الف. به نظر من – و طبیعتا این فقط یک نظر شخصی و سلیقه‌ای است – صدای شاهین نجفی خیلی برای خواندن این شکل از موسیقی مناسب نیست. به خصوص در زمان‌هایی که نیاز به اوج گرفتن وجود دارد٬ صدای شاهین نجفی٬ بیشتر شبیه شخصی می‌شود که ناله می‌کند و نه خواننده‌ای که قرار است قسمت اوج ترانه را بخواند. به نظر من٬ این مساله به برخی از آهنگهای او لطمه زده٬ اتفاقی که در آلبوم قبلی و برخی تک‌آهنگ‌ها نیز رخ می‌دهد.
ب. شاهین نجفی از جمله خوانندگانی است که نسبت به اتفاقات پیرامونی خود٬ بی‌اعتنا نیست. او را می‌توان از جمله هنرمندانی دانست که با لفظ “متعهد” از آن‌ها یاد می‌کنند. این مساله ممکن است برای برخی خوش‌آیند و برای برخی دیگر٬ ناخوش‌آیند باشد – که خود من از حامیان هنر متعهد هستم-. با این وجود نباید فراموش کرد که میان آن‌چه که هنر متعهد نامیده می‌شود و پروپاگاندای سیاسی٬ تفاوت وجود دارد. مرز میان این دو٬ مرز باریکی است که میتواند اثر هنری را از یک شاهکار به یک تبلیغ سیاسی٬ تقلیل دهد. – یک مثال خوب برای این مساله تابلوی گرونیکای پیکاسو است که یک نقاشی ضدجنگ است-.
از طرف دیگر نباید فراموش کرد که یک اثر هنری٬ در وهله اول “اثر هنری” است٬ و قرار نیست در یک اثر هنری٬ تمام مشکلات جهان٬ مطرح شوند یا راه‌حلی برای آن‌ها پیدا شود. تلاش برای مطرح کردن بخش اعظمی از مشکلات دنیا در قالب یک ترانه سه – چهار دقیقه‌ای٬ بار اضافی بر دوش ترانه می‌گذارد که میتواند به ضدِ-خود تبدیل شود.
بخشی از ترانه‌های آلبوم ترامادول – و به خصوص ترانه‌هایی که سروده‌یِ خود شاهین نجفی است – از این مشکل رنج می‌برد. این ترانه‌ها شامل بخش بزرگی از مشکلات محلی و جهانی است: از مسایل سیاسی ایران تا مشکلات زنان در سراسر دنیا و از بحث‌های فلسفی پیرامون حیات انسانی تا خرافاتی که به نام مذهب در جوامع وجود دارد.
طبیعتا این مساله باعث می‌شود که هیچ‌کدام از این مفاهیم در ترانه به عمق نرسد و در سطح باقی بماند. در نتیجه آن‌چه که در ترانه به گوش می‌رسد٬ چیزی نیست جز تکرار برخی کلمات که چون در سطح باقی می‌ماند٬ در مواردی بی‌ربط به نظر می‌رسد. این مساله باعث شده است که این کلمات٬ صرفا در حد کلمه‌ای برای ساختن ترانه باقی بمانند و دارای هیچ مفهومی در کلیت ترانه نباشند.
پ. یکی دیگر از مسایلی که در ترانه‌ها وجود دارد٬ ننشستن آن‌ها روی ملودی است. به خصوص در ترانه‌هایی که خود شاهین نجفی سروده٬ این مشکل بیشتر به چشم می‌خورد. برای مثال در ترانه ترامادول٬ این مشکل بسیار وجود دارد. مکث‌های بی‌دلیل٬ کشیدن برخی حروف یا کلمات و یا ادا کردن آن‌ها به شکلی که مفهوم نباشند٬ از مشکلاتی است که وجود دارد.
دقت کنیم که این ترانه‌ها برای یک قطعه‌ی رپ یا شکل خاصی از موسیقی که برای مثال محسن نامجو اجرا می‌کند٬ نیست. هم ترانه و هم نحوه خواندن آن٬ قرار است شکل و روند عادی داشته باشد -حتی اگر مضمون آن٬مضمونی جدید و غیرمنطبق بر قالب ترانه باشد-.
