…. در پیراهن من
تنهای بسیاری ست که هر روز
در خیابانهای شما
تکرار میشود .
هفت خطم ،
نستعلیقم ،
ثلثم ،
شکستهام؛
من انحنای کمر تمامی شما هستم !
و خط دیگر آن اتوبوس
که هر روز از جادهای میگذرد منم ! …. نه !
باید نقش دهانی را بازی کنم
که از حنجره هایی روشن برخاستهاند … .
@Honare_Eterazi
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.