کارگردان باسابقه و صاحب سبک سینمای ایران، واژه‌گزینی‌های “فرهنگستان زبان و ادب فارسی” را یک “دور باطل” توصیف کرد و گفت که به دلیل شدت سانسور، هیچ اثری از وی منتشر نخواهد شد.
بنا بر گزارش خبرگزاری “ایسنا”، ناصر تقوایی، شامگاه پنج‌شنبه (۲۹ خرداد-۱۹ ژوئن) در مراسمی که برای تجلیل از وی در “خانه هنرمندان ایران” برپا شد، گفت که دلیل کم‌کار شدنش، ممنوع از کار بودن نیست بلکه به این خاطر است که «در جو فرهنگی کشور ما نمی‌توانی کار خودت را بکنی».
آقای تقوایی از سانسور بیشتر در ادبیات نسبت به سینما خبر داد و افزود: «تاکنون سانسور، سانسور مضمونی بوده است اما امروز دیگر صحبت از مضمون نیست و کاری با آن ندارند. بلکه با واژگان کار دارند و می‌گویند فلان واژه را استفاده نکنید.»
وی با بیان اینکه «حتی شنیده‌ام با دیوان اشعار بزرگان ما به خاطر استفاده از کلامتی مانند “مِی” مشکل دارند»، خاطرنشان کرد که در اثر این شرایط، «در سال‌های اخیر تقریبا هیچ چیز با ارزشی از زیر دست سانسورچی‌ها عبور نکرده است».
کارگردان سریال تلویزیونی ماندگار “دایی‌جان ناپلئون” با هشدار نسبت به ادامه روند کنونی سانسور در کشور، پرسید: «من نوشته‌های زیادی دارم اما کجا باید چاپش کنم؟ کجای دنیا واژه‌ها مجرم شده‌اند. وزارت ارشاد چرا این موضوع را نادیده می‌گیرد؟»
این فیلمنامه‌نویس باسابقه ایرانی، هم‌چنین با انتقاد از معادل‌سازی فارسی برای برخی کلمات انگلیسی توسط “فرهنگستان زبان فارسی” گفت: «مدام سر خودمان را به چیزهایی گرم می‌کنیم که دور باطل است اما در مقابل با سانسور واژه‌ها در جهت نابودی زبان فارسی گام بر می‌داریم.»
آقای تقوایی ۷۲ ساله در پایان، با تاکید بر اینکه «اگر قرار است کاری کهنه بشود، بگذارید بشود»، افزود: «همسرم می‌داند که چقدر کار نوشته شده دارم اما نمی‌توانم آنها را چاپ کنم.»
در مراسم بزرگ‌داشت ناصر تقوایی، هنرمندان و سینماگرانی چون مسعود کیمیایی، محمد رحمانیان، سعید پورصمیمی، نجف دریابندری، مرضیه وفامهر (همسر آقای تقوایی)، و سیف‌الله صمدیان حضور داشتند.
این نخستین بار نیست که این کارگردان باسابقه نسبت به وجود سانسور شدید در ادبیات و سینما اعتراض می‌کند. او در آبان‌ماه سال گذشته نیز در جریان مراسمی که در “سینماتک خانه هنرمندان” درباره‌ی یکی از آثار مستند او به نام «تمرین آخر؛ تعزیه حر دلاور» برگزار شد، از سانسور کنونی در ایران به عنوان «بحرانی وحشتناک» یاد کرده و گفته بود: «تا زمانی که کنترل روی موضوعی وجود دارد من نه موضوعی می‌دهم، نه فیلمی می‌سازم و نه کتاب چاپ می‌کنم زیرا خسته شده‌ام.»
در همین حال، در هفته‌های اخیر شماری دیگری از هنرمندان و نویسندگان نیز از ادامه و حتی شدت یافتن روند سانسور در کشور به شدت انتقاد کرده‌اند.
از جمله، خشایار دیهیمی، مترجم باسابقه حوزه‌ی اندیشه سیاسی روز ۷ خردادماه در گفتگو با خبرگزاری “ایسنا” با بیان اینکه «تا چندی پیش گمان ما بر این بود که تغییراتی حداقل در جهت قانون‌مند شدن و عقلانی شدن ممیزی اتفاق بیافتد»، گفت: «در بر همان پاشنه می‌چرخد و هنوز ممیزانی هستند که مطلقا به محتوای کتاب کاری ندارند و فقط با کلمات و جملات به صورت دستورالعملی برخورد می‌کنند و جان آدم را به لب می‌رسانند.»
سه روز پیش از آن نیز لیلی گلستان، مترجم شناخته شده ایرانی به همین خبرگزاری گفت که نه تنها وضعیت سانسور آثارش در دولت کنونی «فرقی نکرده» است، بلکه هم‌چنان «سایه سنگین» هشت سال دولت احمدی‌نژاد بر وزارت ارشاد وجود دارد.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.