه، جیبم رو زدی خیالی نیست چون دستم تو جیب بقلیه اونا خوردن چرا ما نخوریم چی مون از بالاییا کمتره، حسین قلی خانیه وضعیت کلاهتو بچسب باد نبره خلاصه اوضاع اوضاعه بدیه مملکت رو هواست، خیلیا دیگه ول کردن و میگن نجاتمون دست خداست اونقدر منتظر معجزه نشستیم چشم به آسمون، همه چی مون از دست رفت و دیگه هیچی نموند واسمون هر چی اومد سرمون گفتن حکمت خدا بود، نگفتن همت ما و حکمت اون دو تا چیز جدا بود همه چیو سپردیم دست تقدیر و هر کسی که زور داره، بهمون گفتن درستش همینه رها شدن طول داره نگفتن کار یه لحظه است فقط اگه به خودمون بیایم، تغییر رو از خودمون شروع کنیم قبل از اینکه از خدامون بخوایم اونی که داری این نامه رو میخونی من اهل ایرونم، اینکه چی سر این ملت اومد رو خیلی خوب میدونم یه وقت فکر نکنی یه سیلی اومد وهمه چی رو آب برد، نه قبل از اینکه همه چی رو آب ببره این مملکت رو خواب برد |
نظرات
این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.