مزدوران اسلحه می خواهند

مزدوران اسلحه می خواهند

یونگه ولت – ترجمه رضا نافعی

آمریکا قصد دارد با یک برنامه آموزشی وسیع، سربازان مزدور را برای مبارزه با داعش در سوریه آماده سازد . برنامه ۵۰۰ میلیون دلاری آمریکا که طبق آن باید مخالفان مسلح باصطلاح معتدل، در سه سال آینده، برای جنگ در سوریه آموزش ببینند، شمشیری است دو دم. قرار است ۱۵ هزار سرباز مزدور پس از کسب آموزش های نظامی در اردن، ترکیه – عضو ناتو، قطر و عربستان سعودی، به سلاحهای سبک مسلح شوند و در مقابل دریافت مزد،- آنطور که رسما گفته می شود-، با داعش بجنگند. قطر، عربستان و ترکیه پنهان نمی کنند که قصد دارند با این نیروهای تازه به جنگ ارتش سوریه نیز بروند و دولت سوریه را ساقط کنند.

دولت باراک اوباما پس از آن که خود چهار سال بر وخامت اوضاع افزود، اینک تمایل بیشتری به تثبیت اوضاع در سوریه نشان می دهد. آمریکا اینک مبارزه با داعش را در مرکز توجه قرار داده است- با این سیاست، واشنگتن و دمشق و همچنین بغداد، تهران و مسکو عملا یک هدف را دنبال می کنند. از سال ۲۰۱۱ رهبری آمریکا از ارسال سلاح های سنگین برای باصطلاح «معارضان» در سوریه خودداری کرد. دلیلش هم این بود که ممکن است گروههای القاعده به این سلاح ها دست پیدا کنند و برای منافع آمریکا در منطقه – از جمله امنیت اسرائیل- خطرناک شوند.

سناتور آمریکایی «جو بایدن» از حزب جمهوریخواه و همچنین دو سناتور دیگر «جان مک کین» و لیندسی گراهام، هیلاری کلینتون، وزیرخارجه سابق آمریکا، داوید پطریوس رئیس پیشین سیا و رابرت فورد سفیر پیشین آمریکا در سوریه کسانی بودند که از آغاز، با همین استدلال، خواستار حمایت مالی و نظامی از باصطلاح «ارتش آزاد سوریه» بودند که در سال ۲۰۱۱ در ترکیه برپا شد. در آن زمان هیلاری کلینتون افسران و سربازان ارتش سوریه را فراخواند تا به ارتش سوریه پشت کنند و به مخالفان دولت سوریه بپیوندند.

حاصل این دودستگی علنی نخبگان رهبری سیاسی آمریکا این شد که همپیمان های محلی آمریکا – بویژه کشورهای خلیج (فارس) و ترکیه – «صدها میلیون دلار و هزاران تن سلاح به دست هر کسی دادند» که می خواست با «بشار اسد» مبارزه کند. این حرف «جو بایدن» معاون ریاست جمهوری آمریکا در اکتبر ۲۰۱۴ است که در برابر دانشجویان «کندی اسکول» (دانشگاه هاروارد) بیان کرد. مسئله این بود که کسانی مسلح شدند که به النصرت و القاعده تعلق داشتند. بعبارت دیگر مجاهدان افراط گرایی که از هر کجای دنیا می آمدند چنان مصممانه برای ساقط کردن پرزیدنت اسد پای به میدان گذاشتند که «یک جنگ نیابتی شیعه – سنی براه انداختند». این سخنان نیز از «جوبایدن» بود.

درست همین همپیمانها – قطر، عربستان سعودی و ترکیه- اواسط آوریل ۲۰۱۵ هزاران نفر از این «نوع مجاهدان افراطی» را از مرز گذرانده به سوریه فرستادند تا شکستی قاطع به ارتش سوریه وارد آورند و آن کشور را مجبور به دست زدن به نبرد نهائی سازند. پس از این شبیخون به شهر مرکزی استان عدلیب، نیروهای دولتی نخست عقب نشستند. در شهر مرزی جسر الشغور در شمال عدلیب نیروهای نظامی سوریه و مجموعه گروههای نظامی اسلامی دست به نبردهایی سخت زدند. ژنرال مایکل ناگاتا، فرمانده نظامی آمریکا، رئیس برنامه آموزشی برای » شورشیان متعادل» که مخالف این شبیخون بود، استعفاء داد.

از وقتی که ملک سلمان، پادشاه جدید عربستان، زمام امور این کشور را بدست گرفته، روش عملگرایانه ای در برابر «اخوان المسلمین» اتخاذ کرده است. در زمان ملک عبدالله، پادشاه قبلی عربستان، فعالیت «اخوان المسلمین» بعنوان یک سازمان تروریستی ممنوع بود، اما ملک سلمان، برخلاف پادشاه پیشین عربستان، به ترکیه که قصد دارد اخوان المسلمین را در سوریه به قدرت برساند، نزدیک شده است. شعار مک سلمان این است: «به خانه من دست نزن، خانه های دیگر را آتش بزن» ریاض برای لطمه زدن به ایران، از اسلامگرایان در سوریه، از هر رنگ و هر سنخ، یک چیز می خواهد، حمله به دولت دمشق ، همکار استراتژیک و دیرین ایران.

