عشق چیست و محل آن در ضمیر کجاست؟!

الف_ همنوعان عزیزم : عشق دو نوع است، عشق حقیقی و عشق مجازی.
هر دو عشق از قلب سر چشمه می گیرد ، در عشق حقیقی قلب عاشق خدا می گردد، ولی در عشق مجازی قلب عاشق انسان می شود.

ب_ در عشق حقیقی قلب با جذبات نور که مرکز آن در ضمیر انسانها ، فطرت و یا روح الهی است آغاز می گردد اما در عشق مجازی قلب با کشش و طمع ورزیهای طبیعت و روح حیوانی آدمی شروع می شود .

پ_ در عشق حقیقی نظر به تمناهای استعداد، ظرفیت مزاجی و ترکیبات عناصری وجود افراد، درهای سماوات جهت بیداری، حمایت وتقویت از عقل قدسی به روی قلب انسانها باز می گردد ولی در عشق مجازی که قلب با کشش های طبیعت و روح حیوانی آدمی عاشق می شود، می تواند حرص و شهوت با رهبری دشمن پنهانی که اهریمن است دخالت ها صورت گیرد.

ت_ همچنانی که عشق حقیقی از قلب آدمی آغاز و بعد از گذراندن امتحاناتی بسیار لطیف و درشت و ظریف و زخمت به مرکز عشق که دریای نور اقدس است متصل می گردد. همان طور عشق مجازی هر قدر هم که شدید و گدازان باشد بعد از وصل به معشوق سرد و خاموش گردیده تا جائیکه اگر عاشق و معشوق هماهنگی های علمی ، اقتصادی ، نژادی ، استعدادی های ذاتی و غیره با هم نداشته باشند بعد از چند مدتی به جدال و جدایی منجر می گردد.

ث_ در عشق حقیقی است که انسان به کمال اعلای انسانیت رسیده امانتی را که همان گنج فطرت است با سرمایه تجربیات که از این عالم اضداد و عناصر با کمال موفقیت با خود دارد. به لقای رب العالمین و حیات جاودان نائل می گردد. اما در عشق مجازی اگر عاشق و معشوق صدیق باشند و از تیر رس نفس در امان بمانند ممکن است با همین عشق مجازی اجازه دخول در عالم عشق حقیقی را یافته به کمال انسانی نیز که آزاد شدن از عالمهای ظلمانی و شیطان است برسند.
استاد سید محمد هاشم هاشمی
http://allefuralle2.persianblog.ir/post/73/

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)