به یاد بکتاش آبتین
خفقان را
به آوازی بلند
شکستی
در راه، در حرکت
در میانه میدان
پا کوبان برچرخ روزگار
نفس زنان در راه آزادی
هزار بهانه خوب را گذاشتی
و دلسوزی یاران را هم
نخواستی بیرون گود باشی
تو آن “جوانه ارجمند” “امید” ی
بر درخت مقاومت
و گواهی به نفی سترونی اش
دیدی فراوانند
شاعران خوب
و هنرمندان هر فن.
آفریدی آنچه که نبود
حلقه مفقوده را نمایاندی
درک نیاز زمان
ایستادن در میدان
پایداری در رزم
گفتی:
“دنبال دستی می گردم
که گلوله را
به پرچم سفید تبدیل کند”
دستمان را بگیر آبتین
هم رای و هم راهیم.
با بکتاش آبتین
هستند کسان راه تو بی باک روند
بگرفته به کف هستی خود پاک روند
کشتند ز ما، هیچ شنیدند مگر:
“گفتی تو که بذرند، چو در خاک روند”
با بکتاش آبتین
ای سرو بلند باغ آزادی ما
کوته کوته عمر تو و شادی ما
“بر خلوت کوچه مهر باطل زده ای”
فریاد بزرگ ضد بیدادی ما
کیامرث باغبانی
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.