دیشب همزمان با تصویب طرح حمایت از معترضان ایرانی در پارلمان فرانسه، از خانم مود پِتی، نماینده ول‌دو‌مارن در پارلمان پرسیدم: گلوله‌های شاتگان شرکت فرانسوی-ایتالیایی ‘شدیت’ چگونه تحریم‌ها را شکست و به ایران رسید تا در سرکوب اعتراضات از آن استفاده شود؟
پاسخ داد: وحشتناک است! من نمی‌دانم چگونه چنین اتفاقی افتاده. حتما دولت و وزارت خارجه در این‌باره تحقیق می‌کنند. فرانسه نباید به قیمت دریافت گاز و انرژی، ملاحظه‌ی جمهوری اسلامی را بکند. حکومتی که چنین خشونتی را علیه مردمش به کار گیرد دیر یا زود سرنگون می‌شود. این درس تاریخ است
ما با تمام توان کنار معترضانیم. در چنین شرایطی حضور جمهوری اسلامی در کمیسیون مقام زن سازمان ملل مسخره است و طرح اخراجش در دستور کار است. تصویب طرح حمایت از معترضان در پارلمان فرانسه هم اگرچه اول سمبلیک است اما راه باز می‌کند برای اقدامات سیاسی.
من به شجاعت زنان، به انقلاب مردم در ایران، و به جان‌باختگان آن ادای احترام می‌کنم. آنها تنها نیستند؛ بعضی چیزها زمان می‌برد تا پخته شود اما می‌رسد. مثل امید به نور روشنی است در انتهای یک تونل تاریک و سیاه. خواهیم دید.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.