گرهارد ویسنیووسکی*
سرزنشی متوجه موساد نیست چون کاملا حرفه‌ای است. حتی اگر این حرفه پیش‌بینی ربوده‌شدن ۳ نوجوان اسرائیلی باشد.بله عملاً روز ۱۲ ژوئن این پیشگویی به واقعیت پیوست در حالی که درست یک هفته پیش از آن در روز ۵ ژوئن (۱۵ خرداد) رئیس موساد «تامیر پاردو» هنگام بحث و مجادله درباره احتمال وضع قانون تازه امنیتی، این پرسش را مطرح کرد که:
«چه خواهد شد اگر هفته آینده، ۳ نوجوان ۱۴ ساله از اردوگاه‌های مهاجرنشین اسرائیل ربوده شوند؟«
این پیشگویی دقیقاً به همین شکل به حقیقت پیوست: یک هفته بعد، ۳ نوجوان اسرائیلی ربوده شدند و پس از قتل آنها و در پی آن به قتل رسیدن یک جوان فلسطینی، تنش در فلسطین اشغالی اوج گرفت و حالا اسرائیل مردم غزه را قصابی می‌کند.
کوین برت، نویسنده نشریه نظامی-اطلاعاتی «پیشکسوتان امروز»(Veterans TodaY) با شگفتی می‌گوید: «این نشان ساختگی بودن واقعه است: هر بار که ایالات متحده اسرائیل را برای ترک اردوگاه‌های اشغالی تحت فشار قرار می‌دهد یا خواستار توقف ساختمان‌‌سازی در این مناطق می‌شود… فوراً جایی بمبی منفجر می‌شود. جامعه بین‌الملل، اسرائیل را زیر فشار قرار می‌دهد و ناگهان بمب تازه‌ای منفجر می‌شود. جامعه یهودیان آرژانتین موضع ضدصهیونیستی اتخاذ می‌کند و ناگهان سفارت اسرائیل و به همین‌گونه مرکز انجمن یهودیان بوئنوس آیرس منفجر می‌شود (و تقصیرش را گردن ایران می‌اندازند) و حالا زمانی که تمام جهان برای اتحاد تازه بین حماس و سازمان فتح دست می‌زنند، اسرائیل دیوانه می‌شود. ۳ نوجوان اسرائیلی ربوده می‌شوند و اسرائیل نیز به شکل خشونت‌باری به کرانه باختری رود اردن حمله می‌کند.»
ناپدید‌شدگان به شکلی ناپدید شدند که گویی زمین آنها را بلعیده است. اسرائیل ربودن نوجوانان را صحنه‌پردازی کرده ولی این نظریه بیشتر به «نظریه توطئه» شباهت دارد.با این وجود، واقعه به شکل شگفت‌آمیزی روی داده و نه تنها آدمربایی، بلکه رسانه‌هایی که آن را پوشش داده‌اند، گویی نمی‌دانستند این نوجوانان از کجا ربوده شده‌اند، آیا «از مدرسه تلمود» ربوده شده‌اند؟ یا «طلبه» بوده‌اند؟ یا به جمع «کودکان یهودیان مهاجر مناطق اشغالی» تعلق داشته‌اند؟ علاوه بر این، هیچ درخواست باج یا به رسمیت شناسی آدمربایی از سوی هیچ گروهی صورت نگرفته است (الا از سوی داعش که جنایت‌هایش در سوریه رسما توسط نتانیاهو حمایت می‌شد) این نوجوانان خیلی ساده بی‌آنکه ردپایی از خودشان بجا گذاشته باشند، ناپدید شده‌اند. اشپیگل هم تایید می‌کند که هیچ اطمینانی درباره هویت ربایندگان وجود ندارد، هیچ «مدرک عینی» دال بر متهم بودن حماس وجود ندارد. بعداً حماس اتهامات وارد آمده را مردود اعلام کرد. حتی برای رسانه‌های غربی نیز روشن بود که «آدمربایی از دیدگاه سیاسی سر بزنگاه برای نخست وزیر اسرائیل نتانیاهو به وقوع پیوست». به تعبیر پاسکال دو کروساز، کارشناس امور خاورمیانه در روزنامه آلمانی دی تاگس تسایتونگ: «ربودن دانشجویان برای اسرائیل فرصتی طلایی بود». حتی رادیوی دولتی دویچلندفونک از سفیر اسرائیل پرسیده بود:
«مدرکی وجود ندارد، هیچ نشان روشنی در دست نیست. با این وجود چگونه از هم‌اکنون می‌توانیم بدانیم که آدمربایی کار حماس بوده است؟»
تالار افتخار پیشگویان تقلبی
