خواست اجرا اعلامیه جهانی حقوق‌بشر در ایران توسط ٢٢ زندانیان سیاسی – بیایید تلاش کنیم

بیست و دو تن از زندانیان سیاسی محبوس در زندان‌های جمهورى اسلامى, به نام‌های؛۱- حسن آشتیانی ۲- بهنام ابراهیم زده ۳- وحید اصغری ۴- رسول بداقی ۵- بهروز توکلی ۶- وحید تیز فهم ۷- لطیف حسینی ۸- افشین صیرتیان ۹- کیوان رحیمیان ۱۰- سعید رضایی ۱۱ شاهرخ زمانی ۱۲- سید محمد سیف زاده ۱۳- ایقان شهیدی ۱۴- سیامک صدری ۱۵- حشمت اله طبرزدی ۱۶- سعید عابدینی ۱۷- فرهاد فهندژ ۱۸- اصغر قطان ۱۹- سعید ماسوری ۲۰- کامران مرتضایی ۲۱- فؤأد مقدّم ۲۲- اسدالله هادی, خواهان اجراء اعلامیه جهانی حقوق بشر در ایران شده اند. متن کامل این نامه به شرح زیر است:

بیایید تلاش کنیم

هموطنان گرامی!

شصت و شش سال پیش در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، اعلامیه ای به تصویب رسید که به دنبال هزاران سال تلاش و مبارزات بشر در جهت ” شناسایی حیثیت ذاتی علیه اعضای خانواده ی بشری و حقوق یکسان و انتقال نا پذیر آن ” به دست آمده است. مجمع عمومی در دهم دسامبر ۱۹۴۸ این اعلامیه را در ۳۰ ماده به عنوان ” اعلامیه ی جهانی حقوق بشر ” تصویب و منتشر کرد و آن را به عنوان ” آرمان مشترکی برای تمام مردم و کلیه ی ملل اعلام شود.

در سال ۱۳۵۴ پس از تصویب در مجلس شورای ملی، این اعلامیه نیز از جمله قوانین و مقررات ایران گردید.

همچنین به موجب اصول ۳ و ۹ و ۷۷ قانون اساسی کنونی ایران و نیز ماده ی ۹ قانون مدنی فعلی که حکومت مدعی ست که این قوانین بر اساس دستورات قرآنی و از جمله فرمان ” اوفوا بالعقود ” می باشد، پس اعلامیه از جمله قوانین و قواعد الزام آور بوده و به لحاظ ماهیت جهانشمولی اش و تعهدات مندرج در متن پیش نویس که در تاریخ فوق به تصویب رسید، بر کلیه ی قوانین داخلی (اساسی و عادی) رجحان و برتری دارد و قبول بدون قید و شرط این اعلامیه حکایت از آن دارد که اضافه کردن هرگونه قید و شرطی صرفا برای فرار از اجرای تعهدات مندرج در آن بوده و فاقد وجاهت قانونی و شرعی می باشد. مطالعه ی این اعلامیه و مقایسه ی تطبیقی آن با برخی از مواد قانون اساسی موجود، نشان می دهد که برخلاف بسیاری از گفته ها، تضادی میان میان آنها وجود ندارد و بنا بر این هیچ بهانه ای برای عدم اجرای این اعلامیه ی جهانی پذیرفته نیست. (این مقایسه ی تطبیقی توسط یکی از حقوقدانان برجسته ی کشور صورت گرفته که برای آگاهی، در پیوست تقدیم می گردد)

هم وطنان گرامی!

اکنون که به نوزدهم آذر سالروز تصویب این اعلامیه نزدیک می شویم باید پرسید که چرا پس از گذشت بیش از یک قرن از انقلاب مشروطه با اهداف قانون گرایی و داشتن (عدالت خانه ی

عظمی) برای یکسانی حقوق و یکسان زیستن در پناه قانون و قبول ” اعلامیه ی جهانی حقوق بشر ” قانون گرایی در میهن ما نهادینه نمی شود و به کرات حقوق بنیادین فوق نقض گردیده است. نمونه ی بارز چنین نقض حقوقی در مورد کسانی است که به لحاظ داشتن آراء و عقاید متفاوت سیاسی و عقیدتی در دادگاههای غیر قانونی و به صورت غیر منصفانه و غیر قانونی مورد تعقیب قرار گرفته و محکوم می گردند.

