خبر پلمب شدن چند واحد صنفی به دلیل بی حجابی کارکنانش، اخطار و تذکر برای رعایت نکردن حجاب، فرستادن پیامک و تهدید به جریمه، ممنوع الکار کردن به دلیل بی حجابی، تذکر زنان محجبه امنیتی به زنان بدحجاب و بی حجاب که درصورت رعایت نکردن حجاب به مراکز امنیتی معرفی می شوند، محروم کردن دختران دانشجو از ترم تحصیلی به دلیل رعایت نکردن حجاب، و بسیج عوامل سرکوب، شکنجه، ضرب و شتم و اسید پاشی به زنان در مقابل مجلس برای از سرگیری سرکوب هر چه گستره تر زنان بی حجاب،همه شیوه هایی است که طی روزهای اخیر رژیم برای سرکوب زنان بی حجاب به کار برده است.
بموازات این سرکوبها شاهد مسموم سازی های سریالی صدها دختر دانش آموز با هدف به تعطیلی کشاندن مدارس دخترانه هستیم که ابتدا در شهر قم شروع شد و بعد به تهران و بروجرد کشیده شد. این هم بخشی از تهاجم جدید رژیم به زنان در راستای سیاست های ضد زن است.
در اعتراض به مسمومیت های سریالی دختران دانش آموز والدین آنها تجمعات اعتراضی برگزار کرده اند. در مورد حجاب اسلامی هم به رغم سرکوب ها، مقاومت از سوی زنان در مقابل حجاب هم چنان در سطوح مختلف ادامه یافته است. از مقاومت در انتخابات نظام مهندسی که در آن مهندس زینب کاظمی حجاب خود را پرت کرد و بعدا از او اعتراف اجباری گرفتند، تا مقاومت دختران دانشجو در دانشگاه‌ها تا مقاومت زنان در خیابانها.
سیاست رژیم در مورد زنان را باید در راستای ارزیابی تاکنونی فعالان آگاه زنان دانست که سیاست های ضد زن را همزاد جمهوری اسلامی می دانند و ضد زن بودن یکی از پایه های ایدئولوژیک نظام دانسته و تحمیل حجاب را نماد اقتدار نظام ارزیابی کرده اند. فراموش نکرده ایم هر زمان که رژیم خواسته در جامعه رعب و وحشت ایجاد کند فشار به زنان برای حجاب در خیابانها را افزایش داده تا بدین ترتیب اقتدار خود را به نمایش بگذارد.
در فضای سیاسی کنونی ما شاهد گسترش مبارزات زنان کشورمان هستیم. زنان در جنبش انقلابی کنونی نقش برجسته ای ایفا کرده اند. در بسیاری از تظاهرات های خیابانی این زنان بوده اند که نقش هدایتگری داشته اند. در شکل گیری شعارهای مترقی در بسیاری از موارد نقش زنان برجسته بوده است. بسیاری از این شعارها توسط زنان انقلابی بلوچستان در تظاهرات های خیابانی داده شده است . شعار نه روسری نه توسری دموکراسی، برابری ابتدا در دانشگاه‌ها توسط دختران دانشجو سر داده شده است. در جای جای جنبش زن زندگی آزادی رد پای زنان دیده می شود. اما در غیاب خیابان به عنوان عرصه اصلی تبلور مطالبات جنبش زنان، مقاومت جمعی گسترده ی زنان، به سطح بسترهای مجزا و موازی بازگشته است. باید امیدوار بود در هشت مارس امسال شاهد همگرایی های گسترده به ابتکار فعالین و تشکل های مستقل جنبش زنان در عقب راندن تعرض رژیم سرکوبگر جمهوری اسلامی باشیم.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.