روزنامه اسرائیلی هاآرتص در روز ۵ ژوئن ۲۰۱۴ گزارشی از جلسه مهمی در دفتر سرویس امنیتی منتشر کرد که طی آن تامیر پاردو، رئیس موساد «تلاش کرد تا وزرای کشور را متقاعد کند که به قانون مبادله تروریست‌های فلسطینی محکوم به مرگ رأی ندهند، زیرا نتیجه آن توان مانور دولت را در آدمربایی‌های آینده محدود خواهد کرد». همین روزنامه می‌نویسد که پاردو برای نمونه به ربودن ۲۰۰ بچه مدرسه‌ای توسط بوکوحرام در نیجریه اشاراتی داشت و رئیس موساد به مناسبت طرح همین نمونه «سناریوی کاملاً تخیلی را مطرح کرده بود که به شکل شگفت‌آوری به ربودن ۳ نوجوان اسرائیلی شباهت دارد». پاردو، مرد سرویس‌های مخفی از وزیر اقتصاد نفتالی بنت پرسیده بود: «چه خواهید کرد، اگر ۳ دختر جوان ۱۴ ساله در اردوگاه مهاجران یهودی ربوده شوند؟ آیا خواهید گفت که قانون مانع مبادله تروریست‌ها می‌شود؟» پیشگویی کاملاً صحیح بود. سایت آمریکایی «پیشکسوتان امروز» با کنایه طنزآمیزی می‌نویسد: «تامیر پاردو در تالار افتخار پیشگویان تقلبی.»جلسه مشهور در دفتر امور امنیتی روز ۵ ژوئن برگزار شد و تامیر پاردو، رئیس موساد پیش‌بینی کرد که شاید یک هفته دیگر آدمربایی صورت گیرد. روز ۸ ژوئن، قانون منع مبادله تروریست‌ها، با وجود مخالفت سرویس‌های امنیتی، به تصویب کابینه رسید و ۱۲ ژوئن اعلام شد که ۳ نوجوان ربوده شده‌اند. یعنی دقیقاً یک هفته پس از تهدید اعلام شده توسط تامیر پاردو. روزنامه اسرائیل تودی ۱۸ ژوئن در این باره نوشت: «مسؤولان سازمان ملل متحد و مقامات فلسطینی اظهار داشتند که اسرائیل احتمالا این داستان ربوده شدن ۳ جوان اسرائیلی توسط حماس را کاملا اختراع کرده است» و گیلاد آتزمون هنرمند جاز ضد صهیونیست بریتانیایی که در اسرائیل به دنیا آمده، روز ۱۹ ژوئن در این باره گفت: «هیج مدرکی دال بر ربوده شدن ۳ مهاجر اسرائیلی وجود ندارد. هر اندازه زمان می‌گذرد، بیشتر می‌بینیم که تحلیل‌هایی که این موضوع را عملیات تحت پرچم دروغین توسط خود اسرائیل تعبیر کرده‌اند به حقیقت نزدیک‌تر می‌شود.» پس داستان آدمربایی باورپذیر نیست، حتی در رسانه‌هایی که معمولا از اسرائیل پشتیبانی می‌کنند. با افزایش تردیدها، اسرائیلی‌ها نیز با شتاب بیشتری به جست‌وجوی مدارک پرداختند و سپس ناگهان، روز ۳۰ ژوئن ۲۰۱۴، اجساد ۳ نوجوان اسرائیلی را پیدا کردند. پس چه کسی آنها را کشته است؟ روشن است که از نظر آنان موساد نمی‌توانسته قاتل باشد؟ الزاماً نه. در نتیجه، منتقدان درباره وقوع خود آدمربایی تردید کردند. شاید سرویس‌های مخفی اسرائیلی به ایجاد رویدادی رسانه‌ای بسنده کرده‌اند و عملاً موضوع یک صحنه‌پردازی محض بوده است. شاهدان از نبود اشک و گریه یاد کرده‌اند و به‌نظر رسیده که هنگام مراسم خاکسپاری برانکارها خالی بوده و نتیجه گرفته‌اند که موضوع نمایشی بیش نبوده است. براساس گزارش‌های ارتش اسرائیل، ماشین ربایندگان کشف شده و آثار خون و پوکه فشنگ نیز روی صندلی ماشین دیده شده است. با این وجود، فراموش نکنیم هر نظامی در روی کره زمین، نه تنها مجاز است که آدم بکشد، بلکه می‌تواند دروغ بگوید. فردای کشف اجساد، روز اول ژوئیه، مقامات مدعی شدند که صدای ضبط شده این ۳ نوجوان را در اختیار دارند که درخواست کمک کرده بودند، یعنی مدرکی که تاکنون به شکل اسفناکی نادیده گرفته شده بود. به گزارش روزنامه «جوئیش دیلی فوروارد»: استمداد «آنها من را ربوده‌اند » باید صدای یک نوجوان باشد که از طریق تلفن همراه این جمله را گفته است و سپس صدای فریاد و صدای ضربه و سرانجام صدای خفیف تیراندازی. سپس صدای رادیوی ماشین را می‌شنویم که آهنگ پخش می‌کند. این به نظر واقعی می‌رسد؟ آیا درخواست کمک هیچ پاسخی نداشته فقط به‌خاطر اینکه تلفنچی پلیس، به گفته روزنامه مزبور تصور کرده است که استمداد دروغ بوده است؟ یا در حقیقت آنطور که یکی از مفسران «جوئیش دیلی فوروارد» گفته است: «وقتی تماس مشکوک به‌نظر می‌رسد، ابتدا باید براساس منشور عمل کرد و سپس افرادی که بیشتر از ۱۲ سال دارند و به دروغ با سرویس‌های امنیتی تماس گرفته‌اند، باید تحت پیگرد قرار گیرند و قویاً مجازات شوند.» البته فعلا به جای این نوجوانان اسرائیلی مزاحم، اسرائیل دارد کودکان فلسطین را با توپ و تانک مجازات می‌کند.
*نویسنده و محقق افشاگر سرشناس آلمانی
نظرات
این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.