مخالفین این حق را دارند به کلمه‌ای در بیانیه موسوی، که بنظر من هم نابجا بود بپردازند و حتی آنرا مهم‌تر از کل متن بشمارند.
اما حق داشتن، به معنی موضع درست و راهبردی داشتن نیست. میرحسین مدافع و نماینده خوانشی از انقلاب ۵۷ است که باور دارد رجوع به رای مردم و مطالبه آزادی، وزنی هم‌تراز با استقلال‌خواهی دارد.
او هوشمندانه در دو بیانیه اخیرش با اشاره به کشتار میدان ژاله و رسم موروثی سلطنت، تشابه‌های را در دو حکومت پیشین و فعلی متذکر می‌شود تا نشان دهد مردم انقلاب نکرده‌اند که ردای استبداد شاهی، قبای شیخ فعلی شود.
میرحسین نه براندازم نظام است نه مدافع نظام فعلی، او مخالف استبداد و منتقد سیاست‌های نظام فعلی و باورمند به آرمان‌های آزادی‌خواهانه و استقلال‌طلبانه انقلاب ۵۷ است.
میرحسین همچنان بعنوان همراهی از جنبش‌های اجتماعی ایران تلاش دارد تندرو‌های را که با سرکوب و حذف و سانسور، آینده ایران و معیشت مردم را به خطر انداخته‌اند، به عقب براند؛ راهبرد او همین بوده و هست.میرحسین همچنان در چارچوب قانون اساسی و ملتزم به آن، بر علیه استبداد و زیاده‌خواهی و ماجراجویی مستبدین فعلی اعلام موضع می‌کند.
راهبرد او نه برانداختن، بلکه عقب راندن تندروها و اصلاح سیاست‌های غلط و ضدمردمی فعلی است. میرحسین را اگر آنطور که هست بشناسیم، حمایت و همراهی با او توجیه‌پذیرتر و راهبردی‌تر خواهد شد.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.