آگاهی‌ یافتم تشکل‌ها و شخصیت‌های مدافع دموکراسی و حقوق بشر، در جنبش هماهنگی برای اقدام حول خواسته‌های معین، گرد هم آماده و در برگزاری می‌تینگ‌هایی‌ به همین منظور و در دهه سوم بهمن ماه، موفق بوده‌اند. به سهم خود این گام مهم را شاد باش می‌گویم. این حرکت به خوبی‌ نشان می‌دهد که مسیر مبارزه برای رسیدن به پیروزی، کاملا آشکار است. اگر همهٔ حزب‌ها، سازمان‌ها، انجمن‌ها، گرایش‌های گوناگون و افراد و شخصیت‌هایی‌ که بر دموکراسی سکولار برگرفته از اعلامیهٔ جهانی‌ حقوق بشر تأکید دارند، حول مطالبات معین و به شکل عملی‌ گرد هم آیند،

به خودی خود، اختلافات آرمانی و تئوریک کاسته شده و توان عملی‌ بروز داده می‌شود، این راه پیمودنی است.

دوستان عزیز و خانم‌ها و آقایان محترم، جامعه آبستن حوادث مهمی‌ است و حکومت، نه تنها ناتوان از هر نوع اصلاح دموکراتیک است، بلکه با مواضع و اقدامات جاهلانه و منفعت طلبانه، ایران را به کام شورش و فقر و نا‌بسامانی فرو می‌برد. از دیگر سو، دنیای متمدن تصمیم گرفته است بیش از این با رژیم مماشات نکرده و از موضع ملت ایران برای تحقق هنجار‌های حقوق بشری حمایت کند. در چنین شرایطی می‌بایست با قدرت به میدان آمد و مردم را برای رسیدن به خواسته‌های تاریخی‌ و ملی‌ کمک کرد. اگر امروز اقدام نکنیم، فردا دیر خواهد بود.

هشتم مارس روز جهانی‌ زن در پیش است. جنبش سکولار دموکراسی خواهی‌ مردم ایران، باید بتواند از چنین فرصت‌هایی‌ برای تاره خسته‌ها استفاده کند و به آل‌ترناتیوی قدرتمند تبدیل شود. با این حرکت به همه آزادی خواهان و حتی توده‌های مردم نوید خواهد داد که با پیوستن به این جنبش، راه پیروزی به روش دموکراتیک و مسالمت آمیز را هموار‌تر سازند. مهم این است که با پرهیز از هرگونه انحصار طلبی، تنگ نظری یا تلاش برای مسلط کردن هژمونی فرد یا گروه و گرایش خاص، موجب پراکندگی نیرو‌ها نشویم و جنبش به صورت کاملا پلورالیستیک و رنگیم کمانی، باقی‌ به ماند. باید به شکلی‌ دموکراتیک، به همه نیرو‌های فعال اجتماعی و سیاسی، اعم از احزاب، سازمان‌ها، سندیکا‌ها، اتحادیه‌ها، مدافعان حقوق بشر، هویت طلبان جنسیتی، قومی و دگربشان مذهبی‌، این پیام ارسال گردد که جنبش دموکراسی خواهی‌ ضمن اینکه همهٔ آن‌ها را به رسمیت می‌شناسد، خواهان مشارکت عملی‌ نمایندگان آن‌ها، در این حرکت ملی‌ است.

نه به اعدام، آزادی کلیهٔ زندانیان سیاسی و عقیدتی‌، حداقل دستمزد برای مزدبگیران و نه به حجاب اجباری، از جمله مطالبات ملی‌ و حداقلی در مرحلهٔ کنونی است که می‌تواند مبنای توافق همگانی و عینی باشد، این یک گام اولیه اما عملی‌ و مؤثر خواهد بود.

هشتم مارس، روز جهانی‌ زن، فرصت بسیار مناسبی است که جنبش می‌تواند از این فرصت برای ابراز مخالفت با هرگونه تبعیض جنسیتی استفاده کند و خواهان برابری حقوق زنان و مردان در همهٔ سطوح فردی، خانوادگی، حقوقی، اجتماعی و سیاسی شود.

حشمت الله طبرزدی

زندان رجایی شهر

اسفند ۱۳۹۲ خورشیدی

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)

این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com