این شیوه رفتار در ایالات متحده و خارج از آن هواداران با نفوذی دارد.» رابرت فورد» و «فردریک هوف» (Atlantic Council’s Rafik Hariri Center for the Middle East) خواستار نشان دادن شدت عمل بیشتری در سوریه هستند. به میدان آوردن نیروهای ویژه آمریکا، از جمله سازمانهای اطلاعاتی آن برای ساقط کردن دولت سوریه (بقول آنها » رژیم») از درون نیز قابل تصور است. خبری که موید این تصور است این است که «پورتر گاس» مدیر سابق سیا، در آینده بعنوان «لابی» و مشاور از علائق ترکیه دفاع خواهد کرد. پایگاه اینترنتی The Intercept در آغاز هفته گزارش داد که یکی از کارهای » گاس» این است که نمایندگان کنگره را » از موضوعاتی که برای ترکیه با اهمیت هستند مطلع سازد».

امروز سیاست ریاض در مخالفت با ایران با سیاست دولت اسرائیل هماهنگ است. بنا به گزارش رسانه ها اسرائیل هم اکنون یک نوع قرارداد عدم تعرض با النصرت و جبهه اسلامی Islamischen Front منعقد ساخته است. طبق این قرارداد نیروهای النصرت و جبهه اسلامی قصد دارند آن بخش از تپه جولان را که در اختیار سوریه است – بخشی که تا اکتبر ۲۰۱۴ بعنوان منطقه غیر نظامی تحت نظر سازمان ملل قرار داشت – تسخیر کنند. اسرائیل بخش عمده تپه جولان را در سال ۱۹۶۷ نخست اشغال و بعدا غصب کرد.

«دوستان سوریه» طی چهار سال گذشته با سیاستی که در مخالفت با دمشق در پیش گرفتند سوریه را به آتش کشیدند. اختلاف نظرهای روزافزون و برنامه آموزش نظامی آمریکا که آغاز شده، وضع را ازاین بدتر خواهد کرد. خبرگزاری فرانسه از گفتگوی تلفنی خود با » ابو قیاس» از «جبهه لاوانت» این جمله را نقل کرده است: «موافقت با این که ما با داعش بجنگیم ولی با بشار اسد نه، توهین است .» یک منبع موثق دیگر که خبرگزاری فرانسه او را بعنوان، سخنگوی یک ائتلاف نیرومند از شورشیان، شناسائی کرده، گفته است تجاربی که رزمندگان در سوریه کسب کرده اند بیش از ارتش های بین المللی است». آنها به آموزش نیاز ندارند، بلکه به » سلاحها و مواد منفجره گران قیمت نیاز دارند». تامین این خواست ها برای عربستان سعودی که امروز بزرگترین وارد کننده تسلیحات در جهان است و هم چنین برای ترکیه که عضو ناتو است، کار دشواری نیست.

 

انتقاد از گزارش سازمان عفو بین الملل در باره حلب

سازمان عفو بین الملل دولت سوریه را متهم به ارتکاب «جنایت جنگی» و «جنایت علیه بشریت» کرده است. همه جا مرگ: جنایت جنگی و تجاوز به حقوق بشر در حلب» عنوان یک گزارش ۶۲ صفحه ای عفو بین الملل است که اوائل ماه مه منتشر شده است.

اما این گزارش هم مورد انتقاد قرار گرفته است. عفو بین الملل » بحق نگران است » از کشته شدن غیر نظامی ها. » اما جنگ ادامه دارد – با مصائب آن برای سربازان و غیر نظامیان – زیرا قدرت های خارجی کماکان پول، نیروی کمکی، اسلحه و سربازان اجیر به سوریه می فرستند» . این بخشی از مقاله ایست که روز پنجشنبه در پایگاه اینترنتی »Dissident Voice«

تحت عنوان » هشت مسئله در ارتباط با گزارشی که عفو بین الملل در ارتباط با حلب و سوریه منتشر کرده است. غم انگیز است که در سوریه » همه جا مرگ» است.اما بخش مهمی از آن » نتیجه اقدامات کشورهای نیرومندی است که قوانین بین المللی را زیرپا می گذارند. » ریک استرلینگ » می نویسد: «عفو بین الملل باید انگشت بر این بگذارد». ریک استرلینگ از فعالان جنبش همبستگی با سوریه و عضو کانون صلح و عدالت در Mount Diablo در کالیفرنیاست. » دیسیدنت وُیس » خود را » نامه سرگشاده در راه مبارزه برای صلح و عدالت اجتماعی» معرفی می کند.

عفو بین الملل در گزارش خود درباره حلب ، دخالت نیروهای خارجی در سوریه را نادیده می گیرد، این نخستین ایراد از هشت مسئله ایست که استرلینگ مطرح می سازد. در ادامه: عفو بین الملل زیرپا نهادن حقوق بین الملل را که ارسال اسلحه به کشورهای دیگر را ممنوع کرده است، تایید می کند. این سازمان به سخنان شاهدان   و ارقام جانبدار تکیه می کند. افزون بر این عفو بین الملل اطلاعات مهم و زنده را در باره وضعیت زندگی غیرنظامیان در مناطقی که تحت کنترل شورشیان قرار دارد نادیده می گیرد. و سرانجام این که خبرهای تایید نشده، بویژه در مورد بکار بردن سلاحهای شیمیائی توسط ارتش سوریه را می پذیرد و منتشر می کند، ولی از آن سخن نمی گوید که علت تشدید و ادمه جنگ چیست.

http://kurzlink.de/dissident-voice https://www.jungewelt.de/2015/05-16/006.php

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)

این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com