ما جمعی از زندانیان سیاسی و عقیدتی زندان رجائی شهر، ضمن درخواست برای اجرای کامل و دقیق “اعلامیه جهانی حقوق بشر” از کلیه هموطنان دعوت مینماییم تا با راه اندازی و شرکت در کمپین “تلاش در جهت عمل به اعلامیه جهانی حقوق بشر” نشان دهیم که ایرانیان خواهان “آزادی، عدالت، صلح، دموکراسی، احترام جهانی و رعایت واقعی حقوق بشر” هستند. بیائید تلاش کنیم برای

” ظهور دنیای که در آن افراد بشر در بیان و عقیده آزاد و از ترس، فقر، جهل و ستم فارق باشند”. بیائید برای “حقوق اساسی بشر و مقام و ارزش فرد انسان” تلاش کنیم. مطمئن باشیم که چنین تلاشی، ” حسن تفاهم مشترکی نسبت به این حقوق و آزادی ها” را به وجود خواهد آورد. “کمپین تلاش” عزم راسخ یکایک ما را برای رسیدن به دنیای بهتر و پیشرفت فردی و اجتماعی، نشان خواهد داد. بیائید تلاش کنیم و با راه اندازی و شرکت در کمپین فوق خواست اصلی خود را به وجدان بیدار و آگاه جهانیان اعلام نماییم. عاری اجرای بدون قید و شرط اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاقین خواست و آرزوی ماست.

۱- حسن آشتیانی ۲- بهنام ابراهیم زده ۳- وحید اصغری ۴- رسول بداقی ۵- بهروز توکلی ۶- وحید تیز فهم ۷- لطیف حسینی ۸- افشین صیرتیان ۹- کیوان رحیمیان ۱۰- سعید رضایی ۱۱ شاهرخ زمانی ۱۲- سید محمد سیف زاده ۱۳- ایقان شهیدی ۱۴- سیامک صدری ۱۵- حشمت اله طبرزدی ۱۶- سعید عابدینی ۱۷- فرهاد فهندژ ۱۸- اصغر قطان ۱۹- سعید ماسوری ۲۰- کامران مرتضایی ۲۱- فؤأد مقدّم ۲۲- اسدالله هادی

مقایسه تطبیقی بعضی از مواد اعلامیه حقوق بشر و قانون اساسی

۱- هر انسانی به محض تولد دارای حقوق یکسان و مساوی بوده و رنگ و جنس، نژاد، زبان. مذهب و عقاید سیاسی و یا هر عقیده ی دیگر موجب رجحان و برتری فرد بر فرد دیگر نخواهد بود و هرگونه تنییض مردود اعلام گردیده است مواد ۱ تا ۲ اعلامیه…. اعلامیه و این تعیین حق حیات و آزادی و برخورداری از امنیت شخصی دارد. … ماده سیزده اعلامیه ، تقریبا مواد ۱۹-۲۰ و بندهای ۹-۴ قانون اساسی و ماده ۹۵۶ قانون مدنی

۲- بیگاری، بردگی، شکنجه و هرنوع رفتار غیر انسانی و تحقیر آمیز ممنوع و هر فرد حق دارد در هر کجا به رسمیت در پیشگاه قانون به رسمیت شناخته شود. (ماده ۲ اعلامیه) معادل مواد ۹ و ۱۱۴ اصل سوم و ۳۸ و ۳۹ و ۴۳ قانون اساسی.

