خیز «برادران داردن» برای «نخل طلا»

مدعیان کن چه کسانی هستند؟
خیز «برادران داردن» برای «نخل طلا»
بهزاد وفاخواه: با گذشت هفت‌روز از جشنواره سینمایی کن، این جشنواره از نیمه عبور کرده و بسیاری از فیلم‌های مدعی نمایش داده شده‌اند و چندتایی هم هنوز در نوبت نمایش هستند. جشنواره تا به اینجا آرام‌تر و بی‌حاشیه‌تر از سال‌های قبل برگزار شده و مضمون‌های تنش‌آفرین سیاسی یا اجتماعی در فیلم‌های امسال کمتر دیده می‌شوند. اولین فیلمی که منتقدان و حاضران در کن را سر شوق آورد «آقای ترنر» از مایک لی بود.

مایک لی که پیش از این چهاربار در کن حاضر بوده و یک‌بار هم نخل طلا را برده است، در پاسخ به این سوال که چه شباهتی بین او و نقاش بریتانیایی که موضوع فیلمش است وجود دارد گفت: «او هم مثل من یک مرد چاق مسخره بود! یک مرد نابغه با روحیه‌ای شاعرانه که از طبقه کارگر برخاسته بود. همیشه برایم سوال بوده که چرا نوابغ تا این حد ضداجتماع هستند و زندگی آنها اینقدر عجیب است؟» در جدول ستاره‌های منتقدان تا روز ششم آقای ترنر با امتیاز ۶/۳ از ۵ و «خواب زمستانی» از فیلمساز ترک «نوری بیلگه جیلان» با امتیاز ۴/۳ در صدر امتیازات قرار گرفته‌اند.

از بین نشریات فرانسوی، «آبزرواتوار» و «پوزیتیف» فیلم جیلان را بهترین فیلم کن تا به اینجا دانسته‌اند و جاستین چانگ در ورایتی نوشت: «نوری بیلگه جیلان با خواب زمستانی در اوج توانایی‌هایش قرار دارد؛ فیلمی غنی و جذاب که مطمئنا لیاقت این را دارد که در بین همه فیلم‌های ۱۹۶دقیقه‌ای که تا به حال ساخته شده‌اند از همه کمتر خسته‌کننده باشد. به‌دنبال درام بی‌نظیر سال ۲۰۱۱ «روزی روزگاری آناتولی»، حالا در فیلم جدیدش هم این کیفیت را حفظ کرده است. علاوه بر آن شخصیت‌های بهتر و روان‌تری دارد که زندگی بازیگر میانسالی که حالا صاحب هتلی در کاپادوکیه شده است را زیر ذره‌بین قرار می‌دهد.» جیلان در کنفرانس مطبوعاتی با انتقاد از رفتار دولت ترکیه در جریان انفجار معدن سوما خبرساز شد و در پاسخ به انتقادی که فیلم او را طولانی و دیالوگ‌محور می‌دانست گفت که دیالوگ‌های ادبی فیلمش به‌خاطر اقتباس آن از چخوف است و مشکلی با اینکه فیلمش دیالوگ‌محور باشد ندارد و علت کم‌دیالوگ‌بودن فیلم‌های قبلی‌اش وجود صداهای مختلف در صحنه بوده است.

«داستان‌های وحشی» از کارگردان آرژانتینی «دارین زیفرون» واکنش‌های ضدونقیضی برانگیخت. در حالی که کایه‌دوسینما در جدول ارزشگذاری با دایره سیاه آن را بی‌ارزش ارزیابی می‌کند، هالیوودریپورتر اینطور از فیلم تجلیل کرد.
اما روز ششم جشنواره با نمایش «دو روز و یک شب» از برادران داردن مدعی جدیدی برای نخل طلا پیدا کرد. پیتر برادشاو در گاردین به فیلم پنج ستاره داد و نوشت: «هیچ کارگردانی تا به حال سه‌بار نخل طلا را نبرده است، اما اگر کسی موفق به این کار شود، آن برادران داردن خواهند بود که پیش از این برای «رزتا» در ۱۹۹۹ و «بچه» در ۲۰۰۵ نخل طلا را برده‌اند. دو روز و یک شب که ۱۰۱دقیقه کمتر از دیگرمدعی جایزه، خواب زمستانی، است باعث اتفاق‌نظر بین منتقدان شده و کمتر ریویویی کمتر از پنج ستاره به این فیلم داده است. داستان فیلم تحت‌تاثیر آن چیزی ست که ژان پیر داردن «رقابت خشن بین کارگران در هر محیط کاری، چه در بلژیک و چه در جاهای دیگر» می‌خواند». ماریون کوتیار در این فیلم در نقش کارگری ایفای نقش می‌کند که تلاش دارد با مجاب‌کردن همکارانش کارش را حفظ کند.

اما اینها تنها مدعیانی نیستند که روز شنبه شانس به‌دست‌گرفتن تندیس زرین کن را دارند. هنوز تعدادی دیگر از فیلم‌ها نمایش داده نشده‌اند و در روزهای بعد باید منتظر ماند و دید «ژان لوک گدار» ۸۴ساله با «خداحافظی با زبان» چه واکنشی در بین دوستداران و منتقدانش برمی‌انگیزد. گدار در مصاحبه‌ای با شبکه‌ای در سوییس حضورش در کن را رد کرده و گفته است: «قبلا هم آنجا بوده‌ام و چیزی نمی‌تواند برای حضور در آنجا قانعم کند.» هرچند پیش از آن ژیل ژاکوب، مدیر جشنواره در توییترش اعلام کرده بود مطمئن است گدار به کن نمی‌آید چون می‌داند درخشش حضورش فیلمی که ساخته را زیر سایه می‌برد. از داستان فیلم گدار خبر خاصی منتشر نشده جز اینکه داستان زن و مردی است که زبان یکدیگر را نمی‌فهمند.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)