به نام خدا
دو پیشنهاد برای رهایی از بن بست هسته‌ای
در پی مقاله ای در سایت “الف” که از تیم مذاکره کننده می خواست به جای گرفتن تضمین از اروپا و ایالات متحده آمریکا، از چین و روسیه تضمین بگیرند و تضمین ها از تضمین اقتصادی به تضمین تسلیحاتی تغییر یابد، در پی آن بر آمدم تا پیشنهاداتی که از قبل در ذهن داشتم را به تیم مذاکره کننده ارائه نمایم.
ابتدا نقد کوتاهی در این نوشته به پیشنهاد نگارنده محترم، وارد میدانم، باید دانست که اهرم فشار غرب به ایران اهرم اقتصادی است و تضمین های تسلیحاتی نیز گره ای را باز نخواهد کرد چه سرانجام اگر برجام پس از سرکار آمدن جمهوریخواهان از هم بپاشد ایران با دریافت چند قلم تسلیحات متوسط یا حتی پیشرفته از چین یا روسیه قادر به اعمال فشارجدی، به اتحادیه اروپا، یا ایالات متحده نخواهد بود، زیرا هم اکنون کره شمالی که به سلاح اتمی و موشک های قاره پیما نیز مجهز است با شدیدترین تحریم های اقتصادی از طرف غربی و حتی قطع ارتباطات اقتصادی از طرف چین و روسیه مواجه است.
میزان تجارت چین و روسیه با غرب و متحدانش در منطقه(کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس و اسرائیل) دهها برابر تجارت و منافع اقتصادی با ایران است و ناگفته پیداست که آنها به خاطر ایران چنین تنشی با غرب را تحمل نخواهند کرد.
از آنجا که تیم مذاکره کننده به درستی مصر به گرفتن تضمین از ایالات متحده است، ولی راهکار غیر ممکنی را برای این کار برگزیده است دو پیشنهاد برای این کار ارائه می گردد(تصویب برجام در کنگره آمریکا؛ که احتیاج به دوسوم آرای نمایندگان کنگره دارد که فقط نیمی از سناتورها در مجلس آمریکا دموکرات و هم حزبی بایدن هستند، مضاف بر این که همه سناتورهای دموکرات نیز حامی برجام نیستند).
ایتدا باید دانست؛ که تحریم ها اعمال فشار به گلوگاههای اقتصادی ایران به منظور فلج کردن کشور از لحاظ اقتصادی است. بنابراین برای بی اثر کردن این اهرم بهترین راه گرفتن تضمین مالی( و نه حتی اقتصادی) است، برای حصول چنین امری، در آغاز باید محاسبه درآمد اقتصادی ایران، طی ۴سال، (معادل یک دوره ریاست جمهوری در ایالات متحده در صورت پیروزی جمهوری خواهان) صورت گیرد، از آنجا که در دوره نبود تحریم ها درآمد نفتی ایران نزدیک به رقمی معادل ۵۰ میلیارد دلار بود می توان رقمی معادل ۲۰۰ میلیارد دلار را پیشنهاد نمود( این رقم پیشنهادی است و می توان تغییر داد) ، این رقم در بانک یک کشور واسطه مانند سوئیس یا چین یا هر کشور دیگری که مورد توافق طرفین قرار گیرد بلوکه می گردد و در صورت نقض پیمان ایالات متحده به ایران منتقل خواهد گشت.
در این صورت اهرم اعمال فشار اقتصادی از طرف ایالات متحده در صورت نقض برجام ، سلب خواهد شد زیرا ایران بلافاصله بدون تحمل فشار اقتصادی ۴ سال را می تواند طی کند ولی به سرعت هم می تواند به برنامه هسته اش بازگردد، چنین حالتی، عملا معادله نقض برجام را به ضرر آمریکا تغییر می دهد، و هیچ شخص دیگری در مقام ریاست جمهوری آمریکا جرات خروج از برجام را به خود نخواهد داد.
پیشنهاد دوم؛ ارتقا برنامه موشکی از، موشکهای میان برد به موشک های برد بلند، قبل از توافق، و در صورت، تخطی از برجام تحول به موشک های قاره پیماست.(موشک های فعلی ایران ۲۰۰۰ کیلومتر برد دارند که به ۴۰۰۰ کیلومتر باید ارتقا یابند تا بتوان سراسر اروپا را نیز پوشش دهند و در صورت تخلف از برجام باید به موشک هایی با برد ۱۰۰۰۰ کیلومتر ارتقا یابند تا خاک ایالات متحده را نیز پوشش دهند) فراموش نکنیم که ایالات متحده و اسرائیل مکرر از حمله به تاسیسات هسته ای ایران در صورت شکست مذاکراات سخن گفته اند
دلیل این پیشنهاد نیز این است که، استفاده از اهرم هسته ای به تنهایی کافی نیست، و نهایتا تا نزدیک شدن به سلاح اتمی می توان از این اهرم استفاده نمود، برای افزایش فشار به طرف غربی، باید یک اهرم غیر هسته ای نیز به آن اضافه گردد که در صورت نقض برجام به ضرر امنیت ملی ایالات متحده باشد.
طبق گفته های سرداران سپاه پاسداران؛ ایران هم اکنون تکنولوژی ساخت، موشک هایی تا برد ۴۰۰۰ کیلومتر را داراست.
در انتها نیز همچنان که تیم مذاکره کننده، نباید تسلیم زیاده خواهی های های طرف مقابل مانند ، بحث برجام موشکی یا منطقه ای گردد، همچنین نباید ،دچار خطای محاسباتی در توان تحمیل خواسته های ایران گردد، برداشتن تحریم های غیر هسته ای، امری است که احتمال پذیرش آن از طرف غربی نزدیک به صفر می باشد. باید دانست که آنها نیز در داخل مجموعه سیاسی خودشان تحت فشار ، برای عدم امتیاز دهی به ایران هستند و دارای محدودیت هایی می باشند.
بازگشت به برجام و انتفاع ایران از تمامی منافع آن، باید وجه همت دیپلمات های کشورمان باشد.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.