اگر پیروزی در جنگی آتشین، با سرعت، دقّت و گـُستردگیِ هرچه بیشتر و با هُجومی با قدرتِ نظامیِ برتر، ممکن است، قدرتِ اِعتراض هایِ مردمی بسته به بدونِ خشونت بودنِ آن است. چون اعتراض هایِ مردمیِ بدونِ خشونت و قوی، از سویی افرادِ بسیار بیشتری از میلیون ها زن و مرد ِ جوان تا پیر را از تمامِ جامعه به میدان می آورد و از سویِ دیگر سرکوبِ یک اعتراضِ گسترده ی بدونِ خشونت برای هر رژیمی بسیار سخت است. به همین دلیل در بیشترِ دنیا، نیروهایِ امنیّتیِ حکومت ها، اعتراض ها را به خشونت می کشند تا سرکوبِ اعتراض، راحت تر و زودتر انجام شود و بیشتر از هرجایِ دنیا، دیکتاتوریِ جمهوری اسلامی با گـُماشته ها و مُزدورانش همیشه می کوشد هر اعتراضی را در هرجایِ ایران به خرابکارانه ترین خشونت ها بکشاند تا بتواند با سرکوبِ خشن تر، آن را در ساعت هایِ آغازین خاموش کند. همچنین نظامِ جمهوری اسلامی فاسدترین حکومتِ تاریخِ ایران است که دزدی هایِ آن از دزدی هایِ همه حکومت هایِ ایران از آغازِ تاریخِ تا امروز بیشتر بوده و خرابی هایی که در ایران به بار آورده از ویرانی هایِ اَعراب و مُغول ها حتّا بسیار بیشتر است، و آتش زدنِ هر تعداد بانک و فروشگاه و اموالِ شخصیِ مردم برایِ نظامِ آن آسان تر از هر حکومتی در هر جایِ دنیا است. جمهوری اسلامی با رهبر و آخوندها و مسئولینش،همه چیزِ ایران را با دزدی و نادانی و جنایت و فقر و فساد، بی عدالتی، بیکاری و کشور فروشی خراب کرده است، امّا اگر در برابرِ اینهمه خرابی ،یک اعتراضِ گسترده بزرگ، کاملن بدونِ خشونت، در سرتا سر ایران، با هوشیاری و آگاهی، سازماندهی شود، هم بی تردید میلیون ها نفر از مردمِ تحتِ ستمِ ایران را به صحنه خواهد آورد و هم از آسیب هایِ جانی و مالیِ آن بسیار کاسته می شود. بنابر این، یک اعتراضِ گسترده ی بدونِ خشونت، آرامشِ فکریِ و روشن تر شدنِ هدف ها و حرکت ها را دنبال خواهد داشت و چنان نیرویِ عظیمی به مردم خواهد داد که دیکتاتوریِ جنایتکارِ دزدهایِ جمهوری اسلامی، با همه ی مامورانش، توانِ ایستادگی در برابرِ آن را نخواهد داشت.
همچنین دیکتاتوریِ جمهوری اسلامی در برابرِ یک اعتراضِ میلیونیِ بدون خشونت، از خرابیِ همه ی نهادهایَش نه توانِ برخورد و نه نیرویِ سرکوبِ خشن و نه نیرویِ کُشتارِ مردمِ پُرشمارِ چنین اعتراضی را دارد. به همین دلیل ترسِ اصلیِ نظامِ جمهوری اسلامی با آخوندها و رهبران و گردانندگانِ دزدِ آن نه از اعتراض هایِ چند هزار نفریِ خشن، بلکه وحشتِ بزرگِ این نظام از یک اعتراضِ کاملن بدونِ خشونتِ میلیونی است که حتّا در چند روز می تواند نظامِ فاسدِ جمهوری اسلامی را سرنگون کند.
همچنین اگر یک اعتراضِ بزرگ کاملن بدونِ خشونت ، با امیدِ پیروزی، شور و شادمانیِ دگرگونی همراه شود، نیرویِ چنین اعتراضی، چند برابر می شود. آنچنانکه هر کس می تواند به یاد بیاورد که در لحظه ها و ساعت هایِ امید و شادمانی ای که در زندگی داشته، چه اندازه پُر توان و پُر تحرّک بوده است. وَ به همین دلیل دیکتاتوریِ جمهوری اسلامی اِنقدر از شادمانیِ مردم می ترسد و زندگی مردمِ ایران را در تمامِ سال هایِ حکومتِ خرابَش، تا توانسته به غم و نوحه و زاری و عزاداری آلوده کرده و حتّا از شهامت و شهادتِ حسین، کسی که در برابر استبداد، ایستاده بوده تا هر چه ممکن است، استفاده کرده تا نیرویِ عظیمِ مردمِ ایران، با اندوه و گرفتاری و افسردگی و اینهمه فقرِ اَمثالِ من، کمتر شود. که اگر فقط بیست درصد از مردمِ ایران برایِ بر هم زدنِ بساطِ دزدهایِ حاکم بر ایرانِ جمهوری اسلامی، کاملن بدونِ خشونت، واردِ میدان شوند نظام جمهوری اسلامی فقط با بمبارانِ هوایی می تواند مردم را از میان ببرد که آن هم مطلقن غیرِ ممکن است، چون این نظام آنقدر خلبانِ جنایتکار ندارد که حاضر شوند، مثلِ سوریه، بمب بر سرِ مردمِ ایران بریزند.
- یک اعتراضِ گسترده ی بدون خشونت در سراسرِ ایران، به راحتی می تواند حتّا در چند ساعت، دیکتاتوریِ جمهوری اسلامی را با همه ی آخوندها و گردانندگان و مُزدورانش، سرنگون کند.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.