قطعنامۀ «کمیتۀ هماهنگی بین‌المللی احزاب و سازمان‌های انقلابی» (ICOR) به مناسبت اول ماه مه ۲۰۲۵، روز جهانی کارگر
در اول ماه مه، روز جهانی مبارزۀ طبقۀ کارگر، ما مجدداً بر پیوند و همبستگی خود با همۀ استثمارشدگان و ستمدیدگان تأکید می‌کنیم.
بسیاری از مردم نگران آینده هستند و این در مبارزات کارگران و توده‌های مردم در بسیاری از کشورها و همۀ قاره‌ها – در خیابان‌ها، در محل کار، کارخانه‌ها و مدارس- شروع به نمایان شدن کرده است. سلطۀ جهانی سرمایه‌داری و امپریالیستی با توجه به امکانات و دستاوردهای نیروهای مولد انقلابی بیش از پیش بی‌معنا می‌شود: یک طبقۀ کارگر روبه‌رشد در سرتاسر جهان، دانش و امکانات علم و فناوری که پیش از این ناشناخته بود برای غلبه بر گرسنگی و بسیاری از بیماری‌های توده‌ای، برای تأمین کار، آموزش، بهداشت، غذا، مسکن و کرامت برای تمام بشریت در سراسر جهان، و برای حفظ محیط زیست. اما در عوض، سلطۀ امپریالیستی این دستاوردها را به نقطۀ مقابل خودشان تبدیل می‌کند. خطر جنگ جهانی، افزایش جنبش‌های فاشیستی و گرایش‌های نژادپرستانه، و بدتر شدن فاجعۀ زیست‌محیطی جهانی که آغاز شده، در سراسر جهان بیداد می‌کند.
سنگین‌ترین بارهای حکومت امپریالیستی بر دوش طبقۀ کارگر در سراسر جهان، خانواده‌های آن‌ها و زنان است. تشدید استثمار و سرکوب در کارخانه‌ها، افزایش ساعات کار، اخراج دسته‌جمعی یا حتی تعطیلی کل کارخانه، شرایط خطرناک کار، سرقت دستمزد و خشونت گسترده، به‌ویژه خشونت مبتنی بر جنسیت و غیره، سلامت را به خطر می‌اندازد، کیفیت زندگی را تضعیف می‌کند، جوامع را ویران می‌سازد و توده‌ها را از پای درمی‌آورد. این امر شرایط را برای درگیر شدن از نظر اجتماعی و سیاسی در کنار کار دشوارتر می‌کند. این واقعیت‌ها امید نسل‌های آینده را نیز می‌رباید. همزمان، گرایش‌های فاشیستی در حال افزایش است: قوانین سرکوب‌گرانه، آزار و اذیت سیاسی، و خشونت دولتی علیه کارگران اعتصابی، دانشجویان، انقلابیون و ستمدیدگان اعمال می‌شود. در سرتاسر جهان، طبقات حاکم به بحران با ترور و همچنین با عوام‌فریبی پاسخ می‌دهند، و در تلاش برای شکستن مقاومت با زندان، گلوله و ترس – و همچنین به وسیلۀ فریب‌کاری هستند.
مهم‌تر از آن این‌که اول مه باید بیش از یک روز اعتراض باشد و در تقابل با تفرقه، فردگرایی و ناامیدی برگزار شود. این نه تنها فرصتی برای توسعۀ مبارزۀ طبقاتی و برای بهبود شرایط کار و زندگی است، بلکه فرصتی برای ریشه دواندن ایدۀ سوسیالیسم به عنوان تنها چشم‌انداز آینده در میان توده‌های کارگران نیز هست.
