طبقه فرودست به زیر خط فقر مطلق فرو میغلطند
در لایحه بودجه سال ۱۴۰۱ دولت ابراهیم رئیسی ۶۱ درصد برای افزایش مالیاتها در نظر گرفته است این میزان افزایش مالیات باعث چه تبعاتی میشود؟
در اقتصاد ناسالم و ورشکسته حکومت ایران که خزانه دولت و منابع درآمدی بودجه به سختی قابل تححق و وصول هستند دولت ابراهیم رئیسی حساب خاصی بر روی افزایش مالیاتها که برایش سهل الوصولتر از سایر راهکارهاست باز کرده است.
یکی از مواردی که شامل افزایش مالیات شده است مالیات بر خودرو و مسکن است به این معنی که خودروهایی که قیمت آنها بیش از یک میلیارد تومان است صاحبان آن باید در قبل خودرو خود به دولت مالیات پرداخت کنند.
در واقع باید این مفهوم را بدین گونه در نظر گرفت که فردی که سه یا چهار سال قبل خودرویی با قیمت ۳۰۰ یا ۴۰۰ میلیون تومان خریداری کرده و در نوسانات پرشتاب بازار قیمت خودرو این فرد به بالای یک میلیارد رسیده است از سال آینده باید برای خودرو خود مالیات بپردازد.
در مورد مسکن نیز داستان به همین منوال است و کسانی که در سالهای قبل مسکنی با قیمت بسیار پایینتر از قیمت فعلی آن خریداری کردهاند و در بازار پرالتهاب مسکن قیمت مسکن آنها نیز افزایش پیدا کرده است باید برای قیمت کنونی مسکن خود مالیات قابل توجهی به دولت بپردازند.
رسانههای حکومت ولایت فقیه از چنین افرادی با اصطلاح «میلیاردرهای بیپول» نام میبرند.این در حالی است که مالیات در اصل به درآمد و ثروت افزوده یا به بیانی دیگر به میزان خالص ثروت فرد بدون در نظر گرفتن تورم تعلق میگیرد نه داراییها و داشتههایی که در اثر نوسانات بازار مالی و ارزی دچار افزایش قیمت شدهاند.
طبقه فرودست و حاسبه مالیاتی به شیوه رئیسی
در واقع دولت رئیسی با اقدام خود مبنی بر افزایش ۶۱ درصدی درآمدها مالیاتی این قصد را دارد که یک بار مردم کشور را با مالیات و یک باز نیز با مالیات تورمی سرکیسه کند!
این در حالی است که خاستگاه اصلی بروز تورم در هر کشوری سیاستهای اشتباه و سوء مدیریت اجرایی و قانونگذاری است و مردم در ایجاد و بروز تورم نقش چندانی ندارند که بخواهند تاوان آن را با مالیات مضاعف بپردازند.
پر واضح است که برای شرایط اخذ مالیات در ابتدا میبایست ثروت خالص افراد و ارگانها آنهم بدون میزان تورم و در شرایطی شفاف مورد بررسی قرار گیرد. [تورم ۶۰ درصدی در راه است؛ این هم خبر خوش کابینه رئیسی!]
اما در ساختار فاسد سیاسی و اقتصادی حکومت ولایت فقیه که بخش عمدهای از بودجه صرف هزینه شرکتهای دولتی میشود که نه دولت و نه مجلس حکومت ایران تمایل چندانی برای انداختن پروژکتور بر روی این زوایای تاریک آن ندارند و اخذ مالیات در شرایط بسیار تاریکی صورت میگیرد.
طبقه فرودست قربانی باندهای ثروت و قدرت حکومت
در اینجا باید این مهم را در نظر گرفت که دولت منصوب در حکومت ایران نه تنها زورش نمیرسد بله نمیتواند و نمیخواهد از بزرگترین بنگاهها و امپراطوریهای مالی که تحت نفوذ جریانهای قدرت و ثروت هستند مالیات اخذ کند، لاجرم سنگینی بار افزایش مالیات بر روی دوش طبقه فرودست میافتد و فشاری بیش از پیش بر آنها وارد میسازد.
تنها به عنوان یک نمونه دولت در سال مبلغی بالغ بر ۲۳۰ هزار ملیارد تومان در ماه یارانه انرژی پرداخت میکند که عمده این یارانه به جیب طبقه مرفه و ثروتمند جامعه تعلق میگیرد تا طبقه فرودست.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.