تاریخ و تاریخ‌نگاری

تاریخ هر کشور عرصه تفاخر نیست بلکه محلی برای آموزش است. تاریخ ممالک و جوامع، یک دارائی جهانی و متعلق به بشریت است.
از منظری دیگر و بر همین مبنا نیز تاریخ نگار برای پرداختن به تاریخ مردمان هر کشور، باید بی طرف و دارای نظم و دقت فراوان بوده و توان به تصویر و به نقد کشیدن وقایع تاریخی را داشته باشد. باید در نظر داشت که “تاریخ” دانشی بسیار وسیع و گسترده است؛ یک مورخ باید اطلاعات بسیطی از دیگر رشته های علمی داشته و هم اینکه در شرایطی باشد تا بتواند به نتایج تحقیقات دیگر محققان و دانشمندان حوزه اجتماعی دسترسی پیدا کند.
پایه های علم تاریخ “فلسفه” است و زمین آن جغرافیا و دیوارهایش جامعه شناسی، اقتصاد، سیاست و فرهنگ و… می باشند. لذا تاریخ نگار باید با این علوم آشنا باشد تا بتواند با اطلاع از روند شکل گیری و تاثیرات وقایع بر یکدیگر، پی به علل پیدایش آنها و بویژه جنگ ها و انقلاب ها در ادوار مختلف زندگی بشر ببرد.
فقط بازگویی و مکتوب کردن وقایع تاریخی، تنها تکرار داستان سرایی های گذشتگان و بویژه سخنان فاتحان و قدرتمندان است.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)