این مشکلات در نحوه‌ی خواندن ترانه٬ وقتی با مشکلاتی که در خواندن شاهین نجفی و همچنین مضمون آن وجود دارد٬ در هم می‌آمیزد٬ باعث می‌شود که ترانه٬ کمتر در جذب مخاطب٬ موفق باشد.
ت. یکی دیگر از مشکلاتی که در این البوم وجود داشت٬ فقر در موسیقی این آلبوم است. آهنگهای این آلبوم٬ تقریبا هیچ تفاوت اساسی با یکدیگر ندارند. اسکلت کلی آهنگهای این آلبوم یکی است در مواردی٬ پیش از آغاز ترانه٬ غیرممکن است که بتوان متوجه شد کدام آهنگ اجرا خواهد شد. این مساله٬ باعث می‌شود که شنونده‌ی این آلبوم٬ احساس کند که مدام به قطعاتی یکسان گوش می‌دهد و طبیعتا همین نکته٬ ممکن است دأ زدگی برخی شنوندگان را سبب شود.
شاهین نجفی٬ نشان داده که میتواند قطعات بسیار خوبی بسازد. جرات او در تجربه‌ی سبک‌های مختلف٬ بی‌پروایی‌اش در نقد جامعه و مردم و مطرح کردن بسیاری از بحث‌هایی که مدت‌ها به هر دلیل جایی در قطعات موسیقی نداشته٬ از جملات محسنات کار اوست. اما نباید فراموش کرد که تلاش برای آن‌که مطرح کردن بیش از حد مضامین و مفاهیم٬ توجه نکردن به جنس صدا و سبکی که برای آن مناسب است و در نهایت عدم توجه به آهنگ و معطوف کردن تمام تمرکز به متن ترانه٬ میتواند موجب لطمه زدن به قطعه‌ها شود. اتفاقی که برای آلبوم ترامادول افتاده و گرچه این آلبوم نمره‌ی قبولی میگیرد٬ اما بعید است که این نمره٬ نمره‌ی بالایی باشد.
در همین زمینه:
نظرات
من به نظرت احترام میذارم … اما به نظر من اونقدم که میگی بد نیست … این آلبوم به سبک پراگرسیو راک هست و این مواردی که شما به عنوان مشکل ازش یاد میکنی ، از خصوصیت های این سبک به شمار میاد …
سه شنبه, ۷ام آبان, ۱۳۹۲
شما خودت داری میگی که صرفا به عنوان یک شنونده داری نظر میدی.این سبک کار جدیده،به نظر من انتقاد کاملا آزاده ولی با خورد کردن فرق داره؛شما که له کردی این آلبومو!اتفاقا صدای شاهین خیلی به درد این کار میخوره؛من خودم تا قبل از این آلبوم،که آهنگای رپ شاهینو گوش کرده بودم؛اصلا فکر نمیکردم صدای شاهین بتونه اینقد فوق العاده باشه،تنظیم آهنگاهم که خیلی عالی بوده،موهای بدن سیخ میشد گوش میدادم آهنگ هارو.مضاف بر همه ی این ها؛مفاهیم خیلی بیان شدن.اصلا هم سطی و تیتروار نیست به قول شما.مخصوا این ایرادات رو به ترانه های خود شاهین گرفته بودی،که هرگز این طور نبوده به نظر من.این حرفا حرف همه ی ماست.درد ماست.فریاد ماست.علاوه بر این که به کردید آلبوم رو،شما ایراداتی که گرفتی که به نظر من فقط یک صاحب نظر میتونه بگیره؛که تازه اگر بتونه.
