ما، گروهی از خانواده‌های زندانیان سیاسی اعدام شده در ایران، دانشجویان و فارغ‌التحصیلان کالج اوبرلین، و فعالان حقوق بشر، برای دومین بار در اوبرلین تظاهرات می‌کنیم تا از هیئت امنای دانشگاه اوبرلین بخواهیم به رئیس دانشگاه دستور دهد تا در مورد پنهان کاری و انکار جنایت علیه بشریت توسط استاد این دانشگاه، محمدجعفر محلاتی تحقیق کرده و ایشان را برکنار کند.
این اعتراض همزمان روز جهانی زن را جشن می گیرد و در روز شنبه، ۵ مارس ۲۰۲۲، از ساعت ۱۲ تا ۲ بعد از ظهر به وقت شرق امریکا درتقاطع خیابان کالج و خیابان مرکزی، اوبرلین، اوهایو برگزار خواهد شد.
پس از بیش از یک سال فعالیت، پوشش رسانه ای گسترده، مصاحبه با اعضای خانواده قربانیان کشتار ۱۳۶۷ و کارشناسان مستقل و مهمتر از همه، اعتراض گسترده در محوطه دانشگاه با حضور بسیاری از دانشجویان و شهروندان نگران در ۲ نوامبر ۲۰۲۱، رئیس دانشگاه خانم آمبر و مدیریت دانشگاه اوبرلین نتوانسته است بطور شفاف به مسائلی که ما در نامه اولیه خود اشاره کرده‌ایم رسیدگی کند و یا با خانواده‌های قربانیان به شکل سازنده‌ای وارد بحث و گفتگو شود.
بنابراین، در ۲۸ دسامبر ۲۰۲۱، ما به هیئت امنای کالج اوبرلین (هیئت مدیره) نامه ای نوشته، آنها را از بی عدالتی ای که در استخدام محلاتی، مردی که برطبق گزارشات در قتل عام ۵۰۰۰ زندانی سیاسی ایرانی همدست بوده، وجود دارد، آگاه کردیم و از آنها کمک خواستیم تا دانشگاه را وادار به شفافیت و پاسخگویی کنند. ما امیدوار بودیم که هیئت مدیره، ارزش‌های کالج و آبروی ان را بالاتر از هر مساله سیاسی و یا مالی دیگری قرار دهد. در سال ۲۰۱۶، هیئت امنای کالج اوبرلین در اعتراضآتی که به پروفسور دیگری شده بود دخالت کردند و دانشگاه را وادار کردند که وی را بدلیل نفرت پراکنی از دانشگاه اخراج کنند. با توجه به این سابقه ما انتظار داشتیم که هیئت مدیره کالج اوبرلین گزارش عفو بین‌الملل، “اسرار به خون آغشته: کشتار ۶۷-جنایتی که همچنان ادامه دارد” و ارزیابی مشاور ارشد پژوهشی عفو بین‌الملل که «همه مقامات سابق و فعلی که در راستای سیاست اسرار دولتی به انکارو لاپوشانی این قتلعام ادامه می‌دهند، عملاً در کنار کسانی هستند که دستانشان به خون آغشته است.” را جدی بگیرند.
اما در کمال تاسف، هیئت امنای کالج اوبرلین تصمیم گرفت نامه ما و ارزیابی هیئت تحریریه روزنامه دانشگاه “اوبرلین ریویو” مبنی بر اینکه “شواهد علیه محلاتی غیرقابل انکار است” را نادیده بگیرند. علاوه بر انکار و لاپوشانی کشتار ۶۷، اسناد نشان می‌دهد که محلاتی در سازمان ملل متحد علیه بهائی ها نفرت پراکنی کرده و همچنین سخنرانی‌های ضدیهودیان و علیه اسرائیل ایراد کرده است.
بنابراین، اکنون ما در حال مبارزه با هیئت امنای کالج اوبرلین، از جمله رئیس آن، کریس کاناوان، نایب رئیس چلسی مدوکس-دورسی، و امی چن، اولین مدیر ارشد سرمایه گذاری در موسسه اسمیتسونیان هستیم. ما معتقدیم ادامه استخدام محلاتی ناقض موضع تاریخی کالج اوبرلین درباره احترام و مدارا با دیگران است.
ما از سرازیر شدن حمایت شهروندان اوبرلین به سویمان که به سابقه درخشان شهر خود در حمایت از عدالت و مبارزه با تبعیض افتخار می کنند، دلگرم شده ایم. هیئت امنای کالج اوبرلین باید همان موضع اصولی را در حمایت از خانواده‌های جان باختگان اتخاذ کند، نه اینکه اعتبار دانشگاه را خدشه‌دار کند. هر روز که رهبری این دانشگاه از قبول مسئولیت سرباز می زند، حیثیت این دانشگاه بیشتر آسیب می‌بیند. دانشجویان آینده این دانشگاه و مردمی که به این دانشگاه کمک های مالی می کنند نظاره گر این جریان هستند و منتظر ان هستند که ببینند آیا هیئت امنای دانشگاه با صداقت عمل می‌کنند و محمد جعفر محلاتی را برکنار می‌کنند یا خیر.
