افغانستان گورستان رویاهای زنان

مژده

افغانستان گورستان رویاهای زنان

در کشوری که دروازه های مکاتب، پارک های تفریحی بسته است و زنان مجبور اند با بُرقه ” چادری” و محرم از خانه های شان بیرون شوند، ۲۵ نوامبر روزجهانی محو خشونت علیه زنان تجلیل می‌شود.

۲۵ نوامبر رویداد تاریخی که برای زنان ثبت شد.
مبارزه سالها طول کشید، زنان به قتل رسیدند. جهانیان پی برده، و رویداد تاریخی ۲۵ نوامبر را ثبت تاریخ نمودند.
سالیان زیادی می‌شود که از ۲۵ نوامبر روز خشونت بر زنان توسط فعالین حقوق بشر، حقوق زن، مدافعین حقوق بشر، انجمن ها، نهاد ها، شورا های زنان و زنان برجسته‌ی تجلیل به عمل می‌آید. هدف تجلیل از این روز احترام گذاشتن به تلاش، شجاعت و جسارت خواهران میرابل و همانا تغیر افکار عمومی به سوی نهی خشونت علیه زنان می‌باشد.
۲۵ نوامبر دستاورد مبارزه با شکنجه و کشته شدن زنان است. تاریخچه این روز از جنس زن آغاز گردید، خواهران میرابل؛ سه خواهر اهل جمهوری دومینیکن در سال ۱۹۶۰ میلادی پس از ماه ها شکنجه سرانجام توسط سازمان امنیت ارتش این کشور به قتل رسید.
جرم این سه‌خواهر اشتراک در فعالیت های سیاسی، و صدا بلند کردن علیه جمهوری دیکتاتوری دومینیکن بود.
پس از فریاد این خواهران فعالیت های آنان مورد پیگرد قانونی قرار گرفته؛ و بلاخره ۲۵ نوامبر کشته شده و این روز را رقم زدند.
سالیان زیادی است که به صورت آشکارا در تمام جهان خشونت علیه زنان صورت گرفته؛ و می‌گیرد. در ادوار مختلف خشونت علیه زنان در تاریخ ثبت گردیده است، که زنان بر علیه خشونت، اعاده حیثیت و حقوق شان مبارزه کرده و در راه  این مبارزات خون ریختند، و قربانی های زیادی متقبل شدند، هنوز هم این خون ها در اکثر کشورهای جهان جاریست و زنان در حال مبارزه هستند؛ و برای حرمت گذاشتن به زن بودن شان می‌جنگد.این امر باعث گردید تا مجمع عمومی سازمان ملل متحد ۲۵ نوامبر را در ۱۷ اکتبر سال ۱۹۹۹  روزجهانی “محو خشونت علیه زنان” یا ” مبارزه با خشونت علیه زنان” تصویب کردند.
خشونت علیه زنان یک اصطلاحی تخصصی است که برای توضیح و توصیف کلی کارهای خشونت آمیز علیه زنان به کار برده می‌شود. روزی که جهان را دگرگون کرد، و زن را حرمت داد تا اینکه زنان در کشورهای متعدد امروز در سطح رهبریت قرار بگیرند. اما افغانستان کشوریست که زنان جز عمده و نیم پیکر جامعه‌اش را تشکیل می‌دهد.   اما افغانستان هیچ زن را منحیث رهبر نپذیرفته، و قدرت زن بودنش را از او سلب می‌کند. زنان افغانستان را به دید “جنس دوم” یا جنس ضعیف” می‌بینند، و اصطلاح زن در افغانستان “ناقص‌العقل” تعبیر شده است. سالیان متمادی است که زنان افغانستان برای حق و حقوق شان در جنگ هستند. خشونت و زیر پا کردن زنان در افغانستان ریشه‌ی فرهنگی و مذهبی که با جامعه ما عجین شده است. چهل سال جنگ مردم افعانستان را به قهقرا برده و عدم آگاهی و بلند بودن سطح بی‌سوادی بیشتر باعث آسیب و قربانی شدن زنان شد. مرد سالاری اوج گرفته؛ و در هیچ نظامی در افعانستان جایگاه زنان با حفظ کرامت انسانی و اخلاقی و تمام ارزش ها و قوانین منشورملل متحد تطبیق نشد. جمهوریت کلید باز شدن دَر های بسته برای زنان نبوده، ولی فرصت طلایی برای تعدادی از خواسته های آنان بود. در دور دست ها زنان به قتل رسیده و سنگسار می‌شدند، محدودیت های بیشماری وجود داشت، ولی حق تحصیل، حق کار، و حق بیرون شدن از چهار دیواری خانه برایشان ناممکن نبود. زنان در این دوره توانستندخودشان را ثابت کنند. ما زنان داشتیم که قلم‌اش نماد عشق معرفی گردید. زن ‌که از دور دست ها آمد و در مقابل جهانیان صدا بلند کرد. اما با آمدن طالبان در ۱۵ اگست سال ۲۰۲۱ تکرار تاریخ برای زنان آغاز شده یک بار دیگر روزهای سیاه آمدنی شد، و زنان از محور سیاسی، فرهنگی، و اجتماعی حذف شدند. بسته شدن مکاتب به روی زنان و دختران در اولین روزهای تحولات نشان دهنده‌ی ذهنیت بسته طالبان بوده و تکرار تاریخ را رقم زد. و این تکرار را پایانی خواهد بود‌؟، از یک سال بدینسو افغانستان زیر چتر حکومت طالبان به سر می‌برد. دختران و زنان که از کار و مکتب باز ماندند از حالت روانی خوبی برخوردار نیستند گذشت هر روز و شنیدن اخبار خودکشی دختران جوان مرگ تدریجی برای جنس از نام زن شده است. دختران زیر سن به اسم ازدواج به طالبان فروخته می‌شوند. ازدواج های اجباری برای لقمه‌ی نان تعبیری دیگریست از فروخته شدن زن سرزمینی که قبرستان هایش مملو از مُرده گان از این جنس است. زن و تحقیر، زن و ظلم اینها عجین شده است. طالبان محور سیاست شان گردن زن ها را خفه کرده است. حجاب این روزها کفن سفیدی برای زنان اسن سرزمین است. زن، زندگی، آزادی دگر معنا ندارد‌، در افغانستان برای معنا بخشیدن به این واژه ها جوی های خون زنان جاریست و زنان کمر بسته اند تا این جوی ها تا وقتی که به زن و ازادی معنا نبخشند پایان نخواهد یافت. هنوز زنان کشور به اسم افغانستان می‌جنگد و برای پرواز قربانی می‌دهند.

مژده احمدی
خبرنگار، فعال مدنی و فرهنگی، مدافع حقوق زن و فعال حقوق بشر

مقیم جرمنی

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)