الان بهترین فرصت برای شناسایی چهره‌های فعال در دانشگاه و ارتباط‌گیری با اونهاست تا در فرصت مناسب به جمع‌های تشکیلاتی تر اضافه بشن. فراموش نکنید تجمعات فروکش خواهد کرد و باید به صورت تشکیلاتی در مقابل ضربات بعدش ایستاد.
-در کنار تجمعات اعتراضی امتیازاتی هم از دانشگاه مطالبه کنید، مثل کسب مجوز برای دعوت سخنران، مجوز برگذاری تریبون آزاد و انتخابات انجمن و غیره. در روزهای ملتهب اینکار باعث میشه مسئولین برخی از موانع پیشن رو برای حفظ آرامش در دانشگاه بردارن که می‌تونه تبدیل به یک دستاورد نسبتا پایدار ختم بشه.
-در فضای دانشگاه محفل های گفتگو برگذار کنید بدون این که از دانشگاه کسب اجازه کرده باشید. مثلا نیم ساعت بعد از ناهار در یک منطقه روی چمن حیاط دانشگاه، یا در یک کلاس جمع بشید به مدت یک ساعت در مورد موضوعات روز تبادل نظر کنید. تجمعات فروکش میکنه ولی این رفتار نهادینه میشه و در بزنگاه‌ها بعنوان یک قرارداد نانوشته، محفلی برای هم‌اندیشی و برنامه‌ریزی برای کار جمعی و اعتراضات بعدی میشه بدون اینکه بانی مشخصی داشته باشه تبدیل به بک سنت میشه.
-اساتید برجسته دانشگاه رو سخنگو و نماینده قرار بدین برای پیگری برخی موضوعات مثل آزادی دانشجویان زندانی یا برگذاری جلسات سخنرانی و گفتگو و تریبون آزاد. این کار به پایدار ماندن دستاوردها کمک میکنه و قدرت چانه‌زنی شما رو بیشتر میکنه و فشار نهادهای خارجی رو از فعالین شناخته شده دانشگاه کمتر میکنه. مثل یک لایه محافظ جلوی ضربات بیشتر رو میگره.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.