کمیته “عدالت برای قربانیان محلاتی”
ایمیل تماس: JusticeforMahallatiVictims@gmail.com
تلفن تماس: لادن بازرگان ۹۵۴۶ -۲۱۲ (۵۶۲)
با توجه به محدودیت‌های سفر بدلیل کوید ، ما این تظاهرات را از طریق زوم بصورت زنده پخش خواهیم کرد تا حامیان ما بتوانند به صورت مجازی بپیوندند و از ما حمایت کنند. https://fullerton.zoom.us/j/81343490252
———————————————————————————————————————
لادن بازرگان (فعال حقوق بشر) “در ۴۳ سال گذشته رژیم آپارتاید جنسیتی ایران علیه زنان تبعیض قائل شده، ارزش آنها را به نصف مرد تقلیل داده، چند همسری را ترویج کرده، زنان را از رهبری و حوزه عمومی حذف کرده و حقوق انسانی آنها را نادیده گرفته است. امثال محلاتی ماشین تبلیغاتی این رژیم تمامیت خواه هستند و نقش آنان عادی سازی جنایات این رژیم و پنهان کردن ماهیت واقعی این رژیم اهریمنی است. حمایت مدیران این دانشگاه از محلاتی و نادیده گرفتن خانواده های قربانیان محلاتی نشانه ضعف مدیریت این دانشگاه و شرم آور است.”
کاوه شهروز (استاد کالج و وکیل حقوق بشر): “مدیران دانشگاه اوبرلین از انجام تحقیقات منصفانه و شفاف درباره محلاتی که ما معتقدیم مسئول مخفی کردن جنایات علیه بشریت از جهان بود، خودداری کرده است. به همین دلیل، ما به عدالتخواهی با هر وسیله قانونی ممکن ادامه خواهیم داد.»
دکتر فرنگیس بیات (کنشگر سیاسی) “دانشگاه معتبر اوبرلین باید به نام و روش مروج ارزش‌های آزادیخواهانه باشد. ادامه همکاری چهره بدنامی مثل محلاتی اعتبار دانشگاه و این ارزشها را به سخره می‌گیرد. ایستادگی برای اخراج محلاتی، ایستادگی برای ارزش‌های راستینی است که باید دانشجویان در این دانشگاه بیاموزند. اخراج محلاتی دفاع ازجامعه و دفاع از فرزندانمان است. “
مریم معمارصادقی (همکار ارشد مؤسسه مک‌دونالد-لوریر): «جمهوری اسلامی مانند طالبان و داعش دولتی است که بر اساس ایدئولوژی تبعیض علیه زنان بنا شده است. در ۴۳ سال گذشته، دختران و زنان ایرانی تحت تحقیر جداسازی، کنترل پوشش و تحرک، محرومیت از هر نوع فرصت، فقدان حقوق اولیه در خانواده و جامعه و خشونت های مورد تایید دولت قرار گرفته اند. همچنین در ۴۳ سال گذشته دختران و زنان ایرانی از طرف فمینیست های غربی و نهادهای مترقی مانند کالج اوبرلین رها شده و مورد حمایت قرار نگرفته اند. جای شرمساری است که این نهادها از ناقضان حقوق زنان ایرانی حمایت می کنند.”
دکتر رضا پرچی‌زاده (نظریه‌پرداز سیاسی و تحلیلگر امنیتی): “محمد جعفر محلاتی تنها یک عضو از شبکه نفوذ گسترده رژیم جمهوری اسلامی در دانشگاه‌های آمریکاست که هدف آن نورمالیزه کردن جنایات رژیم در اذهان عمومی مردم آمریکا و امتیاز گرفتن از دولت ایالات متحده برای این رژیم در بزنگاه‌هایی مثل الان است که مذاکرات برای احیای توافق هسته‌ای معیوب در وین در جریان است. لذا مساله محلاتی فقط مساله ایرانیانی نیست که خودشان یا اعضای خانواده‌شان قربانی این فرد و رفتارهایش در ایران شده‌اند. شبکه نفوذ آکادمیک جمهوری اسلامی تهدیدی امنیتی برای ایالات متحده آمریکاست، و باید بر همین مبنا با آن برخورد کرد.”
حسن دایی (پژوهشگر و فعال سیاسی): “تعجب آور است که برخی از مقامات عالی رتبه سابق ایران در ایالات متحده مورد حمایت قرار می گیرند و به عنوان دانش پژوه در معتبرترین دانشگاه ها استخدام می شوند. این مقامات عالی رتبه به عنوان دیپلمات، نماینده یک رژیم جنایتکار بودند که نه تنها دارای یکی از وحشتناک ترین سوابق نقض حقوق بشر است بلکه سالها است از سوی دولت های متوالی آمریکا به عنوان حامی اصلی تروریسم در جهان شناخته شده است. برخی از آنان مانند محلاتی فعالانه در سرپوش گذاشتن بر جنایات رژیم ایران علیه بشریت نقش داشتند. تلخ تر اینکه این ناقضان حقوق بشر اکنون خود را به عنوان سفیران صلح بین آمریکا و ایران معرفی می کنند در حالی که آنها در واقع فرماندهان میدانی ماشین لابی آخوندها برای دادن اطلاعات نادرست به دولت آمریکا هستند.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.