۳- همه در مقابل قانون یکسانند و باید بدون هیچ تبعیضی مورد حمایت قانون قرار بگیرند. هر کس حق دادخواهی در محاکم صالحه قضایی را در قبال اعمالی را دارد که ناقض حقوق بنیادین است که قانون اساسی یا هر قانون دیگر به او اعطا نموده است (مواد ۷ و ۸ اعلامیه و اصول ۳۸ و ۳۹ قانون اساسی).

۴- هیچ کس را نباید خودسرانه دستگیر، توقیف یا تبعید نمود. هر کس حق دارد با مساوات کامل از امکان بازپرسی منصفانه و علنی توسط یک محکمه مستقل و بی طرف برای تعیین حقوق و تکالیف خویش و یا اتهامات جزایی وارده برخوردار، باشد. نظر به اصل برائت و اصل قانونی بودن جرم و مجازات و عطف به ماسبق نشدن قوانین کیفری و انطباق عمل ارتکابی اتهامی با قانون حکم، هر شخص تا اتهامش در دادگاه مستقل

بیطرف ثابت و قطعی نشده بیگناه فرض میشود و از حق دفاع مشروع و دادرسی منصفانه و بیطرفانه برخوردار است (مواد ۹، ۱۰، ۱۱ اعلامیه برابر با اصول ۳۲، ۳۳، ۳۴، ۳۶. ۳۷ قانون اساسی و مواد ۲ و ۱۰ قانون مجازات اسلامی).

، شخصی هیچکس نباید در معرض مداخله خودسرانه در زندگی -۵خانواده، خانه یا مکاتبات خود قرار گیرد و یا اینکه شرف و آبروی او مورد تعرض قرار گیرد، هر کس حق دارد که از حمایت قانون در برابر چنین مداخلهها و تعرضها برخوردار گردد (ماده ۱۲ اعلامیه تقریبا معادل اصول ۲۲، ۲۳، ۲۵، ۳۴ قانون اساسی).

۶- حق برخورداری از محدودهٔ مرزها و رفت و آمد و اقامت و اسکان در هر قسمت کشور و مسافرت بکشورهای دیگر و تقاضای حق پناهندگی و برخورداری از قبول آن در جرائم سیاسی و خروج از تابعیت کشور و قبول تابعیت کشور دیگر و محرومیت تابعیت ( مواد ۱۲، ۱۳، ۱۴، ۱۵ اعلامیه تقریبا معادل اصول ۴۱ و ۴۲ قانون اساسی و فرمان مکرر قرآن به سفر و مهاجرت و آمریت آن بنا بر اصل ۴ قانون اساسی).

۷- حق برخورداری اشخاص بالغ بدون هیچگونه تبعیضی در ازدواج، زندگی، سرپرستی، جدایی و اینکه خانواده واحد گروهی طبیعی و بنیادین جامعه است و حق برخورداری از حمایت جامعه و قانون و حکومت ( ماده ۱۶ اعلامیه تقریبا معادل اصول ۱۹، ۲۰، ۲۱ قانون اساسی).

۸- حق مالکیت شخصی و یا جمعی و ممنوعیت و محرومیت فرد از مالکیت خویش ( ماده ۱۷ اعلامیه جهانی حقوق بشروا اصول ۴۶ و ۴۷ قانون اساسی).

۹-حق آزادی اندیشه، وجدان و مذهب و حق اظهار، تبلیغ ، آموزش، ترویج و عمل به آن به صورت فردی یا جمعی بدون مداخله ی دیگران و آزادی در جستجو، دریافت و انتقال اطلاعات و عقاید از طریق هر نوع رسانه ای بدون در نظر گرفتن مرزها و حق آزادی تجمع و راهپیمایی و ایجاد تشکل مسالمت آمیز و هیچکس را نباید مجبور به عضویت در یک تشکل نمود. (مواد ۱۸، ۱۹، ۲۰، اعلامیه جهانی تقریبا معادل اصول ۲۴، ۱۹، ۲۰، ۲۶، ۲۷ و بند ۶ اصل دوم و بندهای ۶ و ۱۴ اصل سوم و اصل ۹ قانون اساسی)

