۱– یزید در طول خلافتش هرگز به سفر خارجی نرفت،
۲– یزید هرگز حاضر نشد که انتقادات سازنده مخالفین را بشنود، او به کسی پاسخگو نبود، او مخالف رفراندوم بود،
۳– یزید مخالفین را اغتشاشگر و دژمن می نامید، او مخالفین را به نامهای تحقیرآمیز کافر، ملحد، معاند، تکفیری، منافق، مفسد، توطعه گر، فریب خورده، عامل دژمن، مفسد فی الارض، محارب …می نامید.
۴– یزید به خودش مغرور بود و خودش را از همه بالاتر می پنداشت،
۵– یزید مخالفینش را زندانی می کرد، آنها را شدیدا شکنجه می کردو در زندانها به آنها تجاوز می کرد.
۶– یزید در طول خلافتش هرگز با یک خبرنگار مصاحبه نکرد.
۷– یزید زنها را کمتر از نصف مردان می پنداشت و برای آنها حقی قائل نبود.
۸– او به دموکراسی و حقوق بشر اعتقادی نداشت،
۹– حکومت یزید توام با دیکتاتوری شدید و احتناق بود،
۱۰– یزید به روی زنان بدحجاب اسید می پاشید،
۱۱– یزید افکارش بسیار عقب مانده و ارتجاعی بود،
۱۲– یزید به کودکان دانش آموز گاز سمی می‌زد و آنها را مسموم می کرد،
۱۳– سرتاسر حکومت یزد را دزدی، فساد و اختلاس فرا گرفته بود.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.