من یک نفر هستم، به سهم یک تن خودم، خواستار حملۀ نظامی خارجی به حکومت اسلامی (و نه ایران) هستم!

تابوشکنی و قداست‌شکنی یکی از کارهای آوانگاردروشن‌گری است، دیکتاتوری‌های ضد بشری، همواره از واژگان نیکو و یا عوام‌پسند سوءاستفاده می‌کنند، ملیت، غرور ملی، ناموس، غیرت، تمامیت ارضی، حقوق بشر، دموکراسی، تمدن، زیرساخت‌ها* و غیره، از جمله مواردی هست تا بلکه ندکی به عمر پرنکبت و منوحسشان به افزایند، امروز وضعیت ملت و کشور ایران به مراتب بدتر از وضعیت کشور و ملت فرانسه تحت حکومت ویشی مزدور نازیسم یهودستیز هیتلری است، هر چند تشابهاتی با کشور و ملت فرانسه آن گذشته دارد، اما به مراتب بدترست وضعیت.

از عموم مردم ایران می‌خواهم این حماقت‌ها کنار بگذارند، بجای این انفعال در جنگی بزودی چه امسال و چه شاید دو سال دیگر آغاز خواهد شد و جنگی قطع به یقین بگمان خواهد بود، تجربۀ عراق صدامی و لیبی قذافی مؤید این نکته است، حملۀ خارجی دیگر قطعی است، همین که اسرائیل و متحدان غربی و عربی و شرقی پنهانی (چین و روسیه و…) از مسئله حذف کامل حکومت حماس و دیگر گروه‌های تروریستی اسلامی در غزه و کرانه باختری و جنوب لبنان (مرز رود لیتانی) خلاصی یابند به سراغ حکومت اسلامی ولایت مطلقۀ فقیه در ایران خواهند آمد.

حال مردمان داخل ایران و آنهایی در خراج از ایران خودشان به نوعی به ایران مربوط می‌دانند، می‌توانند به همین انفعال و مخالفت کورکورانه و بزدلانه و از سر مصلحت شخصی یا تعصبات ملی‌گراینه دگماتیک ادامه دهند تا حمله بجای آنکه به خود حکومت “ج ا” محدود شود، تبدیل به جنگ علیه تمام موجودیت شود و کشور در معرض تجزیه کامل قررا گیرد و ویرانی. اما اگر همانند کاری که ژنرال دوگل کرد و یک ائتلاف هر چند نانوشته از اکثریت اپوزیسیون خارج و مردم داخل شود، که محور غربی-عبری-عربی را مجاب کند که حمله زودتر و با دقت و نقطه‌زنی محدود به حکومت ج ا شود، وقتی کشور ایران در اشغال است و عملا امکان یک انقلاب مردمی به رهبری منجسم در داخل نیست، عملا و منطقا نیازمند یک سری همکار خاجی توانمد برای مدیری و حمله براندازی است همچون ملت و کشور فرانسه اشغالی جنگ دوم جهانی، آیا این کار اوج میهن‌پرستی و ایران‌دوستی نیست؟

* در خود رسانه‌های “ج ا” بارها اعتراف کردند به خسارات چند صد میلیارد دلاری ناشی تحریم و تداوم این حکومتی که می‌دانیم جز ادامه تحریم و فساد اقتصادی نیست، این نکته برای کسانی است که خیلی غم خسارات زیرساخت می‌خورند، خسارت زیرساخت می‌توان با تعامل با حمله کنندگان خارجی گرفتف اما تدوام حکومت ج ا به صورت سیستماتیک و مدواما این خسارات و انحطاط فزاینده چندین وجهی از اجتماعی و فرهنگی تا علمی و اقتصادی و تمدنی در حال وقع است.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)