دادگاه مردمی آبان ۹۸ می توانست بسیار مفید باشد. اما قرار نیست با نمایش با جمهوری اسلامی مبارزه کرد.وقتی مادر یکی از جانباختگان خیزش ۹۸ دراستوری اش این دادگاه را نمایشی خواند برایم آشکار شد کاسبین حقوق بشر هم مانند کاسبان تحریم ها روی خون مردم ایران سرمایه گذاری کرده اند.
گلایه ها و ایرادها، شکوه ها و شکایت ها از آدم هایی که اپوزیسیون شدن برایشان نان و آب می شوند خسته کننده شده و ملال آور.
برای مادر روان شاد پویا بختیاری که این روزها تن نحیف و خسته اش را پای سنگ مزار فرزندش را می کشاند غم ناک تر کاسبی با خون پسرش است.
شادی صدر عین روایت های جمهوری اسلامی را در دادگاه تکرار می کند و ادعا میکند بخشی کوچکی از معترضان خوزستانی مسلح بودند و با فرض روایت حکومت در این اعتراضات ۶نظامی کشته شدند. شاهد علوى، همکار معصومه علینژاد، در پروژه”شهروندان دیجیتال”، روایت مشابه اى ارائه داده بود.
حالا خانواده های جانباختگان آبان ۹۸ که چشم امیدی به دادرسی در داخل ندارند باید شاهد کاسبی آدم هایی باشند که روی خون عزیزانشان قیمت گذاشتند.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.