(۱)
ذهنم آبستنِ فکری‌ست؛ بدیع!
به مامایی‌اش آمده،
[قلم]!!!
شاید یلانی دگربار،
چُنان “رستم” و “سهراب”
از “تهمینه”ی شعرم
–زاده شوند.
ـــــــــــــــــــــــــــــ
(۲)
تنهایی‌ام،
پنجره‌ای‌ست همیشه باز،
که هرگز،
–بسته نمی‌شود!
ـــــــــــــــــــــــــــــ
(۳)
آیا به انقراض یوزهای ایرانی،
–اندیشیده‌ای؟!.
::
به انقراضِ هولناکِ انسانیت
چطور؟!
#لیلا_طیبی (رها)
#هاشور
https://t.me/leilatayebi1369
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.