اجازه دهید دیدگاه لنین را در ۱ مه ۱۹۱۹ به یاد بیاوریم:
«نوه‌های ما اسناد و دیگر آثار دوران نظام سرمایه‌داری را با شگفتی بررسی خواهند کرد. برای آن‌ها دشوار خواهد بود که تصور کنند چگونه تجارت کالاهای ضروری اولیه می‌تواند در دست خصوصی‌ها باقی بماند، چگونه کارخانه‌ها می‌توانند به افراد تعلق داشته باشند، چگونه برخی از افراد می‌توانند دیگران را استثمار کنند، چگونه ممکن است کسانی وجود داشته باشند که کار نمی‌کنند. تا به حال، داستان آن‌چه فرزندان ما در آینده خواهند دید، مانند یک افسانه به نظر می‌رسید؛ اما امروز، رفقا، به وضوح می‌بینید که بنای جامعۀ سوسیالیستی، که ما پایه‌های آن را گذاشته‌ایم، یک اتوپیا نیست. فرزندان ما این بنا را حتی با جان‌فشانی بیشتری خواهند ساخت.» (ولادیمیر ایلیچ لنین، سه سخنرانی در میدان سرخ، مجموعه آثار، ج ۲۹، ص ۳۳۰)
بیایید این دیدگاه را نه به عنوان یک رؤیا، بلکه به عنوان یک وظیفۀ فوری در نظر بگیریم.
بنابراین، در ۱ می ۲۰۲۵، با روحیۀ لنین و میراث مبارزاتی او:
برای آیندۀ کودکان جهان!
کارگران همۀ کشورها متحد شوید!
کارگران همۀ کشورها و خلق‌های ستمدیده متحد شوید!
کارگران همۀ کشورها و همۀ ستمدیدگان متحد شوید!
به پیش با مبارزه برای آزادی، دموکراسی، آزادی و سوسیالیسم!
خود را سازمان‌دهی و ایکور را تقویت کنید!
احتمال افزایش امضاها وجود دارد:
۱- «سازمان انقلابی کنگو» (ORC)، جمهوری دموکراتیک کنگو
۲- «اتحادیۀ توده‌های کامرون – بیانیۀ ملی برای استقرار دموکراسی»
۳- «حزب کمونیست کنیا» (CPK)
۴- «خط انقلابی مارکسیست-لنینیست مراکش» (MMLPL)
۵- «حزب کمونیست آفریقای جنوبی (مارکسیست-لنینیست)» (CPSA (ML))
۶- «حزب سوسیالیست دموکراتیک میهن‌پرست» (PPDS)، تونس
۷- «حزب سوسیالیست بنگلادش» (SPB)
۸- «حزب کمونیست نپال (مشعل)» (NCP (Mashal))
۹- «جبهۀ متحد انقلابی نپال» (RUFN)
۱۰- «حزب کمونیست استرالیا (مارکسیست-لنینیست)» (CPA/ML)
۱۱- «گروه کمونیست‌های انقلابی گووۀ سرخ» (GKR Krasnyj Klin)، بلاروس
۱۲- «حزب کمونیست بلغارستان» (БКП)
۱۳- «حزب کار (بوسنی و هرزگوین)» (PR-ByH)
۱۴- «حزب مارکسیست-لنینیست آلمان» (MLPD)
۱۵- «اتحادیۀ پرولتری مارکسیستی-لنینیستی» (UPML)، فرانسه
۱۶- «حزب بلشویک (کردستان شمالی-ترکیه)» (BP (NK-T))
۱۷- «سازمان کمونیستی لوکزامبورگ» (KOL)
۱۸- «شفق سرخ» (RM)، هلند
۱۹- «اتحادیۀ مارکسیست-لنینیست پرتغال» (UMLP)
۲۰- «حزب مائوئیست روسیه» (RMP)
۲۱- «گروه مارکسیست-لنینیستی سوئیس» (MLGS)
۲۲- «حزب کمونیست ترکیه/مارکسیست-لنینیست» (TKP-ML)
۲۳- «حزب کمونیست مارکسیست-لنینیست» (MLKP)، ترکیه و کوردستان
۲۴- «شورای هماهنگی جنبش طبقۀ کارگر» (KSRD)، اوکراین
۲۵- «اتحادیۀ مائوئیست‌های اورال» (UMU)، روسیه
۲۶- «سازمان پشتیبان حزب کمونیست مکزیک» (OAPCM)
۲۷- «حزب کمونیست پاراگوئه (مستقل)» (PCP (independiente))
۲۸- «حزب کمونیست (مارکسیست-لنینیست)» (PC (ML))، جمهوری دومینیکن
۲۹- «اقدام انقلابی خلق» (APR)، برزیل
۳۰- «مرکز اتحادیۀ سوسیالیستی هند (کمونیست)» (SUCI (C))
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.