۱۰- حاکمیت از آن ملت است و مردم حق انتخاب مستقیم و غیر مستقیم حکومتگران را دارند. انتخابات باید اداوری، سالم و حق همگانی در انتخاب شدن و انتخاب کردن ملحوظ گردد ( ماده ۲۱ اعلامیه ی جهانی حقوق بشرتقریبا معادل اصول ۱، ۶، ۵۶، ۵۹، ۶۲ قانن اساسی. لازم به توضیح است از انقلاب مشروطه حکومت از آسمان به زمین آمد و مردم حاکم بر سرنوشت خود گردیدند. حاکمان باید اسم و رسم فقط نوکر، خدمتگزار و منتخب مردم بوده که نصب و نقد و عزل آنها برای مردم واگذار شده است. با کمال تاسف علیرغم تصویب در قانون اساسی حکام هنوز از نگاه ارباب سالارانه خود نسبت به مردم دست بر نداشته اند.

۱۱-حق برخورداری از امنیت اجتماعی در سطح داخلی یا بین المللی، حق کار کردن و انتخاب آزادانه ی شغل، حق بهره مندی از دستمزد یکسان در قبال کار یکسان و دستمزد شرافتمندانه و رضایت بخش که بطور شایسته خانواده اداره می شود و حق داشتن اتحادیه، حق استراحت و فراغت و استفاده از تعطیلات با دریافت دستمزد و حق استفاده از معیشت کافی برای سلامتی و رفاه خود خانواده و مراقبتهای پزشکی و خدمات اجتماعی بهنگام بیکاری، بیماری، از کار افتادگی، بیوه گی، سالخوردگی یا فقدان وسیله ی امرار معاش و حق مادران و کودکان از مراقبتهای ویژه خواه از تمره ازدواج و خواه خارج از حمایتهای اجتماعی یکسان بهره مند شوند. ( مواد ۲۲، ۲۳، ۲۴، ۲۵ اعلامیه تقریبا برابر با اصول ۱۹، ۲۰، ۲۱، ۲۶، ۲۸، ۲۹ قانون اساسی)

۱۲- حق تحصیل اجباری و رایگان ابتدایی و پایه و قرار گرفتن آموزش های فنی و حرفه ای در دسترس همه و آموزش عالی باید برای همه و بر اساس شایستگی در دسترس باشد. آموزش باید در جهت رشد کامل شخصیت انسانی و تقویت احترام به حقوق بشر و آزادیهای اساسی باشد و حسن تفاهم و مدارا و مودت میان تمامی ملل و گردهمائی نژادی و مذهبی را ارتقاء دهد. ( ماده ۲۶ اعلامیه که اصل ۳۰ قانون اساسی فراتر از آن رفته و تا پایان دوره متوسطه بصورت رایگان و وسایل تحصیل رایگان در سطح عالی را تا سرحد خودکفایی کشور در نظر گرفته است.)

۱۳-حق شرکت در حیات فرهنگی جامعه و استفاده از منافع مادی و معنوی و علمی و ادبی و هنری آن، حق برخورداری از نظم اجتماعی یا بین المللی بمنطور تحقق آزادی های مندرج در اعلامیه، مسئولیت در قبال جامعه و محدودیت فقط به موجب قانون که بر خلاف اهداف و اصول سازمان ملل نباشد. مواد فوق نباید به صورتی تفسیر شود که برای دولت، گروه یا شخصی حقی قائل شود که حقوق مندرج در اعلامیه را پایمال نماید ( مواد ۲۷، ۲۸، ۲۹، ۳۰ اعلامیه ی حقوق بشر و اصول ۱، ۶، ۹، ۱۹، ۲۰، ۲۱، ۲۲، ۴۰ و بند۶ اصل دوم و بندهای ۲، ۳، ۶، ۸، ۹، ۱۴ اصل سوم و ۵۶، ۹۵ قانون اساسی

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)