بنا بر ادعای رییس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، گردشگری ایران در سال گذشته ۵/۵ میلیارد دلار درآمد داشته، این در حالی است که صنعت گردشگری هنوز یک نظام جامع آماری و اقماری ندارد که این رقم‌ها را مستند، ثبت و مشخص کند.
مسعود سلطانی‌فر چندمین‌بار است که به آمار گردشگران ورودی در سال گذشته و درآمد عایدی از آن اشاره می‌کند، آن هم در شرایطی که بار‌ها شیوهٔ آمارگیری و آماردهی گردشگری در گذشته از سوی مسؤولان فعلی این سازمان زیرسوال برده شده و دست کم این انتظار می‌رفت که تغییراتی در شیوهٔ آمارگیری ایجاد شود.
به گزارش ایسنا رییس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری گفته، در سال ۱۳۹۲ چهارمیلیون و ۸۰۰هزار نفر به ایران وارد شده‌اند که از این تعداد، چهارمیلیون و ۵۰۰هزار نفر گردشگر بودند. از محل ورود این گردشگر نیز حدود پنج‌میلیارد و ۵۰۰میلیون دلار نصیب کشور شده است.
آمار دولت واقعی نیست
پبیشتر و در اواخر خردادماه نیز دوباره رئیس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری از رشد ۲۰۰ درصدی ورود گردشگران به ایران در سال ۹۳ نسبت به مدت مشابه سال قبل خبر داده بود. وی همچنین در سخنرانی‌هایش اعلام کرده بود ظرفیت پذیرش همه تورهای اروپایی برای اقامت در هتلهای ایران تا سال ۲۰۱۴ پر شده و اکنون برای سال ۲۰۱۵ ثبت‌نام می‌کنند. از سوی دیگر در برخی از محافل نیز گزارشی تهیه و اعلام کرده بود که «رشد ورود گردشگر به ایران سه برابر شده و یا میزان ورود گردشگران اروپایی ۲۰۰ درصد رشد داشته است.»
حسن روحانی نیز در بازدیدش از ساختمان میراث فرهنگی گفت «حضور گردشگران خارجی در دو ماهه اول امسال نسبت به مدت مشابه سال گذشته سه برابر شده و این حرکت مثبتی است.»
اما معلوم نیست مبدا این آمار‌ها چیست و رییس سازمان میراث فرهنگی و دیگر دولتمردان یازدهم از کجا چنین آماری را اعلام می‌کنند. آن هم آمارهایی که می‌تواند شاخص مهمی برای برنامه‌ریزی‌ها و سرمایه‌گذاری‌های حال و آتی باشد. نکته قابل تامل اینجاست که در حالی برای چندمین‌بار چنین آمارهایی اعلام شده که سازمان میراث فرهنگی و گردشگری به‌تازگی از راه‌اندازی سیستم جدید حساب اقماری گردشگری خبر داده و این امر، صحه‌ای بر تخمینی و غیرمستند بودن آمارهایی است که در این بخش اعلام می‌شود.
آنچه در این میان مهم به نظر می‌رسد اینست که دولتمردان یازدهم بلافاصله بعد از اولین دور مذاکرات هسته‌ای پس از روی کار آمدن این دولت و امضای توافقنامه ژنو در سال گذشته، به صورت تبلیغاتی به برجسته کردن بحث بالا رفتن آمار گردشگران خارجی پرداخته و آن را از اثرات توافقنامه ژنو یا به نوعی بهبود شرایط بین الملل ایران و خروج از انزوا جلوه دادند. در واقع تدبیر دولت یازدهم به جای اینکه در برنامه ریزی برای رونق صنعت توریست و گردشگری بکار بیافتد برای ارائه آمار بی پایه و مثبت جلوه دادن عملکرد و دستارودهایش کاربرد داشته است.
در همین مسعود سلطانی فر نیز اعلام کرده که زمینه مذاکرات ایران در ۱+۵ و دولت یازدهم باعث افزایش ورود گردشگران خارجی در کشور شده است. این اظهار نظر رئیس سازمان میراث فرهنگی درحالی است که هیچ مرجعی در کشور از گردشگران نظرخواهی نمی‌کند تا آمار واقعی گردشگران ایران محاسبه شود چه برسد به اینکه علت ورود گردشگران به ایران را نیز بتوان ارزیابی کرد.
