۳۱ ژانویه
کنفرانس: ایران و گذار از استبداد

سازمان حقوق بشر ایران در روزهای ۱۱ و ۱۲ بهمن ۱۴۰۰ کنفرانس «ایران و گذار از استبداد» را با هدف انتقال مباحث آکادمیک و تخصصی به بدنه جامعه و ایجاد گفت‌وگو میان شهروندان و متخصصان حوزه‌های مختلف، برگزار می‌کند.

محمود امیری‌مقدم، مدیر سازمان حقوق بشر ایران، در این باره گفت: «جمهوری اسلامی در ۴۰ سال گذشته هیچ‌وقت تا این حد با بحران‌های مختلف روبه‌رو نبوده است. تغییرات عمده ممکن است با شتاب قابل توجهی روی دهند. برای اطمینان از رعایت حقوق بشر در آینده ایران، چه در دوران انتقالی و چه پس از آن، به سلسله بحث‌های عمومی در مورد زوایای مختلف گذار، نیاز داریم.»

جمهوری اسلامی به سمت آینده‌ای نامطمئن پیش می‌رود. مسائلی مانند بحران‌های اقتصادی، فقر و بیکاری گسترده و کمبود آب، پیش‌زمینه اعتراض‌های گسترده‌ای در چهار سال اخیر شده است. سوء مدیریت در بحران همه‌گیری کووید-۱۹ نیز باعث خشم عمومی شده و واکنش مقام‌ها به این خشم، سرکوب بیشتر بوده است. نقض فاحش حقوق بشر، سوءاستفاده از قدرت و فقدان حاکمیت قانون و فساد گسترده اقتصادی به قیمت افزایش فقر و نابرابری، بیش از پیش آینده را برای جمهوری اسلامی نامطمئن‌تر کرده است. بنابراین، بروز تغییرات عمده و سریع دور از انتظار نیست.

در چنین شرایطی، سازمان حقوق بشر ایران با هدف ایجاد بحث عمومی در مورد سناریوهای مختلف گذار، پرسش‌های زیر را به بحث می‌گذارد. چالش‌های بزرگ پیش روی ایرانیان در دوران گذار از استبداد چیست؟ کدام مدل‌‌های سیاسی برای جامعه ایران مناسب‌ترند؟ چگونه می‌توان همزمان با عدالت قضایی در دوران پسا استبداد، رعایت حقوق بشر را تضمین کرد؟ چه درس‌هایی می‌توان از تجربه کشورهای دیگر گرفت؟

سازمان حقوق بشر ایران قصد دارد تا با برگزاری سلسله کنفرانس‌هایی، میزبان کارشناسان در این ارتباط باشد. نخستین دور از این کنفرانس‌ها در روزهای ۱۱ و ۱۲ بهمن برگزار خواهد شد. 

در این دور، کارشناسان ایرانی و غیر ایرانی در سلسله‌ای از موارد مربوط به گذار، عدالت انتقالی، چالش‌های مختلف اجتماعی و زیست‌محیطی صحبت خواهند کرد و تجربه گذار در کشورهای دیگر نیز طرح خواهد شد.

 

سخنرانان به ترتیب زمانیِ حضور در برنامه:

هر کدام از سخنرانان زیر یک مقاله مفصل در مورد موضوع بحث‌شان تهیه کرده‌اند. این مقاله‌ها به‌زودی در جلد یکم کتاب «ایران و گذار از استبداد» به همت سازمان حقوق بشر ایران منتشر خواهند شد. در این کنفرانس، درباره موضوع این مقاله‌ها صحبت خواهد شد. شما هم می‌توانید همزمان در پخش زنده یوتیوب سوال‌های خود را طرح کنید. لینک پخش زنده و جدول برنامه‌ها در ادامه خواهد آمد.

 

راجر گریفین، تئوریسین سیاسی و پروفسور تاریخ مدرن در دانشگاه آکسفورد بروکس، بریتانیا. حوزه تحقیقات او به دینامیک ایدئولوژی فاشیسم و سایر اشکال فناتیسیسم سیاسی و دینی بسط می‌یابد. راجر گریفین کتاب‌های متعددی در این باره نوشته است.

 

مجید توکلی کنشگر و پژوهشگر سیاسی ایرانی است. او کنشگر دانشجویی و زندانی سیاسی پیشین بود. جایزه بین المللی صلح دانشجویی «به دلیل شهامت و تلاش مجید توکلی برای ارتقای دمکراسی، صلح و آزادی» در سال ۱۳۹۱ در نروژ به او اختصاص داده شد. 

 

بارتلومیه نووتارسکی، حقوق‌دان قوانین اساسی و استاد علوم سیاسی در دانشگاه وروسلاو لهستان است. او زندانی سیاسی دوران کمونیسم بود و پس از فروپاشی حکومت کمونیستی لهستان، یکی از نویسندگان پیش‌نویس قانون اساسی این کشور و قوانین انتخاباتی شد. او مشاور مصر و تونس در دوران گذار و بهار عربی بود.

 

مایکل کارلبرگ، پروفسور مطالعات ارتباطی در دانشگاه وسترن واشینگتن است. او مسایلی مانند سازمان‌های اجتماعی، تغییرات اجتماعی، ماهیت انسان و قدرت را با دنباله‌گیری مساله صلح و عدالت دنبال می‌کند.

 

رجینا پائولوس، وکیل در امور جنایات بین‌المللی و فارغ التحصیل دانشگاه‌های سیاتل و تورینو. او مولف کتاب «جنایات سبز و قوانین جنایی بین‌المللی» است که با موضوع انرژی آبی در هند و چین منتشر شده است. 

 

نینا ویتوژک، پروفسور مرکز توسعه و محیط زیست در دانشگاه اسلو نروژ است. او مدیر برنامه آرنه ناس در حوزه عدالت بین‌الملل و محیط زیست در دانشگاه اسلو است. جدیدترین کتاب‌های او عبارتند از «مدل شمال اروپایی و فراتر از آن» و «خاستگاه ضدیت با خودکامگی» که به ترتیب در سال‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ منتشر شدند.

 

رها بحرینی، حقوق‌دان با تخصص حقوق بشر بین‌المللی است. او محقق بخش ایران در عفو بین‌الملل است اما در کنفرانس کنونی به صورت مستقل شرکت می‌کند و موضوع بحث او عدالت انتقالی است. رها بحرینی پیشتر نیز در سازوکارهای حقوق بشری سازمان ملل متحد فعال بود و مدتی به کار گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران کمک می‌کرد. 

 

فرنگیس بیات، دکترای علوم سیاسی از انستیتو علوم سیاسی لیون فرانسه. او در حوزه‌های روابط بین‌الملل، سیاست خارجی ایران، سیاستگذاری اجتماعی و مسائل زنان تحقیق می‌کند و می‌نویسد. در سال‌های گذشته، فرنگیس بیات مقاله‌های متعددی را در موضوع‌های جنگ، تبعید، عدالت و همچنین چالش‌های دولت‌سازی در جوامع موزاییکی منتشر کرده است.

 

مهرانگیز کار، حقوق‌دان ایرانی، کنشگر حقوق بشر و برنده جوایز متعدد بین‌المللی است. او مدتی را به عنوان محقق میهمان در دانشگاه کیپ تاون آفریقای جنوبی به پژوهش پرداخت و گذار از دوران آپارتاید را مطالعه کرد. مهرانگیز کار در این کنفرانس بر مساله قوه قضاییه مستقل در روند گذار تمرکز کرده است.

کاوه مدنی استاد محقق موسسه سنجش از دور سیستم زمین دانشگاه شهری نیویورک در کالج شهری نیویورک و معاون سابق سازمان حفاظت محیط زیست ایران است. او در حال حاضر رییس برنامه تحقیقاتی «هم‌بست» در دانشگاه سازمان ملل متحد در شهر درسدن آلمان است و سابقه گسترده‌ای در حوزه تحقیقات محیط زیست و مدیریت منابع آب در نقاط مختلف جهان از جمله خاورمیانه و ایران دارد.

لینک پخش زنده؛ روز نخست: 

لینک پخش زنده؛ روز دوم: 

 

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)