شورش و شورشگری مرضیه و شجریان علیه استبداد خامنه‌ای

نیازی نیست مرضیه را بشناسی تا روح  شورشگر او را بازیابی. با گوش کردن به اولین ترانه او، او را درمی یابی. زنی که در سنین کهولت هم یک چریک باقی ماند. عجیب اینکه سالگرد خاموشی او با پرواز محمدرضا شجریان، خسرو آواز ایران  قرین شده است.

استاد شجریان نیز مانند مرضیه به نظم موجود تن نداد. محرومیت را به جان خرید، اما خود را هرگز به استبداد نفروخت. و به قول خودش صدای خش و خاشاک شد. [فیلم گفت وگو با شجریان؛ ابعادی ناگفته از اسطوره هنر ایران]

وارد دنیای موسیقی و هنر شدن

مرضیه در ۱۳۲۱ به جهان موسیقی و هنر وارد شد. اولین بار در تئاتر باربد نمایشنامه شیرین و فرهاد را اجرا کرد.  او در نقش شیرین بازی کرد. این نمایش ۳۷ شب روی صحنه بودکه برای او یک موفقیت بزرگ و سریع به بار آورد. و با استقبال زیاد مردم مواجه شد.

درباره؛ مرضیه بیشتر بخوانید

مرضیه رستگار و جاودانه

مرضیه به عنوان یک زن جوان، خوانندگی را به طور جدی و به عنوان یک کار تخصصی و غرورآفرین انتخاب کرد. شجاعت و پشتکار و نوآوری از  ویژگی‌های تحسین برانگیز مرضیه بود. او به سرعت نظر استادان موسیقی را به خود جلب کرد. اولین زنی بود که توانست در برنامه گل‌های رنگارنگ که برنامه ای بسیار سنگین و هنری بود آواز بخواند. مرضیه با آهنگسازان و ترانه سرایانی چون تجویدی، خرم، یاحقی، خالقی، رهی معیری و معینی کرمانشاهی کار کرد. حدود ۱۰۰۰ تصنیف و ترانه ماندگار از خود به یادگار گذاشت. در ارتقای موسیقی ایرانی بسیار اثرگذار بود تا جایی که به سطح یک اسطوره در موسیقی ایرانی ارتقاء یافت. [یاد یار مهربان؛ خاتون هنر ایران، مرضیه + ویدئو]

آغاز دوران سکوت مرضیه

بعد از روی کار آمدن خمینی  در ایران، مرضیه نیز مانند شجریان با وجودی که در اوج شکوفایی حرفه‌ای قرار داشت ترجیح داد سکوت کند. او به مدت ۱۵ سال به تنهایی در دهکده‌ای دور از تهران تنها برای ابرهای مسافر، پرنده‌ها و رودخانه‌ها می‌خواند. هرچند زندگی او با تاریخ و فرهنگ ایران زمین عجین بود، ولی نمی‌خواست با خواندنش هیچ مشروعیتی به دستگاه ضدمردمی و هنرکش حکومت خامنه‌ای ببخشد. روح شورشگر او حتا ذره‌یی تسلیم را نمی پسندید.

درباره؛ شجریان بیشتر بخوانید

خسرو آواز ایران با صدایش جاودانه ماند

خودش در مورد این سکوت می‌گوید: «من همیشه برای همه خوانده‌ام. اما ملاها صدای عشق و احساسات انسانی را به سکوت کشاندند. آنها نسیم و مهتاب و بهار و لبخند سرزمین مادری من ایران را به زندان افکندند. سرزمینی که یکی از بزرگترین تمدن‌ها و فرهنگ های تاریخی را معرفی می کند و گهواره شعر و ادبیات و موسیقی و انسانیت بوده است و اینک در زیر ضربات شلاق یک حکومت ضدتمدن و فرهنگ، ضدزن و ضدانسانیت قرارگرفته است».

ترک ایران و پیوستن به مقاومت

مرضیه در سال ۷۳ ایران را ترک و پس از دیدار با خانم مریم رجوی، پیوستن خود را به شورای ملی مقاومت ایران اعلام کرد.
شگفتا که وقتی استاد شجریان می‌شنود که مرضیه به مقاومت ایران پیوسته‌ است مشتاق‌تر به دیدن او می شود، خطرات را به جان می‌خرد، بر جبرهای متراکم شورش می‌کند و به دیدار او و خانم رجوی می‌شتابد.

مرضیه  اما  ایستادن در کنار مقاومت ایران را افتخار خود می‌دانست:‌ «آمده‌ام تا صدایم را به مقاومت شما ملحق کنم و هر آن‌چه را که می توانم انجام دهم، تا صدای زنان میهنم را در دنیا منعکس کنم. من مفتخرم که توسط مقاومت ایران پذیرفته شدم».

نخستین کنسرت مرضیه بعد از جلای وطن در عراق و بر فراز تانک‌های ارتش آزادیبخش ملی ایران و در حضور هزاران تن از رزمندگان آزادی ایران برگزارشد؛ نمایشی از زیبایی و اقتدار.

مرضیه و شجریان؛ شوریدن برعلیه قاتلان هنر

سرگذشت مرضیه داستان شیرزنی بود که در هفتاد سالگی بر سارقان ایران و بر قاتلان هنر و موسیقی ایران شورید، تا در تولدی دیگر، زیبایی‌های فرهنگ و هنر و تاریخ ایران را از ایلغار حاکم نجات دهد و آنها را در بالاترین قلل هنری جهان احیا کرده و به ثبت برساند.

مرضیه بانوی عصیانگر و هنرمندی شورشی بود که علیه «بیداد زمان» به نام «گل‌های سرخ میلیشیا» ترانه آزادی می‌خواند. یکی از آثار ماندگار خانم مرضیه «بخوان به نام گل سرخ» بود که به یاد شهیدان قتل عام سال ۶۷ و کبوتران خونین بال اعدام شده در دهه ۶۰ اجرا کرد.

کما اینکه استاد شجریان نیز به یاد شهدای سرفراز دهه ۶۰ خوانده بود:
«صدهزاران گل شکفت و بانگ مرغی برنخاست،
عندلیبان را چه پیش آمد هزاران را چه شد».

مرضیه شورش و عصیان مجسم هنر ایران و زن ایرانی علیه رژیم زن‌ستیز خامنه‌ای بود. وی علیرغم اینکه از سوی اضداد مقاومت و قلم به مزدان خامنه‌ای تحت فشارهای سنگین قرار داشت، ولی تا پایان عمر و حتی در اوج بیماری همواره از مقاومت ایران دفاع کرد. در کنار مقاومت ایستاد تا سرانجام در ۲۱ مهر ماه سال ۱۳۸۹، در سن ۸۶ سالگی در اثر بیماری سرطان استخوان در پاریس درگذشت.

و اکنون مردم ایران، در خصوص مرضیه و شجریان؛ دو صدای ماندگار و دو صدای شورش خود را در خاک خفته می یابد. اما قطعا این دو صدا ماندگارترین صدای تاریخ ایران خواهند بود.