گاهی به جای دویدن به دنبال موفقیت بیشترلازم است بایستی و ازخودت سوال کنی
این همه سالهای سپری شده تا چه حد برایم احساس شادی و رضایت به همراه آورده ؟
سالهای باقی مادده را که نمی دانم چندین و چند هستند چگونه می خواهم سپری کنم ؟
…
گاهی اوقات موفقیت واقعی ایستادن است. کسب کردن توانایی دیدن و حس کردن است . دیدن آن چیزهایی که داری و نتوانستی ببینی و ارزشی برایشان بگذاری : سلامتی ات ، همسری که همجنان به تو محبت می کند و تشنه شنیدن جمله دوست داشتن است. فرزندی که همچنان رشد می کند وتو این پروسه را نتوانستی ببینی و لذت ببری . فامیل و دوستانی که دوستت داشته اند وتو برای دیدارشان وقت نداشتی و یک روز می شنوی که باید در مراسم خاکسپاری شان شرکت کنی ……
و می گویی
زندگی چقدر کوتاه است . سالها چقدر زود سپری می شوند . ولی فقط می گویی ، بدون اینکه حس کنی و به آن فکر کنی و فردا و فرداهای دیگر همچنان می دوی. با زهم بدون انکه فکر کنی. ببینی و حس کنی.
نظرات
این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر میکنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و میخواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.