دولت یازدهم پیرو دولت پیشین
البته ارائه آمار بدون معیار در دولت‌های پیشین هم مرسوم بود و به نظر می‌رسد دولت یازدهم پا جای پای دولت احمدی‌نژاد گذاشته است. در سالهای آغاز دولت نهم و ورود رحیم مشایی به سازمان میراث فرهنگی، آماری از گردشگران ورودی به کشور اعلام شد که از همان ابتدا، مبنای آن برای کار‌شناسان و فعالان این صنعت مبهم بود به همین دلیل زمانی که اعلام شد تعداد گردشگران ورودی به ایران در سال ۸۴ یک میلیون و ۱۶۲ هزار و ۱۴ نفر است، عده‌ای که با مختصات و جزییات صنعت گردشگری و هتلدارای ایران آشنا بودند، تعجب کردند.
به عنوان مثال اسفند ماه سال ۸۹ شهباز یزدانی معاون وقت گردشگری اعلام کرد که در سال ۸۸ دو میلیون و ۵۹۰ هزار گردشگر خارجی به ایران آمدند اما در فروردین ماه گفت: در این مدت دو میلیون و ۲۷۲ هزار و ۵۷۵ نفر گردشگر ورودی به ایران داشته‌ایم.
همچنین در همایشی که نوروز ۹۲ برگزار شد، محمدشریف ملک‌زاده که اکنون ریاست سازمان میراث فرهنگی را بر عهده دارد، اعلام کرد تعداد ورود گردشگران خارجی در سال ۹۱، سه میلیون و ۸۰۰ هزار نفر بوده است اما منوچهر جهانیان، معاون گردشگری وی، چند روز بعد آمار سه میلیون و ۷۲۹ هزار نفری را بیان کرد.
مسافر، گردشگر نیست
در حالی که بسیاری از کار‌شناسان ضمن اینکه نسبت به عدم وجود معیار صحیح و منطقی برای آمارهای گوناگونی که از سوی مسوولان اعلام می‌گردد اعتراض دارند معتقدند مسوولان تعداد مسافران را با تعداد گردشگر خلط می‌کنند؛ یعنی هر نوع ورود مسافر به کشور اعم از گردشگری، کاری و… ورود گردشگر محسوب شده است. همچنین سازمان‌هایی از جمله، گمرک، نیروی انتظامی، امور اتباع و… که برای بدست آوردن آمار به سازمان میراث فرهنگی کمک می‌کنند هر یک تعاریف جداگانه‌ای برای گردشگر دارند و بسیاری از آن‌ها مسافر را همان گردشگر می‌دانند.
در همین راستا اردشیر اروجی، مدیرکل سابق دفتر آمار و برنامه ریزی سازمان میراث فرهنگی نیز آمارهای غیرواقعی را بلای جان گردشگری می‌داند و می‌گوید: سرمایه‌گذار وقتی آمارهای غلط را می‌شنود با خود می‌گوید که این همه گردشگر در یک استان وجود دارد چرا میزان هتل‌ها کم است، لذا به دنبال ساخت هتل می‌رود و مجوز می‌گیرد و ۲۰ درصد سرمایه خود را خرج می‌کند بعد از آن به سراغ بانک می‌رود تا از تسهیلات بانک استفاده کند اما بانک وقتی کار‌شناسان خود را به منطقه می‌فرستد کار‌شناس اعلام می‌کنند که طبق آمار غیررسمی گردشگری این منطقه تعداد تخت و هتل زیاد از حد دارد و اگر این هتل ساخته شود نمی‌تواند پول بانک را برگردانند لذا ساخت آن اقتصادی نیست.
در پایان گفتنی است بنابراین تا زمانی که نظام جامع آماری و اقماری برای گردشگری ایجاد نشود، چندان نمی‌توان به این آمارهای درآمدی و جمعیتی که از جمله شاخص‌های تعیین‌کنندهٔ برای وضعیت اقتصادی کشور است، استناد کرد و شاید بهتر باشد دولتمردان یازدهم به جای ارائه آمار بی‌پایه از تعداد ورودی گردشگران خارجی به کشور، با سیاست گذاری‌های صحیح در ابتدا موانع ورود گردشگران خارجی را برطرف کرده و سپس به ایجاد بانک آماری دقیق پیرامون تعاد گردشگران خارجی همت بورزند.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.