مصدق که بود و چرا نام او حامیان استبداد خواه پهلوی طلبان و یا ذوب شدگان در ولایت مطلقه فقیه را هراسان می کند؟
او ایران ومردمش را دوست می داشت وکوشید تا ایران وایرانی استقلال وآزادی خود راباز بیابند و به آنها بها بدهند.
مصدق با تاسی به سیاست موازنه منفی، نفت و شیلات را که در ید سلطه گران غربی وشرقی بود ملی اعلام کرد و از دیگرسو کوشید تا قدرت مطلقه شاه را محدود نماید تا همانند فردوسی حکیم بزرگ، به یاد ایرانیان بیاورد که لیاقت زیست در وطن مستقل وآزاد را دارند.
هنگامی که او ویارانش اقدام به ملی کردن صنعت نفت کردند با استقبال گسترده مردم آزادیخواه اما مخالفت برخی افراد که تفکر وابسته داشتند و مردم ایران را صاحب حق حاکمیت و قادر به اداره أمور خویش نمی دانستند مواجه شدند.
تفکر، راه و روش و منش دکتر مصدق با استبداد و وابستگی جور نمی آمد از این رو بود که آقای خمینی و اعوان و انصارش که قصد باز سازی استبداد را داشتند با او سازگاری نداشتندو در همان روزهای آغازین پیروزی انقلاب، با نخستین گردهم آیی در بزرگداشت آن رادمردبزرگ که حضور میلیونی مردم وطن دوست را همراه داشت هراسان شدند. آقای خمینی در ۱۴ اسفند ۱۳۵۹ بار دیگر این هراس خود را آشکار نمود و به آقای بنی صدر، نخستین رئیس جمهور منتخب مردم که پیرو راستین راه مصدق بود پیام داد تا در بزرگداشت دکتر مصدق شرکت نکند. اما بنی صدرکه بزرگداشت مصدق را بزرگداشت استقلال و آزادی و حق حاکمیت مردم می دانست، در آن جمع بزرگ شرکت کرد.
۱۴ اسفند ۱۳۵۹با حمله چماقدران ولایت فقیه به آن اجتماع، ایجاد اغتشاش، قطع بلندگوها و قصد تعرض فیزیکی به رئیس جمهور، رو در رویی دو خط استقلال و آزادی و استبداد و وابستگی و نقطه عطفی در تاریخ معاصر ایران شد.
هموطنان عزیز
ایران امروز که تحت سلطه استبداد وابسته است روزهای سختی را می گذراند. ارزشهای دیرینه آن ازجانب استبداد داخلی و وابستگان به نظام سلطه توسط رسانه‌های گوناگون و “تحلیلگران” ساختگی با جعل در تاریخ و وارونه کردن حقایق و… زیر ضربه است. سلطه گران به خوبی واقفند که اگر ملتی را از داشته‌های فرهنگی و تاریخی، به ویژه از توانا بودن خویش به عمل مایوس بگردانند، راحت تر سلطه آنها را می پذیرند. از این روست که اسلامیت و ایرانیتی که مصدق و پیروان راستین او بدان باور داشته و دارند هدف تخریب این عوامل سلطه- داخلی و خارجی- هستند. انقلاب بزرگی که مردم با آگاهی در آن شرکت کردند باید تخریب و بد و ساخته بیگانگان نشان داده شود تا ایرانیان، مردمی ناتوان از فکر و عمل، صغیر پنداشته شوند،در این صورت است که نیازمند حمایت قیم، خواه ولی فقیه و یا قدرت بیگانه خواهندشد.
به هوش باشیم و با شناخت حقوق خویش،حقوق انسان ، حقوق شهروندی،حقوق ملی، حقوق طبیعت و حقوق جامعه ملی به عنوان عضوی از جامعه جهانی و عمل به آنها امکان و دایره عمل استبداد داخلی و نیز سلطه گران بیگانه و وابسته به آنها را محدود کنیم. موازنه منفی را همچون مصدق و بنی صدر، دوالگوی ارزنده زیستن در استقلال و آزادی، اصل راهنمای پندار و کردار و گفتار خود کرده وحافظ استقلال وآزادی وطن بگردیم.در این صورت است که با جنبشی همگانی به دور از خشونت رهایی از استبداد و استقرار حاکمیت ملی و جامعه حقوندان ممکن می شود.
مجامع اسلامی ایرانیان
۱۳ اسفند ۱۴۰۰
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.