آنچه دهم شهریور سال ۹۲ در قرارگاه اشرف گذشت، مثل کشتار در «تل زعتر» و «صبرا شَتیلا»، هولناک و تکان دهنده بود. باران غم بر همه بارید حتی بر کسانیکه مجاهدین آنان را «اضداد» می‌پندارند.
از آنجا که آدمی موجودی خاطره گرا است، ندیده و نشناخته، یقین دارم که آنها نیز با دیدن آنهمه شقاوت در خود فرو رفتند.
البته حساب اهل ریا و آدمک‌ها و صورتک‌های به دروغ ماتم‌زده، جدا است.
آنان به پلیدی خو کرده، در دستگاه ستمگران حل شده و جنایت برایشان قبحی ندارد.
نظرات
این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.