صبا کردافشاری و عسل محمدی دو تن از زنان زندانی سیاسی در اوین، طی یادداشتی از زندان، ضمن حمایت از خیزش سراسری ایرانیان علیه جمهوری اسلامی، روایتی از تحصن ۱۷ مهرماه زنان بند سیاسی زندان اوین در حمایت خیزش مردمی ارائه کرده‌اند.متن کامل این یادداشت در ادامه می‌آید:
برای زنانی که به شوق در آغوش گرفتن تو، جان بر کف، طعمه خاک شدند
برای مردانی که به خاطر تو به زنجیر کشیده شده‌اند
برای کودکانی که برای مبارزه با تو هرگز زاده نشده‌اند
برای تو ای آزادی
برای دختران سرزمین‌مان، مهسا، نیکا، سارینا؛ برای زنان و مردان دیگری که برای تحقق رویای آزادی، برابری، زندگی و کرامت انسانی در هر کوچه و خیابانی در کشورمان به‌دست مزدوران و جلادان حکومتی که بی‌رحمانه، کمر به قتل‌عام توده‌های مردم، به‌خصوص جوانان خواهان گسستن از قیود بردگی، بسته‌اند.
جوانانی که بسیاری‌شان، هنوز شور عشق و لذت رهایی و حتی طعم بوسه‌ای بی‌هراس را نچشیده، زندگی‌شان با خشونت به نیستی مرگ کشانده شد.نامشان زمزمه‌ی نیمه‌شب مستان باد / تا نگویند که از یاد فراموشان‌اندگزارشی از تجمع زنان بند سیاسی زندان اوین مورخ ۱۷ مهر ۱۴۰۱ در محوطه زندان:اعتراض به گسترش خشونت لجام‌گسیخته رژیم، علیه مردمی که سلاحی جز جان‌شان در دست ندارند.
این تجمع و تحصن با حضور طیف‌های مختلف سیاسی انجام شد و با سر دادن شعارهایی علیه نظام سرکوب‌گر و فوق استبدادی اسلامی ادامه یافت.
اعتراض و همراهی زنان زندان اوین تا آخرین روز انقلاب در جریان مردمی خاموش نخواهد شد.
شهامتی که در دل تک‌تک مبارزان نستوه، در کف خیابان‌ها، از زن و مرد، تا پیر و جوان در کنار هم آزادی را فریاد می‌زنند، شوق مبارزه را در دلشان دو صد چندان زنده کرد.
زنانی که پیشگام انقلاب نوین‌اند و مردانی که فارغ از تمام رسومات کهن و ارتجاعی زن‌ستیزانه هم‌پا و هم‌رزم زنان برای آزادی جان فدا می‌کنند.متن شعارهایی که علاوه بر این تجمع و تحصن سر داده شده به این شرح است:
آزاد باد ایران، از زندان تا خیابان
اگرچه در زندانیم، هم‌پای انقلابیم
خواهرم، خون تو، جوشش انقلاب است
تا رفتن ستمگر، ایستاده‌ایم در سنگر
اوین شده دانشگاه، ایران شده بازداشتگاه
ایران غرق خونه، رژیم سرنگونه
نان، کار، آزادی، اداره شورایی
ژن، ژیان، ئازادی
زن، زندگی، آزادی
صبا کردافشاری و عسل محمدی، مهرماه ۱۴۰۱، بند سیاسی زنان زندان اوین
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.