اسمی که جا ماند

” اسمی که جا ماند ”
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
پدرش را در جنگ از دست داده بود ، دانشجوی فلسفه بود .
مدتی بود میشناختمش ، ولی آن روز دلش خیلی پر بود ، گفت :
تنها افتخاری که پدرم بدست آورد ، نام تپه ای در نزدیکی شهر پنجوین عراق بود که خونش روی آن ریخته شد و فی الفور به نامش کردند .
آخرهای جنگ ، نیروهای دو طرف برگشتند پشت مرزهای خودشان و این اسم هم آن طرف جا ماند ، خیلی سعی کردم بروم و این تپه را ببینم ، ببینم ارزشش را داشت یا نه ، نتوانستم ، راهم ندادند !!!!!!

(مهرداد تقربی )

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)