کنشگران داوطلب
انجمن حمایت از حقوق کودکان روز دوشنبه میزبان نشستی بود که در آن گروهی از کارشناسان و صاحب‌نظران به بیان دیدگاه‌های خود در ارتباط با حل بحران آلودگی هوا و مشکلات ناشی از آن برای کودکان پرداختند. سعید دهقان حقوقدان، سمانه طاهری فعال مدنی، محمد درویش مدیر کل مشارکت‌های مردمی سازمان محیط زیست و منیژه حکمت تهیه‌کننده و کارگردان سینما از جمله مدعوین این نشست بودند که در پنل‌های جداگانه‌ای به بیان نقطه نظرات خود پرداختند. نقطه‌ی مشترک تمامی صحبت‌های مطرح شده را می توان در فرهنگ‌سازی و ترویج روحیه‌ی محیط زیست مدار در میان شهروندان خلاصه کرد.
منیژه حکمت با اشاره به میثاق‌نامه‌ای که اخیرا میان سازمان محیط زیست و هنرمندان و فعالین مدنی در راستای اختصاص یارانه‌هایشان برای حل بحران آلودگی هوا به امضا رسید، از این حرکت به عنوان یک حرکت مدنی یاد کرد و گفت: “این حرکت جمعی و مدنی که برای اولین بار با همکاری هنرمندان و فعالان مدنی به انجام رسید، می تواند به عنوان نقطه‌ی عطفی در راستای حل بحران محیط زیست محسوب شود در صورتی‌که نهادهای مدنی نسبت به ترویج و فرهنگ‌سازی در خصوص آموزش مسائل زیست محیطی اقدامات لازم را انجام دهند.” وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود ابراز امیدواری کرد سازمان محیط زیست نسبت به تعهدات خود در قبال تشکیل این صندوق فراگیر ملی که برای واریز یارانه‌ها جهت کاهش بحران آلودگی هوا در نظر گرفته شده به درستی عمل کند و از حضار خواست تا در کنار هنرمندان باشند و به این حرکت جمعی بپیوندند و معضل آلودگی هوا را جدی‌تر از قبل پیگیری کنند.
محمد درویش، فعال مدنی و مردمی سازمان محیط زیست هم ضمن ابراز خوشحالی از همراهی هنرمندان در حل بحران الودگی هوا گفت: “تجربه نشان داده همراهی هنرمندان در چنین کارهایی موثر است و در دراز مدت برآیند مطلوبی دارد. هشدارهای محیط زیستی می تواند از طریق سینما به آحاد مردم منتقل شود تا مردم را نسبت به دغدغه‌های زیست محیطی حساس تر کند”. وی گفت موضوع آلودگی هوا مسئله‌ی تازه ای نیست. اولین یادداشتی که در این باره در جراید منتشر شده متعلق به سال ۱۳۳۶ است و قدمتی طولانی دارد، اگرچه کم کاری ارگان‌های دولتی در این خصوص با توجیه کمبود بودجه همواره جای تامل دارد اما به نظر می رسد در تمام این سال‌ها خود مردم و ان جی او های محیط زیستی هم بحران آلودگی هوا را جدی نگرفته‌اند.” مدیر کل مرکز مشارکت‌های مردمی محیط زیست گفت: “بحران نخست کشور ما آلودگی هوا نیست، اما به دلیل عدم ظرفیت‌سازی در خصوص آگاهی دادن به مردم و از سوی دیگر کم کاری مسولین این بحران در حال تشدید شدن است و اگر جامعه به واقع در این خصوص حساس نشود و اقدامات عملی از طریق مشارکت مردمی صورت نگیرد وضعیت به همین منوال باقی خواهد ماند.
سمانه طاهری، فعال محیط زیست و عضو کمپین “کودکان آبی” از دیگر سخنرانان این مراسم بود. وی با توضیح علل شکل‌گیری کمپین کودکان آبی گفت: “این کمپین به دنبال شیوع بیماری‌های تنفسی میان کودکان تهرانی شکل گرفت. آمارها نشان می‌دهد تعداد کودکان مبتلا به بیماری‌های آسمی و تنفسی که علت اصلی آن الودگی هواست، روز‌به‌روز در حال افزایش است، که کودک نه ماهه‌ی من هم از این قاعده مستثنی نیست. ما از طریق شبکه‌های اجتماعی با مادران دیگری که درگیر این مسئله با فرزندشان هستند آشنا شدیم و تصمیم گرفتیم دور هم جمع شویم تا صدای اعتراض مادرانه‌مان را به گوش مردم ومسولین برسانیم.” وی در ادامه به اقدامات عملی این کمپین در راستای فرهنگ‌سازی در خصوص بهبود آلودگی هوا اشاره کرد و گفت: “به نظر می رسد فرهنگ حفظ محیط زیست یک چالش جدی در جامعه ماست که باید توسط ان جی او ها و کمپین‌های حافظ محیط زیست نسبت به ترویج این فرهنگ اقداماتی صورت گیرد. اقداماتی که کمپین ما در این راستا انجام داد این بود که بحران آلودگی هوا را از سطح کلان به درون خانه‌ها ببریم و خانواده‌ها رانسبت به ابن موضوع حساس کنیم. اپلیکیشن‌هایی هم طراحی کردیم که از طریق ارسال پیامک و فراخوان افراد را نسبت به حفظ زیست بوم خود ترغیب کنیم، مثلا از افراد می‌خواهیم که حداقل هفته‌ای یک بار با خودروهای شخصی شان در خیابان‌ها تردد نکنند و از وسایل نقلیه‌ی عمومی استفاده کنند.”
سعید دهقان، وکیل دادگستری و حقوقدان نیز در بخش دیگری از این نشست با بیان اینکه مسئله‌ی محیط زیست و بحران آلودگی هوا باید فراتر از قانون پیگیری شود گفت: “به عقیده‌ی من باید‌ها و نباید‌های قانونی اثری ضعیف تر از باید‌ها و نباید‌های اخلاقی دارد. وقتی از اخلاق زیست محیطی صحبت می‌کنیم در واقع از تکالیفی سخن می گوییم که به عهده‌ی تک تک افراد جامعه است و باید در یک حرکت افقی پیگیری شود. کاری که هنرمندان انجام دادند را می توان در قالب همین حرکت مدنی و افقی دید. تجربه نشان داده که اگر بخواهیم منتظر بمانیم تا همه چیز به صورت عمودی و از بالا تغییر کند راه خطایی رفته‌ایم وتشدید بحران آلودگی هوا هم نشان دهنده‌ی همین نگاه عمودی به مسئله‌ی حفظ محیط زیست است. وی به غفلت دولتمردان در زمینه‌ی حفاظت از محیط زیست و بحران آلودگی هوا اشاره کرد و گفت: “سال ۱۳۵۳ سازمان محیط زیست تاسیس می شود، اما قانونی که برای اولین‌بار به جلوگیری از آلودگی هوا اشاره می کند متعلق به ۱۳۷۴ است. این فاصله‌ی زمانی نزدیک ۲۰ سال نشان می دهد که دولتمردان ما چقدر از این بحران غافل بودند در حالی‌که اصل پنجاه قانون اساسی که به طور خاص به موضوع محیط زیست اشاره می کند از تحویل محیط زیست سالم به نسل‌های آینده سخن می گوید. سوالی که پیش می‌آید این‌ست که وقتی نسل ما از این بحران نمی‌تواند جان سالم به در ببرد چطور می تواند این زیست بوم را به نسل آینده تحویل دهد. من فکر می کنم نسل ما باید به دنبال راه‌کارهای مدنی در جهت تربیت شهروند مسول باشد تا اساسا ما در نسل بعد ابتر نمانیم.”وی در ادامه‌ی صحبت‌های خود بر محوری بودن بحث حق کودکان در دستیابی به هوای پاک تاکید کرد و گفت: “یکی از مواد اصلی درکنوانسیون حقوق کودک به بقای کودک اشاره دارد که به نظر می رسد با گزارش‌هایی که این روزها می شنویم حداقل در تهران به شدت در معرض تهدید است. مشاور سازمان بهداشت جهانی در گزارشی اشاره کرده بود که در شیر مادران ایرانی سرب و ارسینیک پیدا شده که واقعا نگران کننده است و حالا که جامعه نسبت به این قضیه حساس تر شده باید نسبت به این خطرات هم اطلاع رسانی شود.
نظرات
این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.