سه شنبه, ۲۱ام آبان, ۱۳۹۲
اصلا باهاتون موافق نیستم…نظر شما محترم اما اصلا برای من قابل قبول نبود نقدهاتون
پنج شنبه, ۲۳ام آبان, ۱۳۹۲
من کاملن با نقدهای این مطلب موافقم و حتی مشکلات این آلبوم رو بیشتر از اینها میدونم
یه جور دیگه بگم من از شاهین قبل از هیچ هیچ هیچ انتظار آلبومی با موفقیت هیچ هیچ هیچ رو نداشتم و از شاهین بعد از هیچ هیچ هیچ انتظار این آلبوم معمولی رو نداشتم
دوست داشتم مثل آلبوم هیچ غافلگیر بشم که متاسفانه نشدم
چون آلبوم واقعن معمولی بود ، البته برای شاهین – شاید اگر کس دیگری این آلبوم رو میداد کلی هم مورد تمجیدو تشویق قرار میگرفت
پنج شنبه, ۳۰ام آبان, ۱۳۹۲
به نظر من شاهین یه دونست تو کاراش هی که میخونه هی یه پله بالاتر میره من آلبوم بدی ازش ندیدم واقعا مخی هستش من دقیقا سعی میکنم تمام مفهوم شعر هاشو دریابم که واقعا پر خرده
پنج شنبه, ۱۴ام آذر, ۱۳۹۲
آیبوم ترامادول بسیار شبیه هیچ هست :
زار میزنم دقیقا “فرقی نداره جاده چالوس و راه قم”!!!! همون آهنگ همون اوج ها و همون مفهوم!!!
آسی : گلایور : به چشم های تو بی خود نشست و … = من یه گلایورم که تو این سرزمین پست …
و …
کارای شاهین عالین حتی اگه تکراری باشن. اما از شاهین انتظار یه معجزه دیگه داشتم.
دوشنبه, ۱۸ام آذر, ۱۳۹۲
البومش فوق العادست و این نظر شخصی شماست که اینهمه ایراد روش میذارین.شما اگه میخوای از اتفاق های دورو برو جزئی نشنوی آهنگ های شیش و هشت شپره بسیار مناسب بنظر میاد
پنج شنبه, ۲۸ام آذر, ۱۳۹۲
الگوی من تو زندگیمه.بچه ها من واقعا خیلی خوشحالم که تو یه مقطع زمانی ب دنیا اومدم که همچین ادم اسطوره ای باشه که ویروس های ذهن جامعه ام بهم بگه.من الان دوسال درمورد حرفاش و اعتقاداتش تحقیق کردم همه اش درسته.ازنظرموسیقی ب نظر من اهنگ خود ترامادولش از دید موسیقایی فوق العاده است.موفق باشید
جمعه, ۲۹ام آذر, ۱۳۹۲
سلام با تشکر از انتقاد سطحی و بچگانه شما شم ا دنبال موضوعی بودید که بازدید زیاد ونزارت متعددی به دنبال داشته باشد و این موضوع را انتخاب کردید به اطلاع میرسانم که در البوم ترامادول شاهین تجربه های خود را که تجربه های که به نظر من کسی ندارد را خرج این البوم کرد و با نیم نگاهی متوجه میشویم که در این البوم شاهین پخته تر شده واهنگهای این البوم به قدری سنگین است که حتی با چندین بار گوش دادن هنوز حرفهای زیادی برای گفتن دارند و انتقاد در مورد اهنگسازی این البوم که شما بیان کردید باید بگم در سبک پراگرسیو راک وتلفیق کمی بلوز اتظار چه اهنگسازی دارید شما این سبکو نشناختید اگر اطلاعی از این سبک داشتین چنین انتقادی نمیکردید چون حرفه ای ترین اهنگسازیهای شاهین در این البوم است پس به این نتیجه میرسیم که انتقاد های شم صرفآ از جهت بی اطلاعی سطحی نگری کور کورانه است سبک شاهین از سطح کیفی انچنان بالایی سر چشمه میگیرد که هنرمندان این کار کسی نمیتواند اشکالی پیدا کند چون شاهین بی گدار به اب نمیزند چون سطح توقع اشرار از او بالاست شریم بی رحم ولی با کلاس میفهمی که چی میگم ؟ کننده کار میتواند از او انتقاد کند که به نظر من و
یکشنبه, ۱ام دی, ۱۳۹۲
خوب البته هر کس ازاده نظر شخصیشو بگه ومن اینو بگم که شاهین تو این دنیای پوچ تنها روزنه ی فریاد بی صدای منه من دیوونشم همین وترامادولشم انتظارمو براورده کرد صدای شاهین دقیقا برای همین سبک مناسبه ترک های مورد علاقه ام بد ٫پونز٫وترامادولن
مرسی بچه ها که شاهینو حمایت میکنید عاشق همتونم
پنج شنبه, ۳ام بهمن, ۱۳۹۲
شاهین اگه بدون آهنگ هم بخونه من دوسش دارم.اگه توی میکروفون فوت کنه هم من براش میمیرم چه برسه به این آلبوم های آخرش که واقعامحشره.
یکشنبه, ۱۳ام بهمن, ۱۳۹۲
به نظر من یکی از قشنگ ترین آلبوم های شاهین،آلبوم ترامادول میتونه باشه…و بازم به نظر من آهنگهای ترامادول و اینگونه بی تو دو تا از کار های فوق العاده ی شاهین بودند…و در مورد صدای شاهین باید بگم،ما طرفدار هاش عاشق صداش هستیم،من که دیوونه ی صداش تو اوج هستم مخصوصا اون زنگ بخصوصی که تو صداش داره…و من به خودم افتخار میکنم که ایرانی هستم تا هموطنی مثل شاهین داشته باشم تا برام از مشکلات توی دلم بگه،شایدم مشکلات توی دل هممون،در آخر براتون آرزوی موفقیت دارم…و به امید روزی که کل ایرانیا بتونن شاهین رو درک کنن
…(شاهین یعنی پرواز و آزادی)…
چهارشنبه, ۲۳ام بهمن, ۱۳۹۲
من به این سبک خواندن خیلی علاقه بیشتری دارم. به نظر من آلبوم هیچ هیچ هیچ و ترامادول جزء بهترین کارای شاهین نجفی است.امیدوارم تو این سبک فعالیت بیشتری داشته باشه و در کارش موفق باشه. منتظر کارهای زیباتر hازشاهین هستیم…
پنج شنبه, ۲۴ام بهمن, ۱۳۹۲
شاهین نجفی اسطوره ایه که چه از حیث هنر و چه از حیث تفکر و شخصیت برای من خداست. نظرات شما محترم ولی به واقع اراجیفی بیش نبودن. ترامادول شاهکاره… اختیار آدمو به دست میگیره دیوانه میکنه میبره تو خلسه …. کاش درکش رو داشتین! تنها ایرادی که در این آلبوم وجود داره اینه که به ٣۶ ثانیه ی پایانی ترانه ی زار میزنم که یک شاهکاره، جولان داده نشده (تکرار و بسط داده نشده) که مقصر اون هم آقای کاظمی هستن نه شاهینِ عزیز. ازنظرمن شما باید قبل از ارائه نظر حتماً یه تحقیقی پیرامون سبک پراگرسیو راک و ایندی میکردین تا نظراتتون عاقلانه تر می بود. موفق باشید.
جمعه, ۲ام اسفند, ۱۳۹۲
ترامادول خاص صدایه عجیت حرف ترسناک موسیقیه خشن
چهارشنبه, ۱۷ام اردیبهشت, ۱۳۹۳
احساس میکنم یکم با گرایشات فکری از قبل تعیین شده به قاضی رفتین. اگر از نظر یه موسیقی دان یا یه فرد اهل هنر بخایم صحبت کنیم میتونیم ببینیم که شاهین به چه زیبایی احساس تمام و تک تک کلمات شعرش رو ادا می کنه…. بارزترینش اونجایی داره بعنوان یه فرد مست میخونه…. واقعا اشتباه میکنید. من به کار اهین توی ترامادول از 100 حول و حوش 100 میدم
یکشنبه, ۲۳ام آذر, ۱۳۹۳