بیانیهی جمعی از سازمانهای مردمنهاد زیستمحیطی
اعتراض به اجرای طرح گردشگری در جزیرهی آشوراده
تفاهمنامهای که میان سازمان حفاظت محیط زیست و سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری برای تبدیل عرصهی مفید جزیرهی آشوراده به گردشگری امضا شد معنایی جز تغییر کاربری این جزیره ندارد. ما سازمانهای مردمنهادِ فعال در حوزهی محیطزیست، در کنار شماری از انجمنهای دیگر، خواهانِ لغو تفاهمنامهی یادشده هستیم؛ چرا که:
۱. به موجب مادههای یک و شش قانون حفاظت و بهسازی محیطزیست، وظیفهی سازمان حفاظت محیط زیست حفاظت، پیشگیری و ممانعت از هر نوع آلودگی و اقدام مخربی است که منجر به از بین رفتن تعادل اکولوژیک طبیعت میشود. همچنانکه به موجب مادهی ١۶ همان قانون، این سازمان قائممقام قانونی دولت در مناطق چهارگانه است و نه تنها حق واگذاری مناطق را نداشته، بلکه حق واگذاری مدیریت منطقه به قصد تغییر کاربری را هم بدون اخذ موافقت سازمان جنگلها و مراتع ندارد. از این رو، تفاهمنامهی یادشده غیرقانونی است.
۲. به موجب قانون الحاق ایران به کنوانسیون تنوع زیستی مصوبه سال ١٣٧۵ مجلس شورای اسلامی و قانون الحاق ایران به کنوانسیون رامسر، دولت ایران متعهد به حفظ تنوع زیستی و شبکهی مناطق حفاظتشدهی کشور و حفظ تالابهای بینالمللی کشورمان شده است. از این رو، موافقت با هر گونه اقدامی که باعث فروپاشی تمامیت اکولوژیکی در مناطق تحت حفاظت محیطزیست شود منجر به خدشهدار شدن اعتبار دولت ایران نزد مجامع بینالمللی ــ از جمله یونسکو، اتحادیهی بینالمللی حفاظت از طبیعت، کنوانسیون رامسر، کنوانسیون حفاظت از تنوع زیستی و حتا کنوانسیون محیط زیست دریای مازندران ــ میشود.
۳. هیچ یک از ما مخالف بومگردی (اکوتوریسم پایدار) آشوراده نیستیم، اما آنچه موجب نگرانی شده موافقت سازمان محیطزیست با اجرای طرحی است که در اسم طبیعتگردی است اما در واقع گردشگری تجاری است. گردشگری در طبیعت فقط یک اصل مهم دارد و آن هم جلوگیری از هر گونه تخریبی است. گردشگری مبتنی بر اصول توسعهی پایدار، حفظ طبیعت و ساختارهای جوامع بومی و اصیل است. دولت باید مدافع مردم بومی باشد و با پشتیبانی و آموزش آنها بستر توسعهی پایدار و گردشگری سازگار با بومسازگان یگانه و منحصر به فرد منطقه را سر و سامان بدهد. از این رو، سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مکلف است با همکاری دیگر دستگاههای مسؤول نسبت به توسعهی زیرساختهای لازم برای فعالیتهای همخوان با اکوسیستم آشوراده در مراکز جمعیتی حاشیهی منطقه از جمله بندر ترکمن، بندر گز، بهشهر، نکا و… اقدام کند و برنامهی تفصیلی گردشگری منطقه با تکیه بر زیرساختهای علمی، تخصصی ومحلی سازگار با زیست بوم در مراکز جمعیتی یادشده صورت گیرد.
۴. سواحل جزیرهی کوچک آشوراده، که به عنوان بخش مهمی از پناهگاه حیاتوحش میانکاله دروازهی ورود به این ذخیرهگاه ارزشمند زیستکره در جنوب شرق دریای مازندران است، جزو معدود زیستگاههای فک خزری، محل تخمگذاری مهمترین ماهیان خاویاری دنیا و امنترین زیستگاه پرندگان برای زادآوری و تنها بازماندهی جنگلها و بیشهزارهای جلگهای ایران در ساحل دریای مازندران است. از این رو، گشودن بحث گردشگری تجاری و انبوه در این منطقه، با ویژگیها و پیشینهی تلخی که از آن در دیگر سواحل دریای مازندران سراغ داریم، اشتباهی ویرانگر و بازگشتناپذیر است.
با احترام
انجمنهای:
۱. جمعیت زنان مبارز با آلودگی محیطزیست
۲. جمعیت داوطلبان سبز،
۳. جمعیت حفظ و احیای محیط کوهستان (پراو)
۴. جمعیت دوستداران محیطزیست زیستبان،
۵. دیدهبان یادگارهای فرهنگی و طبیعی ایران،
۶. دیدهبان حقوق حیوانات،
۷. دیدهبان کوهستان (دکا)،
۸. بنیاد حرمت حیات،
۹. موسسهی توسعهی پایدار و محیطزیست،
۱۰. شبکهی محیطزیستی استان کرمانشاه،
۱۱. مرکز توسعهی سازمانهای غیر دولتی محیطزیستی ایران،
۱۲. جامعهی همیارن استان مرکزی،
۱۳. انجمن کوهنوردان ایران،
۱۴. انجمن ارزیابی محیط زیست ایران،
۱۵. انجمن حمایت از حیوانات،
۱۶. انجمن زنان طرفدار توسعهی پایدار محیطزیست،
۱۷. انجمن حفظ محیط کوهستان،
۱۸. انجمن پیشگامان خورشید استهبان،
۱۹. انجمن کوهنوردان گیاهخوار ایران،
۲۰. انجمن مهرگان (فارس)،
۲۱. انجمن انسان و زمین،
۲۲. انجمن دوستداران میراث فرهنگی هوتو (مازندران)،
۲۳. انجمن طلوع سبز،
۲۴. انجمن دوستداران یادمانهای ماندگار (قزوین)،
۲۵. انجمن سبز لاوان،
۲۶. انجمن سیارهی سبز،
۲۷. انجمن مهرگان پرتو پژوه (کرمان)،
۲۸. انجمن محیطزیستی تسنیم،
۲۹. انجمن حامیان سبز لرستان،
۳۰. انجمن یاران سبز ژینگه،
۳۱. انجمن یهلهور (روانسر)،
۳۲. انجمن کیمیای سبز،
۳۳. انجمن دوستداران محیطزیست طالقان (دشتبان)،
۳۴. انجمن بوم آب و آفتاب (خوزستان)،
۳۵. انجمن یاوران محیطزیست سیمره،
۳۶. گروه حمایت از حیوانات دماوند،
۳۷. تیم گردشگری و محیطزیست سیاهکل و دیلمان،
۳۸. کانون آیندهنگری ایران،
۳۹. کانون پارس فرهنگ الیگودرز،
۴۰. خانهی عصر باستان،
۴۱. موسسهی طبیعتپژوهان زیما،
۴۲. کارگروه محیطزیست فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی
۴۳. رفتگران طبیعت ایران
۴۴. کانون عالی گسترش فضای سبز و حفظ محیط زیست ایران
۴۵. گروه هر ایرانی یک زیستبان
۴۶. کانون آینده نگری ایران
۴۷. انجمن مهرورزان زمین پاک ساری
۴۸. انجمن دوست داران دماوند کوه
۴۹. انجمن یاوران زمین بابل
۵۰. جمعیت زنان مبارزه با آلودگی قائم شهر
۵۱. جمعیت زنان مبارزه با آلودگی
۵۲. کانون طبیعت و سلامت قائمشهر
۵۳. کانون حفاظت از محیط زیست سفیر دانشگاه بابلسر
۵۴. انجمن مهرگان طبیعت نکا
۵۵. ساکنین حرم سبز فردوس بابل
۵۶. انجمن حمایت از حیوانات بابلسر
۵۷. دوستداران محیط زیست بابلسر
۵۸. انجمن کوهنوردان بابل
۵۹. انحمن کوهنوردان قائمشهر
۶۰. انجمن کوهنوردان ساری
۶۱. انجمن کوهنوردان آمل
۶۲. توسعه دیار سبز
۶۳. انجمن قوهای مهاجر سرخرود
۶۴. انجمن پویندگان افق سبز بابل
۶۵. دوستداران میانکاله
۶۶. انجمن دوستداران سبززاغمرز
۶۷. همیاران طبیعت اسبو کلا
۶۸. انجمن فرزندان زمین پاک داربکلاه
۶۹. توسعه پایدار قائمشهر
۷۰. انجمن پژوهندگان سبز بابل
۷۱. محیط زیست آسان ساری
۷۲. انجمن حمایت از قو های مهاجر محمود آباد
۷۳. رفتگران طبیعت مازندران
۷۴. کانون ساحل سبز مازندران
۷۵. انجمن گردشگری ورزشی جالوس
۷۶. جعمیت نگاه سبز رامسر
۷۷. انجمن توانمدسازی پارسیان قائمشهر
۷۸. کانون تامتان دوراندیش آمل
۷۹. کانون اندیشه و جسم تنکابن
۸۰. انجمن لارکوه لاریجان
۸۱. کانون مهندسان معمار دانشگاه تهران
۸۲. موسسه فرهنگ و توسعه پایدار ایرانیان
۸۳. موسسه یاوران سرزمین آریا
نظرات
این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر میکنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و میخواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.