النا دوهان گزارشگر ویژه شگفتی آفرید!
کاربران ایرانی خطاب به النا دوهان؛ شکنجهگران ما را تقویت نکنید!
در سال ۶۸ خورشیدی در ایران، یکسال بعد از وقوع بزرگترین قتل عام تاریخ در مورد زندانیان سیاسی، قرار شد که گزارشگر ویژه حقوق بشر ملل متحد به ایران سفر کند تا گزارشی از وضعیت حقوق بشر در ایران تهیه کند.
اسم این گزارشگر ملل متحد کسی نبود جز گالیندوپل.
همه چشمها به گالیندوپل دوخته شده بود تا ببینند او در مورد این بزرگترین قتلعام چه خواهد گفت. گالیندوپل به ایران سفر کرد و برای همه جای شگفتی بود که چطور تهران به او چنین اجازهای داده است.
اما او زمانی همه دنیا را شگفت زده کرد که گزارشی که در آن سال تهیه کرده بود، بسیار ناقص و سطحی و بدون پرداختن به موضوع اصلی یعنی کشتار زندانیان سیاسی در سال ۶۷ بود.
از گالیندوپل تا النا دوهان
اکنون ۳۳ سال بعد، النا دوهان گزارشگر ملل متحد در امور تحریمها، بعد از سفر به تهران، روز چهارشنبه ۲۸اردیبهشت ۱۴۰۱ در یک کنفرانس خبری، کشورهایی که تحریمهایی یک جانبه علیه ایران وضع کردهاند به خصوص آمریکا را ترغیب کرد که آنها را لغو کنند.
نفس همین مصاحبه نشانگر مأموریت خاص این گزارشگر ویژه! است. چون گزارشگران ملل متحدی که ما تا بحال میشناختیم به جای مصاحبه مطبوعاتی، گزارش خود را به مقام مافوق خود در ملل متحد تسلیم میکردند تا در صورت نیاز به جلسات ملل متحد داده شود.
النا دوهان در این کنفرانس خبری گفت: «آمریکا همه بانکهای ایرانی را تحریم کرده و امکان انتقال پول از ایران به شبکه بانکی بینالمللی وجود ندارد». این درحالی است که ابراهیم رییسی و وزیر نفت او اعلام کردند که ایران طی سال گذشته ۴۳ میلیارد دلار در آمد از فروش نفت داشتهاند. بالاخره ما نفهمیدیم که باید مویههای خانم النا دوهان برای تابوت ولایت فقیه را باور کنیم یا دم خروس حرفهای ابراهیم رییسی و وزیر نفتش را.
النا دوهان در بخش دیگری از سخنانش برای حکومت ولایت فقیه دل سوزاند و به دشواریهای ایجاد شده برای گرفتن وام و کمکهای بینالمللی اشاره کرد که بخشی از آن مربوط به حضور پناهجویان افغان است.
بیشتر بخوانید
واکنش تند مردم ایران و فعالان مدنی
جمعی از فعالان مدنی پیش از سفر النا دوهان طی نامهای به او نوشتند که: «جمهوری اسلامی و نمایندگان آن که با شما گفتگو میکنند، نمایندگان اکثریت مردم ایران نیستند. زیرا جایگاه کنونی ایشان برآمده از سازوکار دموکراتیکی نیست.
ساختار غیردموکراتیک، فساد سیستماتیک و همچنین ناکارآمدی حکومت، موجب شده است که بیش و پیش از تحریمهای قهری یکجانبه، این خود حکومت جمهوری اسلامی و نهادهای آن است که موجبات فشار اقتصادی بر مردم و نقض آشکار و فاحش حقوق بشر در ایران را به وجود آوردهاند».
این فعالان مدنی به خانم النا دوهان گزارشگر ویژه ملل متحد هشدار داده بودند که اگر در این سفر «فقط در پی ملاقات با کارگزاران جمهوری اسلامی و دیدار با نهادهای به ظاهر مدنی ولی حکومتساخته» باشد، اعتبار او و سازمان ملل «خدشهدار» خواهد شد «و این رویکرد ناشفاف» در حافظه تاریخی مردم و فعالان مدنی ایران خواهد ماند.
فاشیزم مذهبی حاکم بر ایران درحالی به النا دوهان اجازه سفر به تهران داد که از ۱۷ سال پیش به هیچ گزارشگری حق ورود به ایران نداده بود. مقامات ایران همواره درخواستهای “گزارشگر ویژه سازمان ملل درباره وضعیت حقوق بشر در ایران را برای سفری مشابه رد کردهاند.
یک روز پیش از سفر گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور تحریمها به ایران، ۱۱ سازمان حقوق بشری با انتشار بیانیهای، حکومت تهران را متهم کردند که «با هدف دور کردن توجه جهانی از موارد متعدد نقض حقوق بشر در ایران» به این گزارشگر اجازه سفر به کشور را داده است.
به این ترتیب به نظر میرسد که النا دوهان بلاروسی، به جای نگرانی از وضعیت مردم ایران، نگران حاکمان ایران بوده که حقوقشان نقض شده است. چون اگر واقعا نگرانی او بابت تحریمها بر وضعیت حقوق بشر بوده، باید سراغ معلمان و کارگران و بازنشستگان و زحمتکشانی میرفت که زیر خط فقر و مسکنت ناشی از سیاستهای حکومتی، زندگی خودشان و خانوادهشان به سمت نابودی پیش میرود.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.