خرشدن

خر شدن

ماهمه خرشدیم و می‌دانیم
بیش و کم، تائب و پشیمانیم
عجب است آنکه در خریت خویش
همچنان پایدار می‌مانیم
□
خر شدن ننگ نیست انسان را
خاصه خر گشتهٔ پشیمان را
لیک خرماندن است ننگ بزرگ
خاصه روشنگران دوران را
□
خر شدیم و عنان به دین دادیم
تیغ وحشت به دستِ کین دادیم
مملکت را به روس و چین دادیم
داغ لعنت بر این جبین دادیم
□
فـَرَسی گر به راست رانده ستیم
توسنی گر به چپ جهانده ستیم
مشق نزدِ هنر نکرده ستیم
درس پیشِ خِرَد نخوانده ستیم
□
درچمن عرعری اگر کردیم
بادی از خویش اگر به در کردیم
خوش که در حال خود نظر کردیم
کار برسُنّت پدر کردیم
□
خود اگر خر شدیم عیبی نیست
که رهیمان به علم غیبی نیست
گاهی انسان و خر یکی گردند
و ندر این نکته شک و ریبی نیست
□
خر شدی شیخ بست بر گاریت
برد در آسیابِ عصاریت
کرد از هفت سو، عرق جاریت
کی رسد روزگار هشیاریت؟
□
خرشدی خر نمان که بد بینی
تا نود دیده ای و صد بینی
ببری بار و رایگان ببری
جور بیحدّ و بیعدد بینی
□
خر اگر همچنان بماند خر
خر ازین آدمِ دو پا بهتر
زآنکه خر دعوی خِرَد نبرَد
نزد ارباب علم و اهلِ هنر
□
نیست ننگی در اینکه خر شد‌ه ایم
حافظِ سنتِ پدر شد‌ه ایم
عیبِ ما جمله در سماجت ماست
کز خِرَد، پاک بیخبر شد‌ه ایم
□
خرشدن عیب نیست خر بنمان
اینچنین خوار و بیخبر بنمان
به خرِ خویش مفتخر بنمان
بسته در سُنّتِ پدر بنمان
□

خرشدیم و روان آدمیت
رخت بست از جهانِ آدمیت
هست جانا به جان آدمیت
خر نماندن نشان آدمیت
□
ای خر، آخور ز خار خالی دار
پشت و پهلو ز بار خالی دار
گوش عقل از هوار خالی دار
جُل و زین از سوار خالی دار

۲۱/۲/۲۰۱۴

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)