هویت زدایی از زبانهای محلی در ایران
حکومت ایران در اقدامی علیه ملیت‌های ایرانی استفاده از نام‌های بومی و محلی برای واحدهای صنفی در تهران را ممنوع اعلام کرد هر چند این ادعا پس از ابراز، توسط پلیس اماکن پس گرفته شد اما شواهد نشان می‌دهد حکومت ایران در پی هویت زدایی از زبانهای محلی در ایران می‌باشد.
ماجرا از آنجا آغاز گشت که نادر مرادی؛ رئیس پلیس اماکن تهران در گفتگویی در خبرگزاری مهر در روز یکشنبه ۱۴ آذر ۱۴۰۰ اعلام کرد که بر اساس ابلاغیه «وزارت ارشاد» حکومت ایران، استفاده از نام‌های محلی ترکی، لری، کردی و شمالی برای واحدهای صنفی در ممنوع خواهد بود و این کار «خلاف قانون» خواهد بود.
نادری با اشاره به اینکه مرجع نامگذاری واحدهای صنفی «وزارت ارشاد» می‌باشد همچنین اعلام کرد استفاده از نام‌های خارجی نیز برای واحدهای صنفی تهران ممنوع شده است.
در اظهارات نادری آماده بود که اصناف فقط در استان‌های مرتبط می‌‌توانند از نام‌های مرتبط با هر استان استفاده کنند.
اعتراضات به حذف زبانهای محلی
این امر اعتراضات بسیاری را در فضای مجازی برانگیخت و کاربران شبکه‌های اجتماعی این اقدام را هویت زدایی از ملیت‌های و زبانهای محلی عنوان کردند.
به دنبال این اعتراضات یک مقام «وزارت ارشاد» حکومت ایران به تکذیب این امر پرداخته و اعلام کرد که مشکل تنها بر سر رسم‌الخط زبانهای محلی می‌باشد.
متعاقبا نادر مرادی؛ رئیس پلیس اماکن تهران نیز به صحنه آمد و اعلام کرد
که سخنان منسوب به وی تکذیب می‌شود و استفاده از نام‌های محلی برای اماکن صنفی در تهران مشکلی ندارد.
شایان ذکر است پیش از این و در اقداماتی مشابه، در برخی موارد اداره ثبت احوال حکومت ایران از نامگذاری نوزدان به نام‌های محلی مانند ترکی در برخی مناطق خودداری کرده بودند.
این اقدامات حکومتی ایران هر چند به صورت پراکنده به منصه ظهور می‌رسند اما در بطن خود هویت‌زدایی از زبانهای محلی و فرهنگ‌ها ملیت‌های ایرانی را دنبال می‌‌کنند که از مطامع حکومت ولایت فقیه است.
به گویشی دیگر ایران از ملیتها و قومیت‌‌های مختلفی تشکیل شده است که هر کدام زبان، گویش و عادات و رسوم خود را دارند و در طول زمان هیچ گونه مشکلی با همدیگر نداشته‌اند و در کمال همزیستی با یکدیگر بوده‌اند.
اما حکومت ولایت فقیه در سال‌‌های اخیر در دو سیاست متناقض اما موازی از یک سو اقدام به تحریک برخی ملیتها کرده و اقدام به تفرقه‌افکنی کرده و از سوی دیگر در سیاست‌هایی تبعیض‌آمیز دست به اقداماتی چون حذف نامگذاری اسامی محلی از اماکن صنفی در پایتخت می‌زند در حالی که پر واضح است که پایتخت ایران طیفی گسترده از ترکیب‌های جمعیتی و ملیتی مختلف استان‌ها و اقوام مختلف کشور است. [ایران، حقوق ملیت ها آنچه و باید بنا شود]
سیاست هویت‌زدایی بر خلاف قانون اساسی حکومت ایران
همه این موارد در حالی صورت می‌گیرد که ماده ۱۹ قانون اساسی بر تساوی حقوق اقوام ایرانی و ماده ۱۵ قانون اساسی بر به رسمیت‌شناختن زبانهای محلی در کنار زبان فارسی دلالت می‌کند اما ولایت فقیه هر گاه مجال یافته است با تفرقه‌افکنی یا تبعیض بر خلاف این قوانین خودنوشته عمل کرده است.
اما همواره یک نتیجه از سوی مردم ایران به حکومت ولایت فقیه تحمیل شده است و آن ایستادگی یکپارچه مردم ایران فارغ از ملیت و قومیت در برابر این حکومت است و این واقعیت که این حکومت توان آن را ندارد که زبانهای محلی و فرهنگ اقوام مختلف ایران را خدشه‌دار و از آنها هویت‌زدایی کند.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.