سکوت روشنگر اصلاح طلبان/سعید لیلاز

سکوت روشنگر اصلاح طلبان
سعید لیلاز

یکی از سودمندی‌های دولت حسن روحانی در کنار دیگر سودمندی‌ها ظاهرا این بوده که نقش «تخم کفتر» را برای شماری از دوستان در جناح محافظه‌کاران ایفا کرده و به باز شدن دهان آنها و به سخن گفتن‌شان انجامیده است. این هفته‌ها و روزها، چند ماه پس از کنار رفتن محمود احمدی‌نژاد که انصافا از هر چه بگذریم کاریزما و اتوریته بسیار خوبی برای ساکت کردن ازلی – ابدی بسیاری از مدعیان کنونی را داشت، این مدعیان اکنون از غیبت احمدی‌نژاد بر صحنه سیاست ایران کمال حسن استفاده را می‌برند و هر دم لب به سخن و سخنرانی می‌گشایند،‌از غارت‌های آن دوران و خون دل‌هایی که در خفا خورده‌اند – در کمال فروتنی – می‌گویند و چنین می‌سرایند که از همان ابتدا همه چیز را پیش‌بینی کرده و می‌دانسته‌اند، از اینکه دیگر بنا دارند نقش اصلی نظارتی و هدایتی نهادهای مربوطه و از جمله مجلس و قوه قضاییه را احیا کنند و از اصول و اختیارات خود برخلاف هشت سال گذشته کوچک‌ترین عقب‌نشینی‌ای نکنند، داستان‌ها سر می‌دهند، از خصلت‌ها و رفتارهای منفی و بعضا توهین‌آمیز آن مرد که اکنون بر سر کار نیست – و درست به همین علت می‌توان به سادگی از او انتقاد کرد – گلایه‌ها دارند و… این گروه، برای آنکه حتی اکنون نیز جانب مصلحت – بخوانید منافع خود – را به خوبی نگه دارند، البته در این گله‌گزاری‌ها، جانب احتیاط را از دست نمی‌دهند و هر چند وقت یک بار ناسزایی نثار «فتنه» و فتنه‌گران می‌کنند و در حالی که هم جامعه و هم ساختار سیاسی ایران مدت‌هاست از بحران سال ۱۳۸۸ فاصله گرفته، همچنان کاه کهنه باد می‌دهند و نگران سر برآوردن فتنه از دانشگاه و اقتصاد و… هستند و چنین می‌نمایند که دلسوز کشور و رهبری و نظام هستند و پیشنهاد می‌دهند که همچنان باید فتنه‌گران را طرد و اعدام کرد و به زندان افکند و غیره. تریبون‌هایشان نیز آنقدر پراکنده و متنوع هست که هر روز سر از جایی برآورند و بکوشند فضای رو به آرامش سیاسی – اجتماعی ایران را تا حد امکان و لابد قربه الی الله به بحران دوباره درافکنند.

اما ریشه داستان چیز دیگری است. پشت این هیابانگ‌ها، یک ترس و یک نگرانی نهفته است. ترس از آشکار شدن همدستی آنها در غارت سازمان یافته هشت سال اخیر اموال ملت ایران که طی آن حتی به اموال کارگران و بازنشستگان به راستی بیچاره این سرزمین هم رحم نشد و قدرت خرید آنها را تنها در سه سال و به طرز بی‌سابقه‌یی در همه تاریخ معاصر ایران تا ۴۰ درصد کاهش داد، و دوم نگرانی از تمام شدن این ضیافت هشت ساله استثنایی نه‌تنها در تاریخ ایران، بلکه تاریخ خاورمیانه و بسته شدن راه ویژه‌خواری‌ها و رانت‌ها در اثر تدابیر دولت حسن روحانی. اگر اصلاح‌طلبان در برابر حملات این گروه سکوت کرده اند، لطفا این سکوت را بر بی‌غیرتی آنها حمل نکنید. آنها سکوت کرده‌اند تا اولا رازها و جزییات آن غارت سازمان یافته آشکار شود، و ثانیا با بسته شدن راه تداوم دزدی‌ها، سرانجام آفتاب امید به جان کم‌رمق سرزمین ایران و مردمان آن نیز بتابد. مانند همیشه، نان ما در آرامش فضای سیاسی ایران است و نان آنها در التهاب این فضا.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)