گیتی گویی بیش از پیش به دست دیوانگان افتاده است.
جشنواره‌ی گلاسکو دو فیلم روسی را از آن جا که گمان می‌رود با سرمایه‌ی نهادها یا کسان وابسته به دولت روسیه ساخته شده‌اند، از فهرست خویش خط زده.
رهبر روس ارکستر فیلارمونیک مونیخ ــ‌والری گرگیف‌ــ را هم از کار برکنار کرده‌اند، شاید در دلش که می‌جوریده‌اند چیزکی یافته‌اند که از مهر پوتین نشانی داشته.
نکوهیده‌تر و زشت‌تر از همه‌ی این‌‌ها اما آلودن ورزش است به سیاست؛ دقیقا به وارون آن پرنسیپ و شعار پایه‌ای که بر بنیاد آن برگزاری رقابت‌های بین‌المللی ورزشی در جهان امروز ممکن شده. آن هم آلودنی در آشکارترین، بی‌بنیادترین و بی‌شرمانه‌ترین شکل ممکن آن، که کمیته‌ی جهانی المپیک با غدغن کردن شرکت ورزشکاران ملی روسیه و بلاروسی در آوردگاه‌های جهانی بدان دست زده است.
چیزهایی هم از گوشه و کنار شنیده می‌شود که بیشتر شوخی به نظر می‌رسند، از تغییر دادن نام ودکای روسی و برداشتن مشروب روسی از قفسه‌های فروشگاهها تا حتا تحریم یا ممنوعیت یا نکوهشِ خواندن آثار داستایفسکی!
شوخی یا جدی، جملگی دیوانه‌وارند و بلاهت‌بار و نکوهیدنی. پرنسیپ‌ها یا بنیاد‌های اصولی را می‌بایست از دست‌مال و پاکوفتِ جاهل‌وارِ مردم نادان ایمن داشت، نیز از اغراض مردم کوته‌بینِ خودپرست، دور. وگرنه آرامش و آسایش از این بیشتر از جان و جهان مردمان گیتی بخواهد گریخت.
#جنگ_